Na de film gingen we nog iets drinken. We liepen hand in hand naar het caféetje even verderop. Het voelde goed om zo met hem over straat te lopen.
Totaal niet raar of ongemakkelijk. Ik voelde me super als ik bij hem ben. Als Jake grapjes maakte betrapte ik mezelf erop dat ik er veel te hard mee lachte. Ik was echt met hem aan het flirten, zonder zelf ook maar een seconde aan Edward ter denken. Dat effect had Jake op mij, hij liet me zelfs de liefde van mijn leven vergeten. En dat vond ik momenteel helemaal niet erg. Ik genoot met volle teugen van mijn avondje uit met Jake.
'Bedankt dat je er altijd voor me bent Jake. Ik heb echt geen idee wat ik vandaag zonder jou zou gedaan hebben.' Biechtt ik aan hem op toen we in het caféetje aan een tafeltje zaten.
'Bella, je kan echt altijd op me rekenen, dat weet je.' Hij gaf een kneepje in mijn hand.
'Ik hoop dat je weet dat je ook altijd op me kan rekenen, wat je problemen ook mogen zijn.'
'Bedankt, dat zal ik onthouden.' Jake stak zijn hand uit over de tafel om een lok haar achter mijn oor te steken. Zijn hand bleef even hangen bij mijn wang. 'Ik hoop dat het ook telt als het niet lukt om Edward jaloers te maken, dat je me niet opeens laat vallen.'
Ik nam zijn hand vast en verstrengelde mijn vingers met de zijne. 'Jacob, wat er ook gebeurd, of het nu lukt of niet, jij blijft altijd een zeer belangrijk persoon in mijn leven. Ik kan me echt geen leven meer voorstellen zonder jou. Jij zult altijd een deel van mij zijn.'
'Altijd?'
'Altijd.' Ik had pas door dat ik vooroverleunde toen Jake me zoende. Ik hield hem niet tegen. Hij zoende heel anders dan Edward. Jakes kus was zacht en warm terwijl Edwards kus hard en koud was, Dat kwam grotendeels omdat hij een vampier was. Maar toch was Edward altijd terughouden, bang om me pijn te doen.
Er gebeurde iets raar in mijn buik. Een gevoel dat ik nog nooit had gehad, het was niet echt te beschrijven.
'Sorry, dat was niet de bedoeling.' Hij sloeg zijn ogen neer.
' Het is niet erg.' Ik wachte even. ' Denk je dat je dat nog eens kunt doen?' Vroeg ik zacht. Ik durfde hem niet aan te kijken.
'Meen je dat? Wil je dat echt?'
'Jij zei zelf dat we nog moesten oefenen.'
'Daar heb je gelijk in, maar.. '
'Laat maar, vergeet maar dat ik je dat gevraagd heb. Dat was fout. Sorry.'
'Het is al laat, ik breng je naar huis.'
' Oke.' Ik probeerde mijn teleurgesteldheid te verbergen, maar Jake kent me veel te goed.
'Bella, het is niet dat ik je niet wil zoenen, in tegendeel zelfs, maar ik denk dat je dat misschien wel om de verkeerde reden wilt doen.'
'Welke dan?'
' Die bloedzui..Edward proberen vergeten.'
' Ik... Ik...'
'Het is oké Bella, laten we dit gewoon vergeten, Oké?'
'Oké, maar sinds wanneer ben jij zo volwassen geworden? Je nog maar 16'
'Bijna 17, ik heb ook al veel meegemaakt Bella, die dingen veranderen je.'
'Echt? Je hebt me nooit verteld wanneer je jarig bent.'
' Dat was waarschijnlijk omdat ik wist dat je dan een heel groot feest zou willen geven.'
'Waarom denk je dat?'
' Ik weet niet, je geeft zo een indruk dat jij wel van een stevig feestje houdt.' Hij lachte scheef.
'Wel, daar vergis jij je hoor! Ik hou niet echt van feesten, want daar moet ik dansen en zoals je weet is dat niet echt iets wat ik goed kan.' Ik pauzeerde even. 'Maar misschien wil ik wel iets speciaals doen, jij verdient dat echt!'
' Dus je wilt geen feestje geven?'
'Nee, tenzij jij het ook een feestje vindt om samen met mij iets te doen.'
'Erewoord?'
'Erewoord, maar nu weet ik nog altijd niet wanneer je verjaart.'
'Oké, omdat je zo aandringt. Mijn verjaardag is over vier dagen.'
'Verwacht je maar aan iets heel speciaals.'
'Ik heb alleen één voorwaarde.'
'Ik luister.'
' GEEN cadeaus.' Jake keek me doordringend aan.
'Ook niet van je vriendinnetje?' ik gaf hem een por in zijn zij.
' Ook niet van haar.'
'Oké dan.' Ik was echt niet van plan om hem geen cadeau te geven. Ondertussen waren we al thuis. Ik draaide me naar Jake om afscheid te nemen toen hij een zoen op mijn wang wou drukken. Met zijn woorden nog in mijn achterhoofd trok ik me terug.
'Kus me, Edward kijkt mee.' Hij gaf een bijna onmerkbaar knikje naar de plek waar Edward zou staan. Ik volgde zijn knik en zag inderdaad een schim staan die zich nog iets verder het bos in verstopte. Zonder na te denken schoof ik een beetje dichter naar Jake toe en drukte mijn lippen op zijn zachte lippen. Mijn handen speelden met zijn haar toen Jake zijn armen om mijn middel sloeg en me nog wat dichter tegen zijn gespierde borst trok. HIj verbrak de zoen en zei. 'Hij is weg.' Hij keek me een beetje spijtig aan.
'Jake als je dit niet wilt doen, moet je dit echt niet doen.'
'Ik wil het wel,..'
'Maar?'
'Het zou fijn zijn moest je me willen zoenen omdat jij dat echt wil, niet om iemand jaloers te maken die je ontzetten veel pijn heeft gedaan.'
'Jake,..'
'Ik begrijp het, Hij is je grote liefde en ik je beste vriend die je niet wilt verliezen. Ga nu maar naar binnen, Charlie zal zich wel al afvragen waar je blijft.'
'Wij zijn nog niet uitgepraat.' Met die woorden liet ik hem achter en ging naar binnen.
'
