The Hybrid

1

Eleanor pov

Mijn auto rijdt het parkeerterrein van Forks Highschool op. Ik kijk in mijn spiegel om te checken dat ik mijn zonnebril nog op heb. Ik wil namelijk niet dat de mensen me hier kennen als 'het meisje met de rare ogen.' Als ik mijn auto heb geparkeerd sluit ik mijn ogen en laat de weerwolf uit me vloeien. Als ik voel dat ik nu compleet vampier ben doe ik mijn zonnebril af en leg die in mijn school tas.

Oké, ik zal het even uitleggen. Mijn naam is Eleanor Grey en ik ben een Hybrid. Een Hybrid is een kruising tussen een weerwolf en een vampier. De meesten van mijn soort moeten ermee leven dat ze beide zijn, maar ik niet. Ik ben bijzonder. Ik kan de vampier kant wegstoppen zodat ik bijna helemaal weerwolf ben en ik kan dat andersom. Je zult altijd weten wanneer welke kant naar boven komt. Dat is een klein nadeel aan het hele gebeuren.

Wanneer ik compleet vampier ben zullen mijn ogen tintengoud of zwart zijn. Als ik compleet weerwolf ben zijn mijn ogen fel blauw. Ben ik beide, dan is de ene blauw en de andere tinten goud of zwart.

Verder ben ik echt niet zo'n weerwolf die gek wordt bij elke volle maan. Je zou me meer kunnen vergelijken met een gedaantenverwisselaar. Ook zou een vampier me niet kunnen ruiken en het zelfde geld bij een wolf. Daarbij zijn mijn gedachtes altijd van mij alleen en van niemand anders. En als laatste en belangrijkste. Maak mij niet boos, want dan ben ik levensgevaarlijk!

Ik kijk nog voor een laatste keer in de spiegel en zie mijn gouden ogen naar me staren. Oké, let's do this!

Ik haal de sleutel uit de auto en gooi mijn tas over mijn schouder. Dan stap ik uit de auto en gooi mijn roodbruine haar over mijn schouders. Terwijl ik loop besef ik dat mijn auto nog niet op slot is, dus klik ik op het knopje om mijn auto op slot te doen.

Als ik bij de balie aan kom zie een lief uitziende vrouw zitten. 'Hoi mevrouw, ik ben Eleanor Grey.' Zeg ik terwijl ik in mijn tas zoek voor een pen. Wetend dat ik zo moet tekenen. 'Hallo meisje, ik ben mevrouw Cope. Ik had al over je gehoord. Hier is je rooster meis!' Zegt ze vriendelijk en ze geeft me mijn rooster. 'Dank u wel mevrouw Cope.' Glimlach ik, waarna ik me omdraai en weg loop.

Oké, ik start met Engels, Wiskunde en Biologie. Daarna is het pauze. Ik kijk op mijn horloge en schrik. Ik heb nog 6 minuten om bij Engels te komen. Ik begin te rennen, maar wel op een menselijk tempo. Als ik het lokaal zie gaat de deur net dicht. Gauw loop ik er naar toe en open hem weer.

'Ik heb geen zin in laatkomers, ga je maar melden!' Zegt de docent zonder zich om te draaien. Ha, een mannelijke leraar. Dit wordt een makkie. 'Sorry meneer, ik kon het lokaal niet vinden.' Zeg ik stilletjes. Nu draait hij zich wel om. Zijn ogen worden even groot. 'Oh ja natuurlijk! Jij ben vast Eleanor Grey.' Ik knik gauw en laat mijn ogen door de klas glijden. Mijn blik valt op een meisje met kort zwart haar. Ze is wat aan het tekenen. Iets is anders aan haar. 'Vertel wat over jezelf.' 'Juist ja,' Zeg ik een beetje teleurgesteld, waardoor de klas gniffelt. 'Okay, ik ben Eleanor Grey. Ik ben 17 jaar en ben al vaak van highschool geswitcht.' Zeg ik er zacht achteraan en direct kijkt het meisje op. 'Tja verder hou ik van rennen... als in hardlopen.' Gooi ik erachter aan als ik besef hoe raar dat klonk. 'Kan ik gewoon gaan zitten?' Vraag ik nu aan de docent en hij knikt beduusd. Ik ga gauw zitten en hij begint met de les.

