10.Farewell

9 0 0
                                    

Play dance with my father while reading this.

"May balak kabang patayin tayo pareho ha?" Bulyaw ko kay Lamboo.

"Look I'm sorry. It's just,I'm mad at you and I didn't notice the truck!"

"So kasalanan ko pa yun? Kahit galit ka sana naman alam mo yung-----"

*tenententen ten nenenenetenenen"
(Ringtone yan tang na nyo :D"

"Yes ma?"

[/ Wala na si papa mo nak *sob* n-na cardiac arre-arrest siya *sniff*;

"P-po? Ma! Bawiin niyo po yung sinabi nyo!  Hindi po magandang prank to. Ma!!! " hindi ko na mapigilang umiyak.

[/ Pumunta ka nalang dito sa St.Javier Hospital anak *sniff*;

"Anong nangyari kay Tito?"

"P-patay na s-si P-papa"

Lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Hinagod niya ang likod ko habang walang tigil sa unahan ng labas ang mga luha ko.

Pa,ba't moko  iniwan . Diba sabi ko sayo ako yung mag aalaga sayo pag nakapag trabaho na ako? Ako yung mag checheck ng vital signs mo at mag reresita nung gamot mo? Paaa namann

"I know it's so painful to lose someone. Pero kailangan natin magpakatatag. Hindi kasi natin hawak ang buhay ng papa mo e. Ang masakit lang,hindi pa nga tayo naging successful tsaka nakakabawi,binawi na agad sila. Wala tayong magawa e. Hiram lang kasi ang buhay natin. Tahan na. Pupuntahan natin sila."
He wiped my tears and kissed my forehead. 

Parang kanina lang nag aaway kami pero ngayon parang ayos na lahat.

Umayos ako ng upo at inayos ang pagmumukha ko. Lalo lang malulungkot si papa pag nakikita niya akong ganto.

Nagsimula na siyang magmaneho ng binuksan niya ang radyo ng kotse niya.

Lalong tinusok ang pusonko ng kumanta ang Dance with my father.

Back when I was a child
Before life removed all the innocence My father would lift me high And dance with my mother and me

Naalala ko yung Nursery 1 palang ako. Hilig ko talagang sumayaw. Buhay pa nun si Kuya Elux. Lagi niya akong sinasayaw at binubuhat pataas. Hindi ko napigilang umiyak.

Shit ! Bakit ang sakit? Bakit siya pa yung kinuha?

May iba naman na gusto ng mawala diba?

"Nandito na tayo" bumalik lang ko sa huwisyo nung binuksan ni Lamboo ang kotse niya. He wiped my tears and comfort me again bago kami pumunta sa information desk.

"Excuse me may patient ba dito na Alejandro Vergara? Yung na cardiac arrest? " tanong ni Lamboo.

"Yes po. 3rd floor room number 56" sagot naman nung nurse.

Wala kaming sinayang na oras at tinakbo ang hagdan dahil siksikan ang hospital ngayon. I don't know what's going on pero gabi na din kasi  kaya maaring maraming tao siguro ang na admit.

Pagdating namin sa pintuan ng kwarto ni papa,parang nanigas ako sa kinatatayuan ko. Parang gusto kong tumakas sa realidad.

Nanginginig ang kamay ko ng pihitin ko ang pinto at nakita ang nakatalukbong na kumot.

Dahan dahan akong naglakad habang nag uunahan na ang mga luhang tumakas sa mga mata ko.

"P-pa" hindi ko napigilang lumuha.

"Pa-pa bakit moko iniwannnnnnnnnnn! Dibaaaa *sniff* d-diba sabi mo pag nag trabaho na ako mag *sniff* reresign ka? Pero bakit hindi mo man lang ako hinintayyyyyyy! Pa ang daya daya mo alam mo yun? Hindi mo man lang ako nakitang naka uniporme ng nurse at inaalagaan ang mga pasyente. S-sabi mo ako yung mag che check ng vital signs mo p-pero bakit iniwan mo agad kami paaaaaaaaaa" walang tigil kong pag iyak. Mas masakit pa to sa break up.

Alam kong hindi ako naging mabuting anak. May mga pagkakataon na mas inuuna ko yung kagustuhan ko kesa makasama siya.

"Tahannn na babe" habang hinagod hagod ni Lamboo ang likod ko.

Niyakap ko lang si papa habang patuloy na umaagos ang luha ko at hindi namalayang nakatulog na ako dahil sa pagod.


~Lamboo

Ilang araw na ang lumipas simula ng mamatay si Tito Alejandro. Halos puyat kaming lahat dahil gabi-gabi ay naglalamay kami sa kanila.

Ngayon nasa sementeryo kami at naiwan dahil walang tigil sa pag iyak si Kuya Erol,si Tita Julian,at Kia.

Nailibing na si Tito Alejandro kanina. Hinagod ko ang likod niya at pilit na pinapatahan.

"A-ang sakit lang na nawala siya e hindi pa nga ako nakapagtrabaho *sob* " iyak siya ng iyak.

Niyakap ko lang siya hsbang walang tigil sa pag iyak.

Bumuhos ang malakas na ulan kaya pinatayo ko siya at pinunasan ang luha niya.

"Let's go home. Its raining already" pagpapatahan ko sa kanya.

"Mauna kana. I'll stay h-here" habang punas punas sa luha niya.

Umupo siya at hinaplos ang lapida ni Tito.

"I miss you" tanging sambit niya habang umiiyak.

Sinamahan ko siyang magpakalunod sa luha habang naliligo sa malakas na ulan. I need to stay not because he needs me but because I'll stay in her side. Forever.

....

Our Perfect Lovestory Gones Wrong (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon