Eleanor Grey is een vampier en een weerwolf. Ze is beide. Als ze het plaatsje Forks ontdekt besluit ze daar even te blijven. Ze komt een paar interessante dingen tegen. Vrienden, vijanden en geliefde. Zullen de Cullens haar vertrouwen? En wat zullen...
'Damnit!' Vloek ik terwijl ik het oogcontact verbreek en van de telefoon naar Emmet kijk. Hij grijnst gemeen. Ik ga dit mooi niet verliezen.
Met mijn vrije hand pak ik mijn telefoon en kijk wie het is. Elizabeth. Ik neem gauw op.
Ik: Heey Elizabeth, dit is misschien niet de beste timing!
Elizabeth: Sorry schatje, maar dit is belangrijk. Je weet toch nog wel dat ik informatie zou opzoeken..-'
Ik: 'Ja, ik weet het- Damn- Maar dit is niet de goede timing. Ik heb vrienden gemaakt en ben nu met ze
Elizabeth: Oh leuk! Zijn het mensen?
Ik: Nee, vampieren.
Elizabeth: Eindelijk! Nou veel plezier dan maar! Oh en je had gelijk! Ze komen naar jou! En Hij gaat mee!
Ze hangt op en ik kijk verbaasd naar de telefoon. Ik gooi hem in het gras en kijk naar Emmet. 'Zeg me niet dat je het nog steeds probeert.' Zeg ik lachend. Dan begin ik kracht te zetten en binnen 5 seconden ligt Emmets hand op de steen. 'Verloren!' Hij vloekt en slaat de steen kapot.
We gaan met zijn alle naar binnen en Alice kijkt me aan. 'Blijf je nog hier?' Ik kijk even naar buiten. 'Is het goed dat ik vanavond weer terug kom? Ik moet nog iets doen.' Ze knikken en ik loop weer naar buiten. 'Eleanor! Wacht!' Ik draai me op de veranda om. 'Reece.' Hij lijkt even verlegen. 'Mag ik mee?' Shit. 'Oké.' Zeg ik voordat ik het door heb. Hij grijnst even. 'Laten we gaan dan!' Ik begin te rennen en merk dat hij moeite heeft om me bij te houden. Na een minuutje komen we bij mijn huis.
'Jeetje! Jij bent snel!' Hijgt hij een beetje. Ik haal mijn schouders op en glimlach naar hem. 'Kom binnen.' Hij gaat op de bank zitten en kijkt me bedenkelijk aan. 'Mag ik vragen hoelang je al zo bent?' 'Natuurlijk mag dat! Ik ben al 1020 jaar in deze staat.' Zeg ik terwijl ik naast hem ga zitten. Terwijl ik ga zitten raakt mijn hand zijn arm. Schokjes, heel veel schokjes.
Direct trekt hij zijn arm terug. 'Sorry.' Mompel ik terwijl ik niet laat merken hoe kwetsend dat was. Ik sta gelijk op. 'Ik moet even wat gaan doen boven.' Ik schiet de kamer uit richting mijn slaapkamer en ga voor de spiegel staan.
Nog een nadeel aan hybrid zijn. Als ik heel boos ben komt de verborgen kant terug. Hetzelfde geld voor als ik heel verdrietig of gekwetst ben. De enige die dat zo ver kan laten komen is je mate.
Ik kijk naar mijn ene oog die even blauw kleurt. Ik hoor voetstappen op de trap en knijp mijn ogen dicht terwijl ik bid dat mijn ogen weer goud zijn. 'El?' Een hand die mijn arm pakt. 'Ik schrok, ik heb dit nog nooit eerder gevoeld.' In een ruk draait hij me om en legt zijn hand op mijn wang. 'Open je ogen.' Fluistert hij en ik voel zijn adem op mijn gezicht. Ik open mijn ogen en kijk hem aan. Hij is zo dicht bij.
Mijn ogen flisten naar zijn lippen en dan weer naar zijn ogen. Hij doet hetzelfde. Ik neem mijn lip tussen mijn tanden en dan neemt hij zijn besluit. Hij drukt zijn lippen op die van mij en zoent me. De schokken worden erger en het lijkt alsof er vuurwerk ontploft in mijn buik.
Zijn handen gaan naar mijn heupen en hij trekt me meer naar hem toe. Na een tijdje laten we elkaar los. 'Dat was... wow!' Zeg ik en ik kijk in zijn ogen. Ze zijn goud glinsterend goud. Hoe is dat mogelijk?! 'Eleanor, je ogen zijn goud, niet het normale goud. Goud goud.' Hij gaat met zijn vinger over mijn wang. 'Je bent prachtig!' Ik glimlach even en kijk naar de grond. Als ik weer opkijk is de glinsterende gloed verdwenen en zijn zijn ogen weer normaal.
'Dus ik neem aan-' 'Dat we nu daten? Zeker weten!' Maakt Reece mijn zin af. Ik denk dat mijn blik vragend stond want hij gaat verder met: 'Ik ben niet zo iemand die direct een relatie wilt.' 'Vampier of niet, we doen dit rustig aan.' Maak ik af. Hij glimlacht even en kijkt dan op de klok. 'Ik ga maar eens naar huis! Zie ik je vanavond?' Ik knik lachend. Reece loopt naar de deur. 'El? Mag ik nog iets vragen?' Ik knik als teken dat het oké is. 'Heb je ooit mensenbloed gedronken?' Ik slik en zak neer op de bank.
Als hybrid moet ik mensenbloed drinken. Ik doe het over het algemeen niet, maar af en toe een bloedzak of recht vanuit de ader is een verplichting die ik altijd zal hebben. Een leugen. Als ik beide ben en ik ga jagen, dan zal mijn gezicht veranderen. Ook werkt het veranderen bij mij iets anders. Ik laat de persoon van mij drinken om hem/haar vervolgens te vermoorden. Als ze wakker worden zijn ze een vampier of hybrid, ligt eraan wat ik wil dat ze worden. Een weerwolf kan mijn bloed drinken en geneest dan. Ik kan mensen, weerwolven en vampieren dwingen iets te vergeten of iets voor me te doen. Dat ik het ook bij vampieren en weerwolven kan heeft te maken met het feit dat ik de eerste hybrid was na de original. Hierdoor kan ik een vampier bijten. Die zal dan langzaam sterven, maar mijn bloed en die van de original zijn de enige die een hybrid beet kunnen genezen.
(Ik weet het de meeste dingen komen overeen met de TVD maar er zijn wel dingen anders.)
Reece snelt naar me toe. 'Eleanor!' 'Ik moet wel Reece!' Mompel ik geschokt. 'Bedoel je dat-?' 'Ja... Ik zou dood gaan als ik het niet drink. Ik kan niet overleven met alleen dierenbloed. Ik ben verplicht om af en toe mensenbloed te drinken.' Mompel ik eentonig. 'Dat is zijn fout!' Ga ik verder. Geschokt kom ik omhoog. Ik heb al te veel gezegd. 'Reece, wil je alsjeblieft gaan?! Ik moet nog iets doen.' Hij glimlacht en kust me op mijn wang. 'Natuurlijk Princess! Ik zie je vanavond!' Dan is hij weg.
Ik kom overeind en ga staan. Dan loop ik naar de achterdeur. Ik voel hoe mijn ogen fel blauw worden en terwijl ik spring verander ik in mijn wolf.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