In de pauze haast ik met naar de kantine. Ik moet wel een plekje vinden om te zitten. Ik ga in de rij staan om lunch te halen en daarna zoek ik een goed tafeltje uit. Als ik eenmaal zit kijk ik naar het eten. Als vampier hoef ik nou eenmaal niet te eten. Als ik gewoon hybrid was geweest had ik trouwens wel echt genoten van de pizza voor me. Maar nu niet.

Het valt me op de de leerlingen allemaal naar me kijken. Waarom? Geen idee. Dan hoor ik iemand kuchen. 'Uhm sorry, maar wij zitten hier altijd.' Zegt een meisje bitchie. 'Sorry, maar staat je naam er op.' Zeg ik tegelijk met een ander meisje die: 'Jess!' sist. Ik draai me naar de groep en kijk recht in de ogen van een meisje met donkerblond haar en blauwe ogen. 'Het is niet erg. Je moet tegenwoordig kunnen zeggen wat je denkt toch?' Zeg ik vragend. 'Nee, Jessica maakt er een probleem van. Wij gaan wel gewoon ergens anders zitten.' Zegt een meisje met bruine haren en bruine ogen vriendelijk. 'Mijn naam is Isabella Swan trouwens, maar noem me maar Bella.' 'Eleanor Grey.' Zeg ik terwijl ik glimlach. 'Kom er toch gezellig bij zitten.' Ze glimlachen en gaan zitten.Dan zie ik het meisje van Engels , maar ik zeg niets. De jongen die een arm om Bella heen geslagen heeft kijkt me even aan. 'Mijn naam is Edward Cullen.' Het meisje dat met engels bij me zit kijkt nu ook op. 'Ik ben Alice Cullen en dit is mijn vriend Jasper Hale.' Zegt ze terwijl ze wijst naar de jongen naast zich. Nu kijk ik naar de jongen met het bruine haar en de donker gouden ogen. Hij is echt schattig. 'Reece Cullen, aangenaam.' Zegt hij terwijl hij mijn blik blijft vast houden. Damn!

'Ik ben Mike!' Onderbreekt de blonde jongen ons gestaar. 'Angela.' Zegt het meisje met de bril. 'En ik denk dat jij Jessica bent?' Zeg ik lachend tegen het meisje dat zich net gedraagde als een bitch. 'Kom er gezellig bij zitten.' Zeg ik tegen Jessica. Ze gaat zuchtend zittenen begint met eten. Net als de rest... Behalve Reece, Alice, Jasper en Edward. Hun geur gaat door mijn neus. Omg! Ze zijn vampieren! 'Hoef je niks?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, eigenlijk niet.' Ze haalt haar schouders op en neemt een hap van haar pizza.

Biep biep!

Het is mijn telefoon.

Elizabeth: Hee meis, ik hoop dat je goed bent aangekomen. Have fun!

Elizabeth is een heks. Ik heb tijden bij haar gewoond en ik sta ook onder haar bescherming. Ze heeft ervoor gezorgd dat ik hier naar school kon en dat ik een huis heb in het bos.

Ik glimlach als ik haar berichtje lees. 'Van wie is hij?' Vraagt Mike met een volle mond. 'Mike! Dat vraag je niet!!' Zegt Angela terwijl ze hem een stoot geeft. 'Het is niet erg! Mocht je het echt willen weten, hij was van Elizabeth. Ze heeft me zo ongeveer opgevoed, ze voelt echt aan als een moeder.' Glimlach ik naar hem.