Kan jij dat zijn?

geef niet op

PoV Tineke 

Nadat ik me had om gekleed, liep ik naar mijn auto. Ik reed meteen naar het ziekenhuis, Eric had me ook al ondertussen de kamernummer doorgestuurd. Rustig reed ik de parking op van het ziekenhuis, en nadat ik parking had gevonden, stapte ik uit. Ik had ook al een paar sms'en gehad, van Floor, Koen en de chef. Maar die wilde ik nu niet open doen, dat was voor straks. Ik liep door de gangen naar waar zij lag, op een gegeven moment leek het precies of ik al twintig minuten door de gangen aan het lopen was. Eindelijk kwam ik bij haar kamer aan, en klopte rustig op de deur. Niemand zei iets, dus ging ik gewoon binnen. Eric was er niet meer, of hij was even iets halen dat kon ook. Ik zette me neer op de dichtstbijzijnde stoel die ik maar kon vinden, maar wel één die dicht bij haar was. 

PoV Brigitte

Ik hoorde stemmen, maar kon ze niet meteen thuis brengen wie het waren. Het duurde toch nog even voor ik door had dat het Tineke en Eric waren, ik wilde mijn ogen open doen, dat lukte totaal niet. Ook mijn stem deed het niet, er kwam geen woord uit. Ik had het opgegeven voor iets te zeggen, toen ik hoorde dat Tineke iets aan het vertellen was tegen Eric 'Eric, toen we een huiszoeking aan het doen waren, vonden Koen en ik een kast met allemaal foto's van jullie, en Floor en Femke. Wij vonden dat niet normaal, dus jullie vier krijgen extra beveiliging. En we zijn ook nog steeds heel erg opzoek naar die vrouw, wat Brigitte dit heeft aan gedaan'. Het was zo lief wat ze nu allemaal voor mij deden.

de volgende dag

PoV Floor

Ik was gisteren bij Femke blijven slapen, en dat zou ik nog heel lang moeten doen. Ale tot dat die vrouw is opgepakt, en laten we hopen dat dat snel gebeurd. Niet dat ik snel hier weg wil, maar dat was voor Brigitte. Ik hoop zo hard dat ze hier niks van over houd, want dat verdient ze niet, echt niet. Femke en ik waren onderweg naar het kantoor, het was rustig op de baan. Na de rustige rit naar het werk, kwamen we aan. We stapte uit, en gingen naar binnen, de chef zat al in de refter, hij was door een dossier aan het lezen. Wij gingen ons omkleden, en daarna zetten we ons aan de tafel voor de takenverdeling. Ondertussen zat Koen, en Obi ook al aan de tafel. Ze zeiden alle twee gedag, en wij zeiden het terug. De chef zet het dossier aan de kant, en ondertussen kwamen Aziz, Robin en Tom ook binnen. 'Oké, vandaag zijn we een beetje in de minderheid. Brigitte ligt nog steeds in het ziekenhuis, en Eric en Tineke hebben beide zich ziek gemeld. Maar dat komt wel goed, Koen jij mag papierwerk doen voormiddag, en namiddag mag je met Patrick op patrouille gaan. Floor en Femke jullie mogen heel de dag papierwerk doen, sorry maar dat is voor jullie veiligheid. En Robin en Tom jullie mogen heel de dag op patrouille gaan. En Aziz en Obi het omgekeerde van Koen en Patrick'. Hij klapte in zijn handen en iedereen vertrok naar zijn of haar post. 

PoV Eric

Het was nu ochtend, en Tineke en ik hadden ons beide ziek gemeld. Gewoon om bij haar te kunnen zijn, wat ik heel normaal vond. Het was nu al bijna 7 Jaar mijn vaste werkpartner, en daardoor had de chef er ook geen probleem ermee.