The Hybrid

9

Eleanor pov

We rennen in het bos. Als we in de buurt van de grens komen, remmen de Cullens af. Ik stop precies op de rand en kijk naar de overkant. Een bruine wolf valt me op. Seth. Ik pak een steen en gooi hem naar hem toe. Verbaasd kijkt hij om zich heen. Ik zwaai even en dan draai ik me weer naar Reece en zo. 'Wat was dat?' 'Dat was Seth, hij heeft me de grens uitgelegd.' 'Waarom deed je dan zo?' 'Ik was gewoon vriendelijk.' Zeg ik niet-begrijpend. 'Wij zijn over het algemeen niet vriendelijk tegen wolven.' Zegt Jasper terwijl hij me leest. 'Oh, okay.' Mompel ik.

Ik voel dat Seth een link probeert te leggen. Tja, dat is het kleine stuk wolf dat nog niet weg is. 'El, je moet echt minder vriendelijk zijn.' 'Dat is mij net ook uitgelegd.' 'Zij weten niet alles, maar ik probeer je te helpen.' 'Ik weet het Seth!' Ik glimlach onbewust. 'Okay dan! Tot morgen Luun!' Ik weet gewoon dat hij grijnst. 'Dat doe ik zeker.' Zegt Seth weer in mijn hoofd. 'Tot morgen Seth.' Ik glimlach weer.

De rest kijkt me verward aan. Oh shit! Ze willen weglopen, maar ik zeg. 'Blijf staan!' Direct staan ze alledrie stokstijf stil. 'Waarom kan ik me niet bewegen El?' Zegt Reece. 'Het spijt me Reece.' Zeg ik terwijl ik in zijn ogen kijk. 'De laatste minuut is niet gebeurd. Ik zwaaide naar de wolven, en toen legde Jasper me uit dat dat niet hoort. Straks kan je weer bewegen Het spijt me Reece!' Dan loop ik naar Alice. 'Hetzelfde geld voor jou Alice. Dit alles is niet gebeurd, sorry!' Dan loop ik naar Jasper. 'Wat ben je?' 'Iets dat levensgevaarlijk is, zelfs voor jullie! Dit is niet gebeurd. Straks beweeg je weer.' Dan stap ik weg. Ik zie dat ze allemaal wat wazig kijken.

'Dat is dan duidelijk!' Zeg ik wat harder. Ze schrikken op. 'Ja, dat is niet normaal.' Zegt Jasper op normale toon. Ik zucht. Dan rennen we naar de Cullens.

Ik ren een beetje achteraan. Ik voel me zo schuldig. Ik had dit nooit mogen doen. Maar ik wil niet dat ze me verlaten. Ik herpak mezelf en begin harder te rennen. Nog voor het huis van de Cullens haal ik ze in. Ik kijk niet meer achterom en loop direct naar binnen.

'Hee Eleanor, Reece, Alice en Jasper. Gaan jullie zo mee?' 'Wat doen?' 'Jagen.' Ik slik, okay misschien heb ik over meer gelogen. Ik moet alles even aanpassen. Ik drink soms dierenbloed, maar voornamelijk gewoon mensen bloed. Mijn lichaam stoot dierenbloed nogal af.

'Ja is goed!' Zeggen Reece, Alice en Jasper in koor. Nu kijken ze mij aan. 'Ik ga mee hoor.' Zeg ik om geen argwaan op te wekken. Edward brengt Bella eerst naar huis en dan komt hij ook.

We rennen met zijn alle richting een goede plek om te jagen. Al terwijl we rennen ruik ik een familie van poema's. Ik versnel en ren erop af, spring en het volgende moment rol ik over de grond met het mannetje. Naast me heeft Rose ook eentje in de houdgreep en ik vermoed dat de rest is doorgerend.

Ik bijt in zijn nek en begin te drinken. Het is walgelijk en ik weet zeker wat er zo gaat gebeuren. Als hij leeg is schuif ik het kadaver van me af. Dan sta ik op en ren naar een open plek terwijl ik samen met Rose wacht op de rest.

We staan 2 minuten zo en dan komt het al. 'Shit!' Mompel ik en ik schiet weer richting de bomen. Ik leun tegen een boom en hang voorover. Ik spuug het bloed weer uit. Als ik klaar ben laat ik me omlaag zakken tegen een boom. 'Wat was dat?' Vraagt Rose terwijl ze langzaam dichterbij komt. Ik kijk weg en probeer mijn ogen onder controle te houden. Wat mislukt. 'Ik moet even gaan.' Ik schiet weg. Zover dat de rest op de open plek me niet meer kan zien. Ik ga tegen een rotswand aanzitten. 'Eleanor, wat was dat?' 'Dat was mijn lichaam, die het dierenbloed afstoot.' Mompel ik terwijl ik omlaag kijk. 'Kijk me aan El.' Ik kijk langzaam omhoog. Mijn ogen staren in die van haar. Ze hapt naar adem. 'Wat ben je?' 'Kan je een geheim bewaren?' Mompel ik zachtjes. 'Kan je alsjeblieft mijn geheim bewaren en niet oordelen voordat je alles heb gehoord.' Ga ik door. 'Ik beloof het.' Zegt Rose met nieuwsgierigheid in haar ogen.

Reece pov

'Waar zijn Rose en Eleanor?' Vraagt Emmet als hij aan komt op de open plek. 'Waarschijnlijk zijn ze nog bezig, ze pakte allebei eerst een poema. Ze zullen zo wel komen.' Zegt Jasper lachend.

Dan komen de twee lachend het bos uit gelopen. 'Rose, ik weet niet of het zo'n goed idee was om toch nog een poema te pakken.' Zegt El lachend, maar toch hoor ik de bezorgde ondertoon. 'Het komt wel goed. Hou het even vol okay.' Eleanor glimlacht even en dan haakt ze haar arm uit die van Rose. 'Ik ben er eerder!' Damn, wat is ze mooi!

Als ze aankomen is Eleanor een tintje bleker dan normaal. 'Gaat het wel goed?' 'Ja, het gaat goed hoor.' Zegt ze terwijl ze me zoent. Ik proef gewoon het dier dat ze gegeten heeft. 'Was het lekker?' 'Ja jij was lekker.' Fluistert ze en ze tikt op mijn neus.

'Rose, ga je zo mee naar mijn huis? Ik moet even switchen van kleding.' Zegt ze lachend terwijl ze zich omdraait in mijn armen. 'Kan ik niet mee?' 'Nee meneertje, wij doen het rustig aan.' Zegt ze verleidelijk.

'Okay is goed, ik kom mee!' Nu maakt ze zich los uit onze omhelzing. 'Ja, wij gaan alvast.' Ze zoent me nog een keer. Maar iets is anders. Ik proef het bloed meer dan de laatste keer dat ze me zoende. Ik wil me omdraaien en iets zeggen, maar als ik goed kijk zie ik dat ze al zijn weg gerent.