Roomates "by accident" [✓]

Part 81

Ανοίγω την πόρτα, ο Πάνος δεν είναι εδώ. Βασικά δεν περίμενα να είναι εδώ, είχε πει πως θα είναι στο δωμάτιο του.

Αύριο φεύγουμε και ο Γιάννης μου έστειλε ένα αρκετά παράξενο μήνυμα λέγοντας μου πως, αν θέλω να μάθω την αλήθεια για το βίντεο να πάω στο δωμάτιο του στις 12.

Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλή αυτή η ιδέα, πόσο μάλλον αν πάω μόνη μου.

Εγώ και ο Γιάννης έχουμε ένα αρκετά -ασχημο θα έλεγε κανείς- παρελθόν.

Όμως θέλω να μάθω την αλήθεια και αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος τότε θα το ρισκάρω.

Ήδη το ανέφερα στον Πάνο και του είπα πως θα πάω.

Εκείνος επιμένει να μην πάω καθόλου ή να πάμε μαζί.

Και του εξήγησα πως θα πάω μόνη μου.

Βέβαια δεν έχει συμφωνήσει ακόμη αλλά δεν γίνεται κάθε φορά να γίνεται ότι θέλει ο Πάνος.

Αφήνω την τσάντα μου.
Βάζω μια άνετη γκρί φόρμα με ένα μαύρο φούτερ από πάνω, και την ζακέτα του Πάνου που ξέχασε εδώ.

Μυρίζει Πάνος.

Και λατρεύω την μυρωδιά του.

Η ώρα είναι σχεδόν δέκα.

Έχουμε ακόμη δύο ώρες μέχρι το ρολόι να πάει 12.

"Ήρθαμε"
Στέλνω στον Πάνο.

Πηγαίνω στο μπάνιο και κλειδώνω την πόρτα. Ακουμπάω τους αγκώνες μου στον νυπτηρα, και παρατηρώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Η όψη μου είναι, τρομακτική, μα καλύτερη από τις δύο προηγούμενες ημέρες.

Σκέφτομαι, θα έπρεπε να εμπιστευτώ τον Γιάννη;

Τι θα μάθω σήμερα;

Δηλαδή, τι έχει στο μυαλό του για σήμερα;

Να μου πει την αλήθεια ή το οτιδήποτε άλλο;

Δεν έχω ιδέα, αλλά δεν μπορώ να κουράσω περισσότερο το μυαλό μου τώρα.

Σκέφτομαι συνεχώς φανταστικά σενάρια που θα μπορούσαν να γίνουν σήμερα.

Θα έπρεπε να πάρω τον Πάνο μαζί μου;

Ναι, αυτό είναι το σωστό.

Μα δεν ξέρω ακόμη.

Είμαι μπερδεμένη, και κουρασμένη με όλο αυτό.

Τα κουρασμένα μάτια μου αυτομάτως κλείνουν, έτσι ρίχνω λίγο χλιαρό νερό στο πρόσωπο μου για να αποτρέψω τον σίγουρο ύπνο σε περίπτωση που ξαπλώσω.