Θα πας σπίτι του μετά από αυτο που σου έκανε"?ουρλιάζει κυριολεκτικά κοιτώντας με και περιμένοντας μια απάντηση όμως δεν μπορώ να πω λέξη.
Σκέφτομαι τι να του πω.
Αρχικά πρέπει να κάνουμε την εργασία όπως και να'χει.
Όμως δεν είναι και η καλύτερη λύση να πάω σπίτι του μετά από αυτο που έκανε.Δεν θα με αφήσει ο Πάνος αρχικά και δεύτερον δεν θέλω να ξέρω τι θα μπορούσε να μου κάνει ο Γιάννης εφόσον θα είμαστε μόνοι μας στο σπίτι του.Κακη ιδέα!"Νεφέλη απαντα στην γαμωερωτηση που σου έκανα"
Φωνάζει χάνοντας την ελάχιστη υπομονή που του είχε απομείνει."Λέγε γιατί πρέπει να πας σπίτι του,πες κάτι γαμω"
"Για μια εργασία"
Του λέω και εκείνος γελάει ειρωνικά."Αν το να σε πηδήξει λέγεται εργασία πάω πάσο"μιλάει με πολύ ειρωνικό και άσχημο τρόπο ενώ δεν ξέρει τίποτα.
Ποιος νομίζει ότι είναι,και μιλάει έτσι για εμένα ενώ δεν με ξέρει καν καλά?
Δεν είμαι καμιά του δρόμου να πηδιεμαι από δω κ απο'κει.Σηκώνω το χέρι μου χαστουκιζοντας το μάγουλο του.Το πρόσωπο του γυρνάει από το χαστούκι που το έδωσα και κλείνει τα μάτια του.
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του αλλάζουν μέσα σε δευτερόλεπτα.
Πριν λίγο ήταν ειρωνικός και αδιάφορος.Τώρα...τωρα είναι εξαγριωμένος με την κίνηση μου."Εγώ δεν είμαι σαν αυτές που συναναστρέφεσαι , τσούλα ούτε πουτανιτσα.Και καλά θα κάνεις να κλείνεις το στοματάκι σου που και που.Για εργασία θα πάω τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο"
Φωνάζω μέσα στο πρόσωπο του για να του δείξω πόσο πολύ με πείραξε αυτό που είπε.Δεν γίνεται να μιλάει έτσι για εμένα,ενώ με ξέρει λιγότερο από μια εβδομάδα.Εκείνος από ότι είδα είναι εξίσου θυμωμένος.Ντάξει ίσως ήμουν λίγο υπερβολική και δεν έπρεπε να τον χαστουκισω όμως με εκνεύρισε και έχασα την υπομονή μου.
Ανεβαίνω με νεύρα τις σκάλες φτάνοντας στο δωμάτιο μου,χτυπώντας και κλειδωνοντας την πόρτα πίσω μου.
Ακούω βήματα και τα αγνοώ.Βάζω τα ακουστικά μου ένα ήρεμο τραγούδι για να χαλαρώσω και ανεβάζω την ένταση της φωνής.Εκείνος φωνάζει όμως δεν τον ακούω λίγο της μουσικής.Πατάω το stop.Είμαι περίεργη να δω τι θα πει.
"Νεφέλη άνοιξε την γαμωπορτα διαφορετικά θα την σπάσω"φωνάζει ακολουθώντας να χτυπάει την πόρτα.
Τον αγνοώ.
"Έχεις 3 δευτερόλεπτα να ανοίξεις"
"1"
DU LIEST GERADE
Roomates "by accident" [✓]
Fanfiction"Μπ-μπορείς να με αφήσεις;" τραυλιζω "Μα μωρό μου, και οι δύο ξέρουμε πως δεν θες να σε αφήσω"λέει και ενώνει τα χείλη μας. Απόσπασμα από Part 40 __ Η Νεφέλη είναι μια 16χρονη μαθήτρια της δευτέρας λυκείου η οποία καταλήγει να ψάχνει σπίτι με συγκάτ...