Hayaller&Hayatlar|Yavbah💫

"59'dan devam.2"

"59'dan devam.2"

"Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur. İyi okumalar. Yorumlarınızı bekliyorum."

"Şarkıyı dinleyebilirsiniz. Mehmet Erdem- Acıyı sevmek olur mu?"

Bahar kendi ismini Yavuz'un ağzından duyduğunda gözleri anında dolmuştu.

Yavuz ise gördüğünün hayal mi yoksa gerçek mi olduğunu ayırt etmek istercesini gözlerini ovuşturuyordu.

Tim ise bu iki aşığın birbirine kavuşmalarını izlemek istiyordu. Çünkü aylar öncelerine kadar yengeleri ve komutanlarının aşklarına şahit olmuşlardı.

Yavuz bu durumun hayal olmadığını anlayınca saniyeler içinde Bahar'a doğru koştu. Bahar ise sadece Yavuz'un dudağının üzerindeki pembe ruj lekesine odaklanmıştı.

Yavuz, Bahar'ı kollarına alacakken Bahar hızla Yavuz'dan uzaklaştı. Yavuz anlamaz gözlerle Bahar'a bakarken Bahar konuştu.

"Dokunma sakın bana!"

Yavuz dolu gözleri ile Bahar'a sarılmak için tekrar hamle yaptı.

"Dokunma!" dedi Bahar sinirle. Ne yüzle hâlâ sarılmaya çalışıyordu anlayamamıştı.

"B-bahar...Yaşıyorsun sen. Ölmemişsin." dedi Yavuz titreyen sesiyle.

"Ne oldu çok üzüldün galiba! Merak etme sevgilinle arana girmem."

Timin gözleri şaşkınlıkla açılırken Erdem de anlamaz gözlerle Bahar'a bakıp konuştu.

"Bahar kızım ne sevgilisi?" diyerek merakla konuştu Erdem Albay.

"Yavuz bunu daha iyi bilir Erdem abi."

"Bahar yok ö-" diyerek kendini açıklamaya çalıştı Yavuz. Ancak daha cümlesini tamamlayamadı.

Bahar, Yavuz'a hiç bakmayıp Erdem'e döndü.

"Erdem abi ben gidebilir miyim?"

Erdem kafa sallarken Yavuz, Bahar'ın kollarını tutup tekrar konuşmayı denedi.

"Bahar yok öyle bir şey. Y-"

"Yazıklar olsun sana! Senin gözünde zerre değerim yokmuş! Ben senin için öldüm, vuruldum! Bu mu hak ettiğim! Sen ölseydin bırak sevgilim olmasını senin yanına gelmek in çabalardım!" diyerek yanaklarından Akan gözyaşlarını sildi.

"Bahar gerçekten ç-"

Bahar, Yavuz'u dinlemeyip kapıya doğru yürürken Yavuz'un tekrar sözünü kesti ve arkasını dönüp ona baktı.

"Bir çiçek istedim be! Hiç kimse getirmemiş! Arkadaşlarım,annem ve kocam olacak adam. Senden nefret ediyorum Yavuz! Bir daha asla karşıma çıkma! Tutamayacağın sözleride kimseye verme. Ya da unutacağın sözler söyleme. Mesela bana söylediğin senin dudakların benim ilacım gibi! Gerçi o ilacı başka dudaklarda da bulmuşsun sen!"

Bahar ağlarak kapıyı çarparken Yavuz olduğu yerde bulunan koltuğa oturdu. Gözyaşları bağımsız bir şekilde akarken elleri ile yüzünü kapattı. Erdem ve tim ise Bahar'ın dediklerine şaşırmıştı.