သူစိမ်း (Unicode & Zawgyi) [ Completed ]

Final Part 1 (zawgyi)

ဒီပကိုဘုရားလိုက္ပို႔ေပးဖို႔ျပင္မယ္လုပ္ေနတုန္းမွာ စုလဲ့ဖုန္းဝင္လာလို႔စကားေျပာေနလိုက္တာ ည၁၁နာရီေက်ာ္မွ စကားျပတ္ကာဖုန္းက်သြားေတာ့တယ္။ ဟိုဘက္ျခံကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျခံေ႐ွ႕မီးလုံးကလြဲၿပီး အိမ္ထဲကမီးမ်ားပိတ္သြားခဲ့ၿပီ။ ဒီပ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား။ ဖုန္းေခၚၾကည့္ေတာ့ ပထမအႀကိမ္မွာပဲ သူဖုန္းကိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းဆိုရင္ တက္တက္ႂကြႂကြႏႈတ္ဆက္တတ္ေသာအသံကို ဒီတစ္ခါမၾကားရ။ ဘုရားလိုက္ပို႔မယ္ေျပာၿပီး ေနာက္က်လို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသလား။

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စကားေျပာခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ျခံထဲကိုဆင္းလာပါရဲ႕။ အျမဲတမ္းလန္းလန္းဆန္းဆန္း႐ွိတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ညိဳးေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘာေျပာရမွန္းမသိ။

"Sorry ေနာ္ဒီပ"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႔ေျပာတဲ့အသံမွာ ခံစားထိခိုက္မႈကိုသတိျပဳမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအားနာသြားပါတယ္။

"စက္စဲသြားရေအာင္ စက္စဲကလျပည့္ညဆို အရမ္းလွတယ္"

ကြၽန္ေတာ့္စကားကိုတစ္ခါမွမျငင္းဖူးတဲ့သူက ဒီတစ္ခါလည္းမျငင္းပါ။ သူေခါင္းညိတ္ေပမဲ့ အရင္လိုတက္တက္ႂကြႂကြေတာ့မဟုတ္။ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ မလန္းေတာ့တဲ့ သူ႔ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး အျပစ္႐ွိသလိုခံစားရတယ္။

အက်ႌလက္႐ွည္နဲ႔လုံျခည္နဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ့္အဝတ္အစားေတြနဲ႔လဲခိုင္းလိုက္ရပါတယ္။

ကမ္းေျခေရာက္ေတာ့လည္းငိုင္ေနတဲ့သူ႔ကို ဘယ္ကဘယ္လိုစကားစရမွန္းမသိ။

"ဒီပ"

ကြၽန္ေတာ္ေခၚေတာ့ လကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့သူ႔အာ႐ုံက ကြၽန္ေတာ္ဆီေရာက္လာတယ္။

"ငါတို႔ တြဲတာရပ္ၾကရေအာင္"

ခံစားထိခိုက္သြားတဲ့သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာလႊဲဖို႔ႀကိဳးစားရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ႀကီးမားတဲ့တိတ္ဆိတ္မႈက ဝင္ေရာက္လာတယ္။

*****

ကြၽန္ေတာ့္ကိုတြဲၾကည့္မလားလို႔ေမးတုန္းကလည္းေခါင္းညိတ္ခဲ့တဲ့သူက ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္လို႔ေတာင္းဆိုေတာ့လည္း မျငင္းခဲ့ပါ။ နည္းနည္းေလးမွ ျပစ္မတင္တဲ့သူ႔ပုံရိပ္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေတာ့ အျပစ္အႀကီးႀကီးတစ္ခုက်ဴးလြန္ထားသူလို ကြၽန္ေတာ္ခံစားမိပါရဲ႕။