37.Bölüm

16.7K 918 148
                                    

Botan karşısında gördüğü kadınla elinde ki poşet yere düşmüştü. Öfkeden derin derin nefes alırken karşısında ki kadını kenara doğru itip hızla salona girdi.

Gözleri bir kişiye sabitlenirken sesinde ki öfke ne kadar sakin olmaya çalışsada belli oluyordu.

"Vedat!!"

Yükselen öfke dolu sesle gözler Botan'a dönerken Vedat tek kaşını kaldırıp karşısında ki adama dikmişti gözlerini.

Hira oturduğu yerden  hızla ayaklanmış

"Abi" demişti endişeli sesiyle

Botan kimseyi görmüyordu sanki. Gözleri sadece Vedat'a kitlenirken öfkeli sesiyle

"Hemen! Peşimden gel!"

Berzan gözlerini Botan'a dikip endişesini anlamaya çalışırken

"Botan ne oldu.. Bir sorun mu var"

"Bişey yok abi! Siz oturun! Bizim konuşacaklarımız var!"

Genç adam arkasını dönüp öfkeyle evden çıkarken Vedat oturduğu yerden ayaklanmış kollarına yapışan ellerle gözlerini sağ tarafına çevirmişti.

"Vedat.. Neler oluyor"

"Sorun yok.. Burda bekle"

Karısının elleri kolundan çekilmiş salondan emin adımlarla evden çıkarken bahçe masasında sigarasını üfleyen adamın yanına gelmişti.

"Sıkıntın ne"

Genç adam elinde ki sigarayı kenara savurmuş öfke dolu yüzünü Vedat'a çevirmişti. Şimdi ki hali.. En az Vedat kadar korkutucuydu.

"Derdin ne!"

"Nasıl bir dert"

Gözleri öfkeden kızaran adam bu sefer Vedat'ın yakasından tutmuştu.

"Benimle dalga mı geçiyosun lan!!"

Öyle öfke doluydu ki gözleri yıkıp dökmeye heran hazır gibiydi. Karşısında ki adamın yüzünde en ufak kıpırdama olmazken eli sağa savrulmuştu öfkeli adamın. Vedat

"Kendine gel!"

"Kendime geleyim öyle mi!! Ne işi var lan o kızın bu evde!"

Vedat rahat tavırlarla arkasında ki eve kayarken gözleri ellerini cebine sokmuş ruhsuz gözlerini Botan'a tekrar dikmişti.

"Çalışan.. Belli olmuyor mu"

Botan'ın dudaklarından bir kahkaha kopmuş Vedat'a bir adım daha yaklaşmış sesinde ki bariz tehditle

"O kız! Burdan gidecek.. Yoksa herşeyi Hira öğrenir"

Botan'ın sözleriyle tek kaşı havalanmıştı Vedat'ın. Karşısında ki adamın ne öfkesini nede tehditlerini anlamıyordu.

"Neyi öğrenir! Senin bir kıza aşık olup şirketi batma durumuna getirdiğini mi"

Botan sakin kalmaya çalışarak dudağının kenarını baş parmağıyla silmişti. Dudağın da alaycı bir gülümseme peyda olurken. Karşısında ki adama daha çok yaklaşıp meydan okuyan gözlerini dikti. Tıpkı bundan aylar öncesi gibi.

"Göndereceksin! Yoksa babanın katilini kendi ellerimle polise teslim eder kardeşimi hem senden hemde o kadından kurtarırım! Ben bu evde bir düşman var sanırken meğer iki düşmana emanet etmişim bacımı!"

Vedat derin bir nefes alıp cebinden çıkardığı sigarayı yakmış gecenin karanlığına bir dumanını üflemişti.

"Hira..Naze'ye çok bağlı.. Gerçekleri öğrendiği an herkesten uzaklaşıp kimseye güven duymayacaktır. Hele ki durumlar yeni yeni düzelmişken"

İNKİSARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin