welkom

134 7 2
                                    

PoV Koen

Ik bracht Femke en Floor naar binnen, en legde ze in dezelfde zaal waar Eric en Brigitte waren. Het duurde even voordat ze wakker werden, maar door de camera's die er hangen zagen we alles. Floor was het eerst wakker, en dan Femke. Ze waren wat in de war in het begin, maar toen vond Femke Eric en Brigitte. Al snel begonnen er tranen te vloeien, geen van ons wist waarom, wij dachten dat het gewoon was omdat ze waren opgesloten. Tamara en Thomas de leiders van de bende wisten wel wat er aan de hand was, die twee waren zich kapot aan het lachen. 'Tamara, wat is er daar binnen aan de hand?' vroeg ik aan haar. 'Wel Koen' begon ze, 'je weet toch dat ik die Brigitte had opsloten in een diepvriezer. Ze heeft toen toch toen in het ziekenhuis gelegen, in een coma. Wel de dokter zeiden als ze nu weer bij koude temperatuur zo liggen, dat ze misschien zou sterven. En dan zijn we al van de eerste af, nog drie te gaan'.

PoV Tineke

Floor en Femke waren nu al wat uren weg, maar er was nog geen teken binnengekomen van de ontvoerders of Koen. Ik stond te ijsberen voor mijn bureau, en was tegengelijk van alles aan het denken. De chef stopte mij na ongeveer één uur, en hij zei 'Tineke, het is nu wel genoeg. Ik weet zeker dat Floor en Femke hun wel gaan redden, daar zijn goed voor opgeleid'. 'Ja ik weet dat ze goed zijn, maar ik heb zo'n raar gevoel dat ze iets ergs met hun gaan doen. Of dat er al iets ergs is gebeurd, voor Brigitte was het nog steeds wat gevaarlijk vooral bij koude temperaturen' vertelde ik hem. 'Meen je dat?'vroeg de chef. Ik knikte en zei dan 'Maar vermits dat het bijna lente is, hebben ze haar uit het ziekenhuis laten gaan, omdat de koude temperatuur al lang voorbij was. Dus laten we hopen dat ze daar ook geen diepvries hebben staan'. het bleef even stil, ik dacht heel even aan mijn eigen woorden. 'Diepvries, stroom, aftappen...' zei ik stil. De chef keek me aan, hij wist niet waar ik het over had. 'DAT IS HET' riep ik luid. Al rennend ging ik naar mijn bureau, en zette me neer. Ik zocht snel het nummer van de elektriciteit dienst op, toetste dat in op de telefoon en nam de hoorn vast. Voor dat ik de mensen aan de lijn kreeg zei ik nog snel tegen de chef 'ik leg zo uit wat ik van plan ben'. 

Na het telefoontje

De chef inmiddels al door waar ik naar toe aan het gaan ben, hij had meteen alle teams die beschikbaar zijn op geroepen. En die zijn nu allemaal onderweg naar het kantoor. Patrick, Obi en Aziz, waren de eerste die aan kwamen. En niet veel later kwamen alle andere ook binnen, Ik kreeg van de chef de leiding. Ik had al een heel plan uit de dacht, en legde dat nu uit aan de rest. Die volgde heel oplettend mee, want ook zij wilde de rest terug krijgen. 

PoV Robin

Met zwaailichten en sirene, reden we naar het oude Casino op de rand van onze gemeente. Tineke reed voor ons, en omdat we er bijna waren zette we allemaal onze zwaailichten en sirene uit. We reden nog ongeveer 10 minuten, nu waren we er. Onze informatie klopte, Koen zijn auto stond hier ook. Snel parkeerde we onze wagens, en deden onze kogelwerende vesten aan. Tom gaf aan mij mijn koffer, daarin zat mijn sniper. Wij met ons twee gingen ons verdekt opstellen, voor als iemand zou moeten ontsnappen, dan kan ik die in zijn of haar been neerschieten. Iedereen was nu klaar om naar binnen te gaan, Obi stond klaar om de deur open te doen, hij telde tot 3 en opende dan de deur. Met zijn alle stormde ze binnen, maar ze zeiden geen woord om hun zelf niet te verraden. 


Heyy 

sorry dat het zo lang duurde voor dat ik nog eens update maar ik ben nu terug 

:-)

Kan jij dat zijn?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu