"Yoona bekle!" diyerek biri bağırıyordu. Bu Kyungsoo olmalıydı. Sesin geldiği yere doğru koşar adımlarla olabildiğince hızlı gidiyordum. Yoona'nın kolundan tutmuş kendine çevirmişti. Kyungsoo ne halt yediğini zannediyorsun sen! Bir ağacın arkasına saklanıp ne yaptıklarına bakmam gerekiyordu. "Özür dilerim." dedi birden sarıldı. Kalbim acımıştı, neden özür diliyorsun? Neden sarılıyorsun! Soğuk esen rüzgar sayesinde yanaklarımın ıslandığını anlamıştım. Daha fazla izlemek istemiyordum eğer izlersem daha çok üzülecektim.
Çadıra girdim. Oturup bekliyordum içim içimi kemiriyordu. Neden özür diledi neden sarıldı? Hemen sonuca varmamalıyım Kyungsoo beni seviyor bunu biliyorum ama kalbim çok acıyor. Göz yaşlarıma engel olamıyorum.
Çadırdan dışarı baktım hâla gelmemişlerdi. Gözlerimin kızardığını biliyordum, belli etmemeliydim tuvalete gidip yüzümü yıkamalıydım öğretmenin yanına gittim tuvaletin nerede olduğunu sordum. "Hyuna'ya git bak şurada o şuan boş sana yolu gösterir. " saygıyla eğildikten sonra oradan uzaklaştım. Hyuna olmak zorunda mıydı? Birde ailemizden biri olucak. Sanırım şimdi kusucağım.
"Hyuna beni tuvalete götürebilir misin?" diye sordum arkası dönüktü. Bana döndü beni görünce daha önce hiç yapmadığı bir şekilde gülümsedi. "Tamam. Hadi gidelim." arkasından geliyordum. Kamp yaptığımız yerin biraz ilerisinde bulunuyordu. Tuvalete girdim aynada yüzüme baktım gözlerim gerçekten de kızarmış, burnumda pembeleşmişti. Çok sürmeden tuvaletten çıkıp Hyuna'nın yanına gittim. "Tamam hallettim gidebiliriz." dedim yine Hyuna'a önden yürüyordu bende arkasından geliyordum. Birden durdu bana döndü. "Şey...Ben özür dilerim. Yani demek istediğim-"..."Tamam boşver gitsin kendini zorlama. Gidelim."..."Abinle evleniceğimizi biliyor musun? Sanırım beni sevmiyor ama ben onu... seviyorum." Sadece yere bakarak konuşuyordu bunu demesini beklemiyordum böyle davranmasının nedeni buymuş demek ki. "Hye Min lütfen...lütfen bana yardım et? Abini gerçekten çok seviyorum."..."Haa buyur?" ellerimden tuttu. "Hye Min lütfen. Özür dilerim." bunu yaptığıma inanamıyorum. Kabul etmek geliyor içimden ama bir yandan da Hyuna'ya çok acıdım..."Ta-tamam denerim... Sen boşmuşsun galiba, sen benim re-rehber...rehber hocam olur musun?"..."Evet!... Böylece daha yakınlaşmış oluruz ve zamanımı telafi ederim." Ben neden bunu sordum ki? Kyungsoo artık benim rehber hocam olamaz zaten onunla görüşmek dahi istemiyorum artık.
Kamp alanına geldik Yoona ile Kyungsoo çadırın önünde oturmuş konuşuyorlardı. Hiç bir şey olmamış gibi yanlarına gittim yanimda hâla Hyuna vardı. Kyungsoo beni görünce hemen ayağa kalkıp gülümsedi bana sarılmayı çalıştı ama ben geri adım attım bir anda yüzü düştü. "Ne oldu Hye Min?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALERİN PEŞİNDE ✅
FanficHye Min bu dünyada tek başına yaşayan bir kız annesi kanser hastası hastanede babası çok küçükken onları terk etti. Annesinin sağlığına kavuşması için çalışan kız hemde hayali olan dans etme arzusunu gerçekleştirebilecek mi ? Yoksa her şey daha da m...