Kan jij dat zijn?

het begin der einde

PoV Obi

Ik en Aziz, moesten de linker gang in gaan. Tineke en de chef gingen rechtdoor, en Roland en Niels gingen naar rechts. Aziz gaf we dekking langs achter, op onze gang waren niet veel deuren. Toch gingen we door, misschien hadden we geluk om één van hun te vinden, of ze allemaal. We bleven maar door lopen, en toen kwam er aan einde aan onze gang. Het loopt hier gewoon dood, ik zuchtte en draaide me om naar Aziz. Ook hij zuchtte, en zei dan 'Misschien hebben de andere meer geluk'. In een versnelde pas liepen we terug naar de splitsing, maar ook daar stonden Roland en Niels. Zij twee waren ook nog niet zo lang terug, ze vertelde ons dat ze ook niets hadden gevonden. Hier binnen hadden we heel slecht bereik met onze dispachts, dat hadden we ondertussen uitgevonden. Uiteindelijk besloten we dan ook maar rechtdoor te gaan met ons vieren, deze gang was wel wat langer dan de andere. Ook hier controleerde we elke deur, maar weer onder succes. We hadden alle hoop bijna opgeven, tot dat we een gil hoorde. En die gil was duidelijk van Tineke, ik herkende die zo. We opende weer de laatste deur, maar nu scheen er een zaklamp richting ons. Dus nam ik die van mij ook, een scheen richting de persoon die op mij scheen. Ik liep uiteindelijk wat dichterbij, de rest gaf mij dekking. Na even gekeken te hebben, zag ik de chef, hij was de persoon die aan het schijnen was. We renden meteen naar hem, maar het beeld wat ik toen zag zou ik nooit vergeten.

PoV Tineke

We stonden met ons zessen voor een raam, die naar een ruimte keek. En op zijn beurt was die ruimte in vier stukken verdeelt, voor ieder één ruimte. Voor hun stonden vier mensen met een geweer, en ik was er zeker van, de gene die voor Eric stond, dat dat Koen was. Ik herkende hem gewoon. Een rood lampje ging branden daar binnen, ik schrok me rot, en trok mijn wapen. Plots ging het tweede lampje aan, die was Oranje. Ik begon in paniek te geraken, geen van hun mocht gewond geraken. Snel dacht ik na, en kwam op een idee uit, een zwart idee. Ik ging snel voor Koen staan, en richtte mijn wapen op zijn been. De rest kreeg door waar ik naar toe wou gaan, en Obi, Aziz en Niels trokken ook hun wapen, en gingen voor iemand staan. 'op 1' zei ik tegen hun. '3,2,...1' zei ik, en trok de trekker over. Het schot loste, het raam barste in duizenden stukje. En met vier tegen gelijk vielen ze op de grond. Al sprintende ging ik naar Koen, trapte uit wapen aan de kant, en boeide hem. 'verrader' zei ik tegen hem. Maar hij zei niets terug, wat ik eigenlijk wel verwachte. De chef nam Koen over en liep er mee terug naar buiten, Niels, Roland en Aziz liepen hem ook achterna met iemand in de boeien. Ik rende naar Floor en Femke als eerste en maakte hen los, ze wreven aan hun polsen blijkbaar zaten ze goed vast met hun handen. Ik rende dan meteen door naar Eric, maakte hem ook los, hij stond meteen op en rende door naar Brigitte. Haar had ik nog niet zo goed gezien, maar ze zag er heel bleek uit. Eric maakte haar los, en ze viel bijna op de grond, hij kon haar nog net op tijd tegen houden. Rustig legde hij haar op de grond, 'Wat is er gebeurd, Eric?' vroeg ik aan hem. Hij antwoordde niet, hij was te druk bezig met haar, zo had ik hem nog nooit gezien.