Kan jij dat zijn?

wat?!?

PoV Eric

Femke was helemaal aan het paniekeren, en ik ook. Die vrouw werkte niet eens tegen toen ik haar boeide, precies of ze dit zo had gepland. En haar straf aanvaarde, ik nam haar zo vast dat ik de kon smsen naar de chef om iemand te sturen om die vrouw te komen halen. Maar wat toen gebeurde veranderde alles...

PoV Floor

Ik zat achter m'n computer, veel had ik er niet aan want ik was alleen. Femke was met Eric meegegaan, en ze had mij hier achter gelaten. Volgens mij had Femke een schuldgevoel, over wat er met haar was gebeurd. Ze was dan niet alleen, ik had ook een schuldgevoel. De chef kwam naar mij toe, en zag dat ik aan het nadenken was. 'Floor, Alles oké?' vroeg hij. 'Ja, ik denk het. Ik voel me wel wat schuldig over wat er met Brigitte is gebeurd' vertelde ik hem. 'Ma Floor toch, jij moet je daar toch niet schuldig om voelen. Zowel jij, Femke als Eric konden dit niet voorkomen' zei hij. 'Ja Dat weet ik, maar toch chef. Waren ik en Femke meegegaan met haar, dan was dit niet gebeurd' zei ik tegen hem. 'piep, piep, piep' zei de chef zijn gsm. Hij excuseerde zich, en draaide zich om, om de sms te lezen. Hij draaide zich terug om, en keek best opgelucht. 'Floor, kan jij al naar buiten gaan. Koen en Tineke komen je zo ophalen, Femke en Eric hebben die vrouw kunnen oppakken' vertelde hij. Ik wilde direct op staan en naar buiten lopen, maar hij hield me tegen. 'Rustig Floor, straks val je nog als je zo snel rent' zei hij. En meteen daarna liet hij met door, ik wandelde nog rustig naar buiten. Maar eens voorbij de deur, begon ik te rennen. Gewoon uit vreugde dat ze die vrouw hadden kunnen oppakken, Ik kwam aan bij de deur. Koen en Tineke waren er nog niet, dus zetten ik mij op het muurtje aan de kant van het gebouw. En niet veel later kwam hun auto de parking op de reden, ik sprong er in heel blij. Koen en Tineke hadden werkelijk geen idee van wat er aan de hand was, dus vroeg Tineke aan mij 'waarom zo blij?'. 'Weten jullie dat dan nog niet, ze hebben die vrouw op kunnen pakken in het ziekenhuis' vertelde ik hen. 'OMG, das super' zei Tineke. Koen was ook heel blij, en begon meteen te rijden richting het ziekenhuis. Het duurde niet lang voor we er waren, Femke had mij net een sms gestuurd met daarin de gang waar we moesten zijn. Koen en Tineke liepen naar binnen, maar ik kon hun bijna niet volgen. Toen ik eindelijk bij was gelopen, waren we er al. En Koen en Tineke stonden daar met hun mond open, op mij te wachten. Ik wist niet wat er aan de hand was, maar tot ik om de hoek keek en toen ging mijn mond ook open staan, van wat ik zag. Maar wat ik zag had ik helemaal niet verwacht, toch niet zo vroeg. Na alles wat de dokter had verteld, had ik dit niet verwacht. Ze was gewoon wakker, Eric deed teken dat hij die vrouw moest komen overnemen. We hadden hem nog nooit zo gelukkig gezien, zo blij was hij. Koen liep met de vrouw de kamer uit, en Tineke ging maar mee. Want zij kon Koen moeilijk alleen laten gaan met die vrouw. Ik bleef nog, ik was zo blij dat ze wakker was. Alleen vroeg ik me af hoe dat ze wakker was geworden, volgens de dokter zou ze nooit meer wakker worden. Ik liep naar Femke, en vroeg aan haar 'hoe komt het dat ze ineens wakker is?'. Femke nam mijn arm vast, en trok me mee naar buiten. Toen we uit de kamer waren begon Femke met praten 'Toen we hier aan kwamen, lag Brigitte niet in het bed. We wisten niet waar ze was, tot dat we een luide gil hoorde. Dat leiden ons naar deze kamer, waar ze nu is. En ja je kan raden die vrouw was er ook, ze had een spuitje vast, en ook haar arm. Waren ik en Eric later geweest was ze er misschien niet meer geweest, wie weet wat ze nog allemaal van plan was'. 'Het al bij alle geluk toch, dat ze daar dan toch van wakker is geworden' zei ik. Femke keek naar mij, en zei dan tegen mij 'misschien was dat haar bedoeling, zodat ze haar nog meer pijn kan doen. Floor, we moeten er echt voor zorgen dat ze niet ontsnapt. Zowel voor haar veiligheid als die van ons'.

Alvast een goed nieuwjaar, en maak er een fijne 2019 van 😘