The Hybrid

20

Eleanor pov

Ik sta in mijn mensen vorm naast Seth. De strijd kan elk moment beginnen. Even kijk ik hem aan. 'We gaan dit doen Luun.' Zegt hij wetend dat er andere zijn die ons kunnen horen. 'Jupp.' Zeg ik simpel en dan verander ik in mijn wolf. Seth doet hetzelfde en kijkt door de bosjes naar de open plek dat binnen nu en drie minuten een slachtveld wordt. 'Denk je...-' 'Dat we een kans maken? Zeker weten.' Beantwoord ik Seth zijn vraag. 

Opeens hoor ik een geluid. 'Let op. Ze komen.' Zeg ik via de mindlink. En ja hoor, nog geen minuut later stormen de eerste de open plek op. Je kan zien dat het nieuwelingen zijn want ze gaan het gevecht in zonder technieken. Paul wilt al springen maar met een grom houdt ik hem tegen. 'Nog niet!' Sis ik in de mindlink. 'We zijn het geheime wapen weet je nog?!' Hij gromt een beetje naar me maar blijft staan. Even kijk ik naar de bewegingen van de vampieren uit het leger. Ze vechten echt slecht.

Voor een moment gaan mijn gedachtes naar gisteravond. Ik heb de hele familie ruzie horen maken om mij. Hoe Reece Edward erop wees dat hij het gevaar was. Omdat Reece mijn mate is zijn zijn gedachtes gekoppeld aan die van mij. Hij weet nog niks van deze verbinding en het liefst wil ik dat zo lang mogelijk zo houden. Maar iets zegt me dat hij al dingen begint te vermoeden. Ik bedoel, elk normaal mens zou willen weten wat er met me is. Maar goed, soms zijn vampieren raar. 

Paul haalt me grommend uit mijn gedachte. Ik kijk even naar het slachtveld dan knik ik met mijn kop. De wolven stormen uit de bosjes en vallen aan. Al gauw meng ik me ook in het gevecht. Omdat mijn tanden langer zijn dan die van de rest wordt er op mij iets anders gereageerd dan op de andere wolfjes. Ik zie dat Reece in een heftig gevecht zit met 3 nieuwelingen. Ik sprint erop af en land op 1 van de nieuwelingen. Mijn klauwen doorboren zijn borst en een scheurend geluid zorgt ervoor dat iedereen even op kijkt. Ik bijt in zijn nek en het volgende moment is zijn hoofd gescheiden van zijn lichaam. Dan stort ik me op de tweede die mijn aanval verwachtte maar nog steeds te slap is voor me. Van achteren slaan twee hun armen om me heen en knijpen ze hard. Ik voel een bot knappen en voor een moment zak ik in een van de pijn. Bijna direct heelt het weer maar nog steeds doet het pijn. Reece gooit de vampieren van me af en helpt me omhoog. Een glimlach speelt om mijn mond en ik geef hem een vluchtig knikje, waarna ik door ga met de volgende vampier. 

Na een tijdje zijn ze allemaal dood. Ik ga op mijn kont zitten en kijk naar de vampieren voor me. Dan komt Edward met Bella het veld op. Geschrokken kijken ze om zich heen. 'Is het al gedaan?' Vraagt Edward en zijn blik schiet even naar Jacob, die knikt. 'Ja, het is gedaan.' Op dat moment komt er nog 1 nieuweling uit de bosjes en Leah rent op hem af. 'LEAH!' Schreeuw ik half maar het komt eruit als geblaf. Jake verandert weer en gaat Leah helpen. Het is een intens gevecht en zo snel dat we het niet kunnen zien slaat de vampier zijn handen om Jake, zoals ze eerder ook bij mij deden. Je hoort een scheurend geluid en direct verandert Jacob terug.

'JACOB!' De vampier krijgt nu ook Seth te pakken en voor hij wat kan doen heb ik mijn beslissing gemaakt. Ik verander terug en ik sluit mijn ogen. Als ik mijn ogen weer open is 1 oog blauw en de andere goud. 'STOP!' Mijn stem is hoog en de vampier die me net aankeek stopt direct met bewegen. 'KOM NU NAAR ME TOE!' Hij laat Seth los, die op de grond valt, en loopt op me af. Als hij voor me staat houdt ik even mijn hoofd schuin. Dan zo snel dat niemand het kan zien breek ik zijn nek en valt hij op de grond. Iedereen is te verstijft om wat te doen dus ren ik naar Jacob. 'Jake, vertrouw je me?' Fluister ik en ik kijk hem aan. Hij knikt pijnlijk en ik laat mijn gezicht veranderen. De Cullens stoppen met ademen en ik bijt in mijn arm. 'Drink het Jake.' Hij kijkt er even met een walgende blik naar maar dan duw ik mijn pols tegen zijn mond. Hij begint te drinken en ik zie zijn wonden verdwijnen. Ik trek mijn pols terug en ga met mijn hand over zijn wang. 'Het spijt me zo.' Fluister ik en uit het oog met de blauwe kleur verschijnt een traan. Dan laat ik hem los en ren door naar Seth. Ook hem houdt ik mijn hand voor. Hij drinkt direct en ook hij geneest. Dan trek ik hem in mijn armen.