Sa canteen...
Jihoon's POV
Nakarating na kami ni Jeonghan hyung sa canteen at nakabili na rin kami ng pagkain kaya nagpunta na kami sa isang table para magsimulang kumain.
Pagkarating namin doon ay nagsalita ako
"Hyung, may nakalimutan nga pala akong sabihin sayo" sabi ko kay Jeonghan hyung kaya napatingin siya sakin
"Ano yun?" Tanong niya.
"Nung pauwi ako ng wednesday, (3rd day of school nila) may tumawag sakin" pagkukwento ko sa kanya
"Hinihingi rin niya ang number ko" pagpapatuloy ko.
"Huh? Sino naman ang taong gagawa nun?" Naguguluhan niyang tanong
"Si Seungcheol hyung" tugon ko sa tanong niya. Mukha naman siyang gulat na gulat dahil di siya makapaniwala na hinihingi ng crush niya yung number ko.
"Bakit naman yun hihingin ni Seungcheol?" Pagtatanong niya uli
"Ewan ko, basta ang sabi niya para daw ma-contact niya ako dahil ako ang leader ng vocal team sa music club at siya naman yung leader sa hip hop team kaya siguro pag may kailangan siya matatawagan ako" mahaba kong pagpapaliwanag (A/n at di ko alam kung malinaw ba hahaha)
"Ahhh okay" sagot niya sakin
"Tsaka hyung since may number niya ako, unfair naman kung siya lang may number ko kaya may number din ako ni Sungcheol hyung" muli kong sabi na syang nagpagulat ng todo kay hyung. Muntik na nga niyang ibuga yung tubig na iniinom niya sakin e.
"Teka, ano?! May number ka ni Seungcheol?!!" Pagsigaw sakin ni hyung
"Hinay-hinay lang hyung. Masyado kang maingay. Pero oo, may number niya ako. Gusto mo ba?" Tanong ko sa kanya. Alam ko namang gusto niya e, pero trip ko kasing magtanong huehue
"Aba syempre! Akina cellphone mo dali!!!" Excited niyang pagsabi. Jusq nakakahiya 'tong si hyung. Baka nga pinagtitinginan na kami sa sobrang kaingayan niya eh
"Atat ka hyung? Pwedeng chill ka lang? Pasalamat ka good mood ako kung hindi baka kanina pa kita nabatukan" sabi ko sa kanya sabay bigay ng cellphone ko
Sa kabilang banda...
Someone's POV
Good job Jihoon. Tama yang ginagawa mo. Sabi ko na nga ba't sasabihin mo yan sa bestfriend mo eh. Ang ingay niyo pa man din kaya nalaman ko yang mga ginagawa niyo.
Mukhang magiging madali lang yung mga plano ko dahil sayo Jihoon..
Back to Jihoon and Jeonghan
Bold-Jihoon
Normal-Jeonghan
"O ayan hyung, okay na. May number ka na niya. Ano na balak mo?"
"Ha?"
"Eto nanaman po tayo. Makakalimutin ka rin e 'no?"
"Pasensiya na ho" inirapan ko lang siya ng sabihin niya yan
"Ano nga kasi yun?"
"Anong balak mo kay Seungcheol hyung?"
"Ah oo nga pala. May plano na ako pero involved ka, Ji"
"Ano?! Dinamay mo pa talaga ako ha! Balakajan!"
"Ihhhh sige na naman o? Pleaseeee"
"Hyung bakit ba ang panget mo? Imbis na pagpapacute yang ginagawa mo e naging pagpapapangit"
"Leche ka Jihoon!"
"Pero ano nga kasi, tulungan mo na ako!"
"Che! Magtigil ka nga hyung!"
"Jiiiiiii sige naaaaaa! Minsan lang 'to"
"Ano ba kasi ang magiging papel ko jan sa plano mo?"
"Simple lang naman e. Makipag-close ka kay Seungcheol tapos lahat ng malalaman mo, sabihin mo sakin"
"Bakit hindi na lang ikaw gumawa? Ayaw mo bang makipagclose sa kanya?"
"Hindi sa ganun. Nahihiya ako ih"
"Kinginang yan. Kelan ka pa nahiya? Wag ako hyung."
"Jihoon naman e!" Inirapan ko ulit siya, bale irap pt.2 na
"So ano?? Pumayag ka na kasi! Mukha namang magiging close kayo eh kaya please lang, gawin mo na"
"May kapalit ba?"
"Yan. Jan ka magaling eh. Pano pag walang kapalit?"
"Edi di ko gagawin. Easy."
"Langya ka Jihoon!"
"Ano nga? May kapalit ba?"
"Oo na tsk. Sagot ko na lunch mo EVERYDAY"
"Ayun oh! Naks naman hyung yaman mo! Lunch pa talaga napili mo ah!"
"Ano magagawa ko? Kailangan kitang mapapayag eh leche talaga. Arti mo kasi e"
"Ikaw na nga itong tutulungan eh"
"Oo na hayss basta gawin mo yung sinasabi ko ah. Kung hindi, di ko na sagot lunch mo"
"I gotcha hyung! Kahit napipilitan ako, ok lang. Atleast may libre na akong lunch"
"Sige na halika na, balik na tayo sa classroom malapit na rin mag time"
"Okayy"
▄▄▄▄▄▄▄ ♡ ▄▄▄▄▄▄▄
Maikli rin ata 'to.. Pero ayun thanks pa rin sa pagbabasa kahit na muntana yung story ko
BINABASA MO ANG
Childhood Friends ~ sᴏᴏɴʜᴏᴏɴ ғғ
FanfictionJihoon and Soonyoung are childhood friends. But then one day they had to part and so they promised each other to never forget their friendship and that one day they'll find their way back to each other. Author: hello po! Kung sino ang magbabasa tha...
