035 • sunset

198 12 21
                                    

sunset

warning: too much dialogues. halos buong seventeen eh, what do you expect? HAHA.

Soonyoung was sulking.

Hindi naman kailangang maging matalino para mapansin na galit si Jihoon kay Soonyoung. But it would take a genius to know the reason why.

Nasa cafeteria sila ngayon, kumakain ng lunch. Soonyoung and Jihoon were together, but with the addition of nine more people. Jihoon and Soonyoung's journalism squad was there -- Wonwoo, Minghao and Jisoo. Seungcheol was there, too, who brought Jeonghan along with him as well as Seokmin, who brought Seungkwan and Hansol. Si Mingyu naman, nakisali na sa kanila dahil wala naman itong kasama. Mingyu was rambling on about how Minghao and Seokmin betrayed him for their other friends. Seokmin was laughing his ass off while Minghao remained nonchalant.

Seungcheol and Jeonghan were talking about an assignment which later joined by Jisoo. Wonwoo, Seungkwan and Hansol were having their own conversation, but it was Seungkwan who talks the most. The whole table was filled with different conversations and only Soonyoung and Jihoon remained silent in the midst of the party.

Gustong-gusto man ni Soonyoung na kausapin ang kaibigan, halata naman dito na ayaw talaga siya nitong pansinin. Bakit nga ba ito galit? Ah, dahil sa ginawa niya kaninang umaga. He always pull a prank on his best friend kaya naman nagtataka siya ngayon kung bakit nagalit ito, wherein fact, he just always let it pass. Always. Kaya hindi niya maintindihan kung anong mayroon sa prank niya kanina at nagalit ito nang husto to the point na hindi na siya nito pinapansin.

"Minghao! 'tamo si Mingyu! Kinukuha 'yung pagkain ko!"

"Whatever, Seokmin."

Napatingin naman si Soonyoung kay Seokmin na ngayon ay naka-pout habang nakatingin nang masama kay Mingyu at Minghao. If it only weren't for his sulky best friend across him, he would've found Seokmin cute at that moment. Kaso mas distracted siya sa fact na galit ang kaibigan niya kaya naman hindi na nito napansin ang mga cute na bagay na ginagawa nito kasama sila.

"Are you guys always like this?" natatawang tanong ni Jisoo. "If so, I could've befriended all of you a long time ago. I have like, a lot of boring friends."

Seungcheol gasped loudly. "Sinasabi mo bang boring kami?! Jeonghan! Ang sama ni Jisoo, o!"

Jeonghan just shrugged, tho. "Ewan ko. Hindi ko naman naintindihan 'yung sinabi niya," which was followed by a series of laughter from the others.

Soonyoung wanted to laugh, but when he glanced at Jihoon who was just eating there with a blank face, he suddenly felt bad. Ipinagpatuloy na lang niya ang pagkain niya habang naka-pout.

"Hindi naman kami isang squad, Jisoo hyung," the guy with blonde hair, who was always with Seokmin spoke up. "Si Seokmin hyung at Hansol nga lang kilala ko dito."

Hansol nodded. "We were just dragged along with him but nonetheless, it's so much fun to be with Seokmin hyung's friends."

"Uy," Seokmin elbowed Hansol and winked at him. "Si Seungcheol hyung lang talaga ang dahilan kaya nandito ako. Inaya niya ako kanina and upon hearing na kasama naman si Jihoon hyung, pumayag ako."

"Hindi naman si Jihoon ang sinabi kong kasama?" kunot-noo pero inosenteng sabi ni Seungcheol. "Ang sabi ko, sabay tayo kina Soonyoung. Tapos nag-agree ka agad--"

"Kasi kasama niya lagi si Jihoon hyung!" Seokmin suddenly yelled, which caused the table to be filled with silence. Tahimik lang silang nakatingin sa nagulat na si Seokmin, kahit si Soonyoung ay nakatingin na rin dito-- medyo namumula.

NEMESIS.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon