Oturduğum kapının deliğinden baktım. Yavuz kapıya çökmüş oturuyordu. Anlaşılan dediğini yapmakta kararlıydı. Umrumda değil desem bile umrumdaydı. Çünkü ona hala aşıktım. Ne yapsam da onu unutamazdım. O bana ne kadar ihanet etse bile...
Dolan gözlerimi kapatıp açmamla birkaç damla süzüldü yanağıma. Dayanamıyordum bu yapılanlara. Gerçekten ölsem mezarıma çiçek getirenim olmayacakmış meğer. Dostlarım beni unutacakmış... Kocam benim ölümümü unutup başkası ile sevgili olacakmış...
Tamam sevgilisi olması gayet normal bir şey. Ama aradan biraz süre geçseydi keşke...
"Bahar,ağlama.."
Yavuz'un sesini duymamla kafamı kapıya yaslayıp gözlerimi kapattım.
"Bahar seni seviyorum.."
Yavuz'u daha fazla dinlememek için ayağa kalkıp Yavuz'a bağırdım.
"Git Yavuz! Bir daha da gelme buraya. Çıkma karşıma. Bundan sonra bir tanıdıktan başkası değilsin benim için."
Zorla yutkunarak odama çıktım. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım. Bir an önce evden uzaklaşmak istiyordum. Bu evi kullanmayacaktım artık. Kimsenin bilmediği bir eve gidecektim. Mümkünse oradan hiç çıkmak istemiyordum.
Kapıyı yavaşça açtım. Yavuz kapının önünde uyuyordu. Elimdeki şalı üzerine örttükten sonra oradan uzaklaştım. Evet onlar beni umursamıyordu ama ben onları umursuyordum.
Bulduğum taksiyi durdurup bindim. Evimdeki kasanın içi hala doluydu annem hiç ellememişti anlaşılan.
Yavuz'dan
Gözlerimi zorla açıp etrafa bakındım. Belim,boynum her tarafım tutulmuştu. Yavaşça yerden kalktım. Üzerimdeki şalı alıp katladım. Burnuma Bahar'ın kokusu gelince gözlerimi kapattım. Çok özlemiştim kokusunu.
Kapıyı çalıp bekledim. Kimse açmıyordu. Elimdeki saate baktığımda saatin daha erken olduğu gördüm. Uyanmıştır Bahar. Çünkü o her zaman erken kalkardı. İşi olsa da olmasa da.
Kapıyı tekrar tıktıkladım. Açan yoktu. Bahar'a seslendim beni mutlaka duyuyordur.
"Bahar aç kapıyı konuşalım. Ne olur."
İçeriden hiçbir sesin gelmemesi beni telaşlandırıyordu. Dün en azından ağlama sesini duyuyordum. Şimdi ise hiçbir ses gelmiyordu. Kapıyı tekrar tıklattım.
