'He, Bells waar heb je zo lang gezeten?' Vroeg Charlie toen ik mijn voet over de drempel zette.
'Ik ben met Jake naar de cinema geweest en daarna zijn we nog iets gaan drinken.'
'Je komt de laatste tijd wel zeer goed overeen met Jacob hé?' Hij knipoogde. 'Maar wat is er met Edward gebeurd? Ik dacht dat jullie een koppeltje waren?'
'Dat waren we tot vanochtend, maar ik wil er niet over praten oké? En wat Jake betreft, hij is een fantastisch vriend, hij is er wanneer je hem nodig hebt en kan je weer laten lachen.' Ik begon onwillekeurig te glimlachen.
'Soms he Bells moet je leren houden van wat goed voor je is.'
ik wou vragen wat hij daarmee bedoelde, maar hij was al naar de woonkamer verdwenen.
Toen ik mijn kamer binnenkwam schrok ik me een ongeluk.
Edward zat op mijn bed.
'wat doe jij hier?!'
'Ik wou weten of je het fijn hebt gehad vanavond.'
'Het was super, jake is een fantastische vriend. Maar nu zou ik graag hebben dat je vetrekt.'
'Dat heb ik gezien, zo belangrijk moet ik dan toch ook niet voor jou geweest zijn hé, we zijn nog geen dag uit elkaar en jij hebt al een ander.'
'Ben je jaloers?'
'Ik jaloers op die...' Hij stond op en vloog naar mijn raam.
'Die wat? Weet je voor iemand die het uitgemaakt heeft met zijn vriendin gedraag je je nog heel hard als haar lief.'
Opeens stond hij voor mij. 'Bella, denk je dat ik het echt met jou wou uitmaken, dat je maar een bevlieging was, dat je totaal niets voor me betekend, dat ik niet van je hou?!Wel dan heb je het goed mis.'
'Waarom heb je het dan gedaan?! Ik hield van je, ik kon niet zonder jou! En toch deed je me dat aan. Je gaf mij het gevoel dat ik zomaar een pleziertje voor je was!' De tranen stroomden over mijn wangen en mijn vuisten ramden op zijn harde en ijskoude borstkas.
Hij nam mijn polsen in zijn grote handen en keek me diep in de ogen.
'Bella, ik heb meer dan een eeuw op jou gewacht, de eerste keer dat ik je zag was ik meteen verkocht, ik wist dat jij het meisje was waarmee ik mijn eeuwigheid wil mee delen. Met jou en met niemand anders.'
Het bleef een hele tijd stil. 'Ik denk dat je nu beter kan gaan.' Fluisterde ik.
'Bella, alsjeblieft..'
'Ga! Ik wil je even niet meer zien!' Ik probeerde hem richting mijn raam te duwen, wat natuurlijk niet lukte.
Edward keek me nog eens droevig aan, maar verdween dan toch.
Ik liet me op mijn bed zakken en liet mijn tranen de vrije loop.
Ik heb geen idee hoelang ik daar zo gelgen had, maar ik schrok op toen mijn deur open ging en Jake binnen kwam.
'He Bells je bent je gsm in mijn auto,... Hé wat is er?!' hij kwam naast me zitten en nam me in zijn armen.
' Hij was hier...' Wist ik in horten en stoten uit te brengen.
'Hé, kalm maar,' Hij aaide over mijn haar. ' Doe maar rustig.'
Ik was blij dat Jake er was, ik weet dat het verkeerd is dat ik hem zo hoop geef, maar ik kan er niet aan doen, ik heb hem echt nodig. Geen idee waarom, zonder hem ben ik precies niet volledig. Ik ben een echte egoïst en ik voel me er schuldig over. Ik moet hier mee stoppen.
Ik kwam los uit Jakes omhelzing en ging op de rand van mijn bed zitten.
'Wat is er nu gebeurd?' Vroeg Jake opnieuw.
'Hij wou weten of ik het leuk gehad heb. En dan zei hij dat hij nog steeds van mij houd, nu niet in die woorden, maar het kwam er wel op neer en opeens was ik de slechterik omdat ik zogezegt al snel een ander had. Waar ben ik toch mee begonnen!' Ik had geen idee of Jake me volledig begrepen had want doordat ik nog aan het huilen was kwam het er nogal raar uit, maar als het zowas liet hij het dan toch niet merken. Hij kwam naast me zitten en sloeg zijn arm over me heen.
'Je was gekwetst, je kon niet meer helder nadenken. Maar eigenlijk heb je nu wel wat je wilt, hij is jaloers.' Hij porde me.
'Ja, maar hij zei ook dat hij met mij zijn eeuwig bestaan wou doorbrengen, dat maakt het nog ingewikkelder dan het is. Hij heeft het uitgemaakt en dan zegt is zo iets.'
'Zijn eeuwig bestaan? Djeeses uit welke tijd komt hij!' Jake barste in lachen uit.
Hij toverde ook een glimlach op mijn gezicht.
'Ahn ze lacht, dat heb ik zo veel liever.' Met zijn arm trok hij me iets dichter naar zich toe en drukte me stevig tegen zijn gespierde borst aan. Ik voelde zijn lippen op mijn kruin en liet me terug los.
'Gaat het al wat beter?'
'Ja, het zal wel lukken.' Toen hij opstond gaf ik hem nog een knuffel en drukte een kus op zijn wang.
'Bedankt..... Voor alles.' fluisterde ik in zijn oor.
'Graag gedaan, als je me nodig heb, weet je me te vinden. Ik ben er voor je.'
'Bedankt, jij bent fantastisch.'
'Weet ik toch.' Hij knipoogde naar me en deed de deur achter zich dicht. Toen besefte ik dat hij men gsm nog niet had teruggegeven. Ik liep hem achterna.
'Jake!' schreeuwde ik.
'Ja?'
'Je bent mijn gsm vergeten geven.' lachte ik.
'Oh ja hahaha typisch ik. Er is een jongedame in nood en ik vergeet meteen waar ik eigenlijk voor gekomen was.' zei ik toen hij mijn gsm uit zijn achterzak haalde.
'Inderdaad typisch jij! Bedankt!'
' Hoe vaak ga je me nog bedanken?'
'Waarschijnlijk nog heeeeel veel.' Ik gaf hem een por in zijn zij. Jake lachte nog eens naar me en stapte toen in zijn auto. En weg was hij.
Ik bleef staan toen hij in de verte verdwenen was en liep terug naar mijn kamer. Waar ik nog wat verder kan piekeren en zelfmedelijden hebben.
