Yavuz'u karşımda bu şekilde görmeyi beklemiyordum. Bitkin,yorgun ve yaralıydı. Operasyondan yeni geldikleri belliydi. Arkası dönük olduğu için bizi görmüyordu.
"Yavuz!"
Adını seslenip yüzünü avuçlamak için yanına gittiğimde biraz geri çekildi. Ellerimi indirip kaşlarımı çattım.
"Ne işin var burada?"
Yavuz bana merakla bakarken onu duymamazlıktan gelip yarasına bakmak için hareketlendim. O ise tekrar geri çekildi.
"Hastaneye gitmemiz lazım Yavuz." dedim telaşla.
"Bir şey yok Bahar. Aşık dikiş attı zaten."
Merakla Aşık'a bakarken Aşık onaylarcasına başını salladı. Bende karşılık olarak başımı sallarken Erdem Abi konuştu.
"Aslanlarım şimdi dinlenebilirsiniz. Yavuz, Bahar'ın dediği gibi hastaneye git."
"Gerek yok komutanım. Bahar sende eve git."
Yavuz'un dediği ile gözlerimi devirdim. Yardım etmeye çalıştıkça beni görmezden gelmesi ister istemez canımı sıkıyordu. Çok utanılacak bir kadınmışım gibi beni timden saklıyordu. Daha kardeşlerim dediği adamlardan saklıyorken ben ondan farklı şeyler bekliyordum."Dudaklarına ayrıca aşığım" derken bunların olacağını düşünmüyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tim yanımızdan ayrılırken biz oracıkta kaldık. Sinirle Yavuz'un arkasından giderken Güler abla ve Nazlı eve gidiyordu.
Taburun içinde Yavuz'u ararken gelen konuşma seslerinin olduğu yere doğru ilerlemeye başladım.
"Yaranız kötü Yavuz Bey. Hastaneye gitmeniz için ambulans çağırıyorum."
"Hayır gerek yok. İyiyim ben."
Revir doktorunun bir şey demesini beklemeden içeri daldım.
