Hayaller&Hayatlar|Yavbah💫

"26'dan devam.4"

"26'dan devam.4"

" 26.bölümün son partıdır."

"Bölüm şarkısını isterseniz dinleyebilirsiniz. Hande Mehan-Sen beni güzel hatırla."

Patlayan silah belki herkesin hayatını değiştirecekti. Yavuz'un,Bahar'ın,Nazmi'nin ve daha bir çok insanın...

Hayat bazen plan yapmadan bazı durumlar ortaya çıkartır. Kimi zaman istemeyerekte olsa insanlar birbirlerini çok çabuk kırabiliyorlr, Biz farkında olmasak bile kırdığımız kişi bunu hep hatırlıyor.

Hayat çok acımasızdır Yavuz'un da dediği gibi. Aşık oldun mu yerden yere vurur seni. Bu durum tamda Yavuz ve Bahar'ın durumu...

Yavuz'dan

Duyduğum silah sesi ile başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bir anda nefesim kesildi. Tim birbirine bakarken ben olduğum yerde durmuştum.

Mücahit'in gelip konuştuğunu görebiliyordum ama duyamıyordum. Biraz önceki silah sesi kulağımda çınlıyordu. Zorla yanı başımda duran ağaca tutundum. Dolu gözlerim etrafı bulanık görürken zorla yutkundum.

Tabuta girdiği gün ilk korkumu yaşamıştım. Yetişemeyeceğim,onu kurtaramayacağım diye çok korkmuştum. Yetişmiştim de...Işte yine aynı şey oluyordu. Bahar'ı kurtarmak için gelmiştim. Ama bu sefer duyduğum silah sesi yetişemediğimi anlatıyordu.

"Komutanım! Komutanım!"

Sesler netleşirken karşımdaki Aşık'a baktım. Ellerini gözümün önünde sallıyordu. Aklımın başına gelmesi ile hızla gözlerimi kırpıştırdım.

"Bahar!" diyerek mırıldandım.

Sesin geldiği yere koşarken tim de arkamdan geliyordu. Koordinatlardaki sağlık ocağı tarzı yere gelince durdum. İçeri girmek ıstiyordum ama Bahar'a daha fazla zarar gelmemesi için sabretmeliydim.

Elim ile yüzümü sıvazlayarak dolu gözlerimi sildim. Elimle etrafı çevirmeleri için işaret ederken tim sağlık ocağının etrafını çevirdi. Kapıya yaklaşıp açacağım sırada Mücahit önüme geçti. Herhangi bir tehlike anında avcı adamları indirebilirdi.

Mücahit'in kapıyı açması ile merakla etrafa baktım. Mücahit ve tim adamları indirirken adamlar bir şey yapamıyordu.

Tim teröristleri hallederken gözlerimle etrafa bakıyordum. Gördüğüm Nazmi ile ona bakarken o korku içinde yerde yatan Bahar'a bakıyordu. Bahar'ı görmem ile hızla yanına koştum. Sağ göğsünden vurulmuştu.

"Bahar! Duyuyor musun beni?" diyerek yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

Bahar kısılmış gözleri ile bana bakarken bir damla yaş aktı yanağına. Hızla göz yaşını silip gözlerine baktım.

"Dayan tamam mı!? İyi olacaksın. Merak etme bir tanem."

Bahar sadece bana bakarken artık dayanamıyordum. Göz yaşlarım benden bağımsız şekilde akarken Hafız çoktan Erdem Yarbay a haber vermişti.

"Y-yavuz.." diyerek mırıldandı Bahar. Sesi çok kısık çıkmıştı.

"Şşt kendini yorma. İyi olacaksın."