Kan jij dat zijn?

het begin

PoV Brigitte 

Onderweg naar de rozenstraat 42, omdat er een lijk was gevonden door de buren. Eric zat geconsenteerd achter het stuur, en ik zat uit het raam te kijken. Veel zin had ik vandaag niet om te gaan werken, maar het moest, ik kon Eric moeilijk in de steek laten. Anders moest hij heel de dag papierwerk doen, en zo gemeen ben ik ook nog niet. Eric draaide de parking op de het huis, en zei dan 'kom je, Brigitte'. Ik knikte meteen, en stapte uit. Op het eerste zicht was er niet veel aan de hand, er kwam een vrouw op ons afgelopen en zei in paniek 'Ik heb iemand gevonden daar achter in mijn tuin, maar hij ademt niet meer'. 'rustig mevrouw, wij zijn van de lokale recherche. Waar heeft u die persoon gevonden' zei Eric tegen haar. Ze wees naar een ander huis, en niet naar het huis waar we voor waren gekomen. 'Ik ga versterking op roepen' zei ik tegen Eric, 'hier is volgens mij veel meer aan de hand'. 

PoV Eric 

Ondertussen dat Brigitte, de versterking op aan het roepen was, ging ik mee met mevrouw om te kijken waar die man lag. Ze wees naar een huis, waar zij volgens mij woonde. ze liet me via de zijpoort binnen, en zei dan 'hij ligt in het tuinhuisje, maar hoe hij er geraakt is weet ik niet'. 'blijf maar hier even wachten mevrouw, ik ga is kijken' zei ik. Rustig ging ik naar het tuinhuisje, opende de deur. Maar hier had ik me helemaal niet aan verwacht, er was helemaal geen lijk te zien. Het Tuinhuisje was zelfs helemaal leeg. Ik stond met mijn rug naar de deur, maar toen ik me wou omdraaien, werd de deur dicht gegooid. Meteen rende ik naar de deur, en klopte er op maar hij zat op slot. 'nu kan ons plan beginnen' ze een vrouwenstem in de verte 'en we beginnen bij haar'. Mijn gedachten gingen meteen naar Brigitte, wat als ze naar haar gaan. En haar iets aan doen, ik moest hier zo snel mogelijk zien uit te geraken. Plots trilde mijn gsm, die was ik helemaal vergeten. Het was Brigitte die mij belde, en ik nam meteen op en zei ' Ja Brigitte, wat is er'. ' Ja, Eric waar ben je? De versterking is er al, en we hebben het lichaam van een jonge vrouw genaamd Sabrina VanMechelens gevonden. Ze werd gewurgd met een touw, en hoe zit het met die man waar jij nu bent?' zei ze. 'Ja, over die man. Die vrouw wat in paniek naar ons kwam, had gelogen, en ze heeft me nu opgesloten in een tuinhuisje, maar ik geraak er niet uit. Kan jij iemand van de versterking sturen om mij er uit te komen halen, ik zit in de tuin van nummer 30' vertelde ik haar. 'ik zal zelf wel komen, Floor en Femke houden de mensen hier op afstand' zei ze, en voor ik het wist legde ze de telefoon af. 

PoV Floor 

Brigitte was juist vertrokken naar Eric, die blijkbaar vast zat in een tuinhuisje door een vrouw. Er ging een telefoon af, en volgens mij was het die van Femke. Ik had gelijk want Femke nam haar telefoon ook op, ' Ja Eric' zei Femke. Waarom belde Eric Femke, hij had toch net met Brigitte gebeld? Ik deed teken naar Femke dat ze hem op luidspreker moest zetten, en dat deed ze ook. Eric vertelde ons dat er een vrouw, een plan had om iemand iets aan te doen. Maar hij wist niet wie, en toen veel het binnen bij ons. Brigitte was alleen weg, misschien gaan ze haar iets aan doen. ' goed dat je belt Eric, Floor en ik gaan meteen achter haar aan. Ondertussen is de wetsdokter ook al hier, hij kan het wel vijf minuten alleen aan hoor' Zei Femke. 'oké, doe voorzichtig ik weet niet of ze gewapend is' zei hij. ze legde af, en Femke en ik liepen in de richting van hoe Brigitte was vertrokken. Maar de straat was leeg, er was iemand te zien zelfs geen kat. 'Wat zei Eric nu ook al weer wat het huisnummer was?' vroeg ik aan Femke. 'dertig' zei ze terug. 'da's daar' en ik wees naar het witte huis. Door de open staande poort liepen we de tuin in, en ja hoor daar stond het tuinhuisje. 'Eric' riep ik hard. Maar ik kreeg geen antwoord, misschien had Brigitte hem al gevonden, en hem er uit gelaten. Femke vertrouwde het toch niet helemaal, en ging de deur open doen.