Edward bracht me naar zijn auto. Er was een ongemakkelijke stilte gevallen. Hij hield het portier van de auto voor me open en lachte zijn oogverblindende 1000 Watt glimlach. Vlinders fladderden in mijn buik, dat was niets nieuws, want het gebeurde elke keer wanneer hij dat deed.
'Heeft hij je pijn gedaan?' Vraag ik om de stilte te verbreken.
'Bella, je weet dat het niet kan, ik moest toch doen alsof zodat hij geen argwaan zou krijgen.'
'Ik denk dat hij al weet wat je bent, het was grotendeels door hem dat ik besefte wat jij was. En hij noemde je bloedzuiger.'
Edwards gezicht betrok, hij leek kwaad te worden. Zijn knookels op het stuur waren wit geworden, even was ik bang dat hij het stuur eruit zou rukken, maar toen haalde hij adem en liet zijn greep op het stuur verslappen.
'Wat heeft die ho.. gast gezegd?' Hij kijkt me doordringend aan.
'Eerst wil ik weten waarom jij Jake altijd hond wilt noemen.' Ik sloeg mijn armen overelkaar en keek hem resoluut aan.
'Dat doet er niet toe!' Blafte hij.
'Dan doet het er ook niet toe wat Jake me verteld heeft!' Ik sloeg kwaad mijn armen voor mijn borst.
'Bella..' Ik voelde zijn hand op mijn arm. 'Kijk me aan.' Zijn hand verplaaste zich naar mijn kin en draaide mijn hoofd.
'Ik wil geen ruzie.' Zijn stem was zooo verleidelijk! Ik was blij dat het al donker was, dan kon hij mijn blozende wangen niet zien. 'Eigelijk hebben we nog altijd ruzie.'
'Hoe bedoel je' Hij keek me niet begrijpend aan.
'Ik ben nog altijd niet vergeten hoe je me hebt laten zitten hoor.' Ik keek strak voor me uit. 'Je hebt me echt pijn gedaan' Fluisterde ik.
'Dat was echt mijn bedoeling niet, het leek me gewoon beter voor jou om je te laten gaan.'
'Sinds wanneer mag jij dat voor mij beslissen?'
'Bella,..'
'Laat het, breng me gewoon naar huis.' Edward wou nog iets zeggen maar ik wierp hem een primmende blik toe. Hij zweeg. De rest van de rit verliep in stilte.
Eenmaal thuis aangekomen deed ik het portier van de auto meteen open en liep resoluut naar de deur.
'BELLA! Wacht nou!'
Ik negeerde hem compleet. 'Bella!' Opeens botste ik tegen hem aan. 'Laat. Me. Door.' Zei ik rustig.
'Niet voor ik het uitgelegd heb!'
'Leg het dan verdomme uit! Leg me uit waarom je me hebt laten vallen als een baksteen! Leg me uit waarom je me hebt laten verliefd worden! Leg me uit waarom je me hebt voorgelogen!' Leg me uit waarom je me hebt laten geloven dat ik jou liefde waard was! Ik klopte zo hard ik kon op zijn borst. Edward liet me mijn gang gaan. Toen nam hij mijn polsen vast en dwong me hem aan te kijken.
'Bella... ik probeerde het beste te doen voor ons allebei.. . Wij zijn gevaarlijk voor jou Bella. En alles wat jij over ons weet maakt jou gevaarlijk voor ons! Het is niet veilig voor jou om bij ons te zijn. Het is ongehoord dat een vampier , een moster als ik, gevoelens krijgt voor een Mens.' Dat laatste kwam er als een gefluister.
'Ik snap het niet.. hoe kan ik in godsnaam een gevaar zijn voor jou? '
'Wij leven al meer dan een eeuw in het geheim bella.. niemand weet dat er vampiers bestaan. Als jij beslist om het te gaan rond bazuinen bestaat er een kans dat wij sterven.'
'Maar begrijp jij het dan niet?! IK HOU VAN JOU! ik zou nooit zoiets doen!' Ik keek hem aan. Hij zei niets. 'Wat?'
' je kan niet van mij houden. Ik ben een monster.'
'Dat is wat jij ziet, maar ik zie een prachtig persoon die nooit een mens opzettelijk kwaad zou doen.' Ik raakte zijn gezicht aan. Edward sperde zijn ogen open door mijn aanraking. 'Hoe zou iemand nu niet van jou kunnen houden? Ieder meisje zwicht voor jou, maar jij ziet het niet. Jij wordt verblind door het idee van een monster te zijn, maar dat ben je niet.'
Er viel een stilte. De spanning was zo zichbaar aanwezig.
Edward stak zijn hand uit en duwde een lok haar achter mijn oren. Hij zuchte.
'Hoe is het toch mogelijk dat net jij na alles wat ik jou heb aangedaan nog steeds zo'n dingen tegen me kan zeggen.'
'Ik hou van jou.' Antwoorde ik.
'Is het zo simpel?' Hij nam mijn handen in de zijne.
'Zo simpel is het.' Fluisterde ik. Het verlangen naar elkaar laaide op.
Wat er daarna gebeurde had niemand verwacht...
