கடைக்குச்சென்றுவிட்டு வீடு திரும்பிய கிருஷ்ணாவிற்கு வீட்டு வாசலை நெருங்கும்போதே இவர்கள் பேசியது காதில் விழுந்தது. அவன் சிந்துவை அங்கே எதிர் பார்க்கவில்லை அதுவும் அவள் சுந்தரியுடன் சேர்ந்துக்கொண்டு மாதுரியை கிண்டலடித்தது ஆச்சர்யமே. சிந்துவை இதற்குமுன் அவன் இப்படி பார்த்ததில்லையல்லவா.
முதலில் ‘வந்துட்டான்ல என் நண்பன்’ என்ற ரீதியில் திரும்பியவள் அவன் சொன்னதின் அர்த்தம் புரிந்தவுடன்
‘யூ டூ ப்ரூடஸ்?’ என்று சோஃபாவிலிருந்த தலையணையை எடுத்து அவன்மீது வீச அதிலிருந்து தப்பியவன்
‘எதா இருந்தாலும் குணமா வாயில சொல்லனும் இப்படி ஆயுதம்லாம் எடுக்ககூடாது’
‘குணமா சொல்லனுமா இப்போ எவ்ளோ குணமா சொல்றேன் பாரு’ என்று விரட்ட
‘அம்மா உன் புள்ள மேல அவ கொலைவெறி தாக்குதல் நடத்தறா நீ என்னனா காமெடி ஷோ மாதிரி பார்க்கற’
அவரோ சிந்துவிடம் திரும்பி ‘இவங்களுக்கு இதான் வேலை வா நாம கேசரி கிண்டலாம்’ என
அவ்வளவு நேரம் விளையாடிக்கொண்டிருந்தவள் கேசரி என்ற வார்த்தையைக்கேட்டவுடன் நின்று விட்டாள்.
‘சுந்துமா நீங்க கேசரி கிண்டறதா சொல்லவேயில்ல’
‘சஸ்பென்ஸா இருக்கட்டுமேன்னு நினைச்சேன்’ என்க அவளோ
‘சாப்பாட்டுல என்னம்மா சஸ்பென்ஸ்’என்க கிருஷ்ணாவோ
‘அம்மா நான் சமைக்கறேன் இன்னைக்கு’என்று அசால்டாக ஒரு குண்டை தூக்கி வீசினான்.
‘என்னது…’ என்று சுந்தரி அதிர மாதுவோ
‘ஹேய்!!! நீ சமைப்பியா? சொல்லவேயில்ல என்ன ஸ்பெஷலா பண்ணுவ?’ என ஆர்வமாக கேட்க சுந்தரி
‘ஆஹ் சாம்பார் காபி’ என
‘சாம்பார் காபியா அப்படினா என்ன சுந்துமா?’ என்று வினவ கிருஷ்ணா தான் பதறிவிட்டான்
YOU ARE READING
ப்ரியசகியே!(Completed)
Fanfictionநம் வாழ்வில் ஒரு சில எதிர்பாராத சந்திப்பும்....நட்பும்...நம் வாழ்க்கையையே மாற்றிவிடும். அப்படிப்பட்ட நட்பும் அதன் விளைவுகளுமே இக்கதை
