Yolculuklar..
Yeniliklere gebe..
~~~
Hira yutkunarak elinde ki küçük çantasıyla girmişti o çocukluluğunun geçtiği konağa, ardından abisi onunla birlikte girerken merdivenlerden inen annesi gözükmüştü.
Hira içinde bastırdığı hasret gün yüzüne çıkarken kesik kesik çıkan nefesiyle adımlarını annesine çevirdi.
Adımları bir bir hızlanırken annesi gözlerine dolan kızıyla bir damla yaş akmış
"Hira'mm" demişti özlem dolu sesiyle.
Aylardır görmediği kokusunu doya doya içine çekemediği annesini fısıldadı dudakları genç kızın
"Ana.. Anam"
Adımları hızlanırken kollarını annesine sıkıca sarmış hasret kaldığı kokusunu içine doya doya çekmişti. Onu çok özlemişti
"Kızım.. yavrum"
Annesi saçlarını okşarken dudaklarından bir hıçkırık kaçtı. Ne zormuş oysa. hasret, özlem, Ne zor..
"Geldin mi kızım.. O kadar dedim gidin kızımı getirin diye.."
Kızarmış gözlerini annesine diken genç kızın hala sesi fısıltıyla çıkıyordu.
"Geldim.. Burdayım"
Göz yaşları birer birer akan Fatma kadın kızının saçlarını okşayıp hasret kaldığı gözlerine dikti gözlerini. Hira onun son gül tanesiydi. Yüreğinin en yufka yeriydi.
"Güzel yavrum.. "
Gözlerinden yaşlar sıralanırken
"Öyle özledim ki Hira'm şu konağın avlusunda koşturmanı.. Ah yavrum.. Ah benim bahtsız kızım.. Neden gelmedin benimle.. Niye gittin yavrum"
Hira annesinin ellerini sıkıca tutup öptü. Sanki biraz daha yaşlanmıştı güzeller güzeli annesi. Ama yüzünde çoğalan her bir kırışıklık güzelliğine güzellik katmıştı.
"Biliyorsun ana.."
"Bilmiyorum Hira.. Ben seni nasıl çıkardım bu evden sen meğer neleri yüklenmişsin kızım.. En acısı da.. Kollarına aldığın cansız beden.. Yaktı seni bende yandım yavrum.. "
Hira'nın gözlerinden birer birer damlalar süzülürken
"Geçti ana" demişti.
Bu kelime nasılda yakmıştı annesinin yüreğini. Oysa yaslayıp başını hıçkıra hıçkıra ağlasa baştan aşağı suçlasa onu belki daha az yanardı.
" Evlat acısını bilmem mi sanırsın yavrum.. Sen orda kendini odalara kapadın biz burda o küçük yiğenine.. Gelemedim kızım.. Hiç birimizi yaklaştırmadılar yavrum"
Annesi dengesini kaybedip düşecekken Botan hızla yaklaşıp tutmuştu anasının kollarından. Yaşlanmıştı artık. Yüreği kaldırmıyordu ne özlemi nede hüznü.
"N-ne oldu abi"
"Havva abla!!! Havva abla!!"
Havva kadın ellerini havluya silip koşarken
"Buyur Ağ.."
Demeden gözleri Hira'da takılı kalmıştı.
"Çabuk anamın ilaçlarını getir.."
Havva kadın donup kalırken
"Havva abla!!" Botan'ın gür sesiyle kendine gelmiş.
"T.tamam ağam" diyerek geri dönmüştü yolu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNKİSAR
Ficção Adolescenteİntikama esir kalan Ruhsuz bir adam.. Adamın esir kaldığı mecburiyette, nefessiz kalan bir genç kızın hikayesi.. ~~ "Sende onlara oyun oynayacaksın Vedat efendi.. Onların kızını hamile bırakıp ihanet nasılmış göstereceksin!" Kapkara gözlerini Ağit a...
