Roomates "by accident" [✓]

Part 84

"Τα έχεις πάρει όλα;" Με ρωτάει η Κατερίνα και γνέφω καταφατικα.

"Έτσι νομίζω, ελπίζω να μην έχω αφήσει κάτι εδώ" Σηκώνω τα μαξιλάρια σε περίπτωση που έχω αφήσει κάτι.

Πηγαίνω στο μπάνιο και ανοίγω τα συρτάρια. Αντικρίζω την αγαπημένη μου κολώνια και την φέρνω στην μύτη μου.

Μυρίζει τόσο ωραία.

Επιστρέφω στο δωμάτιο και την βάζω στο τσαντάκι μου.

"Έτοιμη;"

"Αμέ, έτοιμη να γυρίσω πίσω"
Σέρνω την βαλίτσα μου και τα κορίτσια τις δικές τους και βγαίνουμε από το δωμάτιο.

Το πούλμαν είναι κάτω και μας περιμένουν.

Χτυπάω την πόρτα του Πάνου και εκείνος μου ανοίγει μετά από λίγο.
Φοράει μόνο μια πετσέτα γύρω από την μέση του και τα μαλλιά του είναι νωπά με κάποιες σταγόνες να στάζουν,  απαντώντας στις σκέψεις μου πως μόλις βγήκε από το μπάνιο.

"Φεύγουμε, τα λέμε σπίτι" Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του και τον φιλάω απαλά.

"Τα λέμε" Μου χαμογελαει πονηρά και απομακρύνομαι από εκείνον αφού του χαρίσω ένα χαμόγελο.

Μπαίνουμε στα πούλμαν και με την άκρη του ματιού μου παρατηρώ τον Γιάννη, κάθεται μόνος του.

Οι πληγές του είναι πιο εμφανής από χτες το βράδυ και τα ζυγωματικά του έχουν πρηστεί ακόμη περισσότερο.

Γαμωτο, είναι σε άσχημη κατάσταση.
Ελπίζω βέβαια να μην πει πως ο Πάνος είναι υπαίτιος. Δεν θέλω μπλεξίματα και ελπίζω να μην θέλει ούτε εκείνος.

Προχωράω προς το μέρος του και κάθομαι στην άδεια θέση δίπλα του.
"Καλημέρα" Του λέω ευγενικά.

"Καλημέρα" Μόλις με βλέπει το χαμόγελο του μεγαλώνει.

"Πως είσαι;" Τον ρωτάω θέλοντας να μάθω πως είναι σχετικά με τα χθεσινά γεγονότα.

Δεν μιλάω για σωματικά, εξάλλου φαίνεται πως δεν είναι καλά.

Εννοώ ψυχολογικά, δηλαδή, δεν φαίνεται καλά. Ίσως είναι η ιδέα μου όμως πιστεύω πως προσποιείται πως όλα είναι καλά, ενώ στην ουσία τίποτα δεν είναι όσον αφορά εκείνον.

"Πονάω λίγο αλλά είμαι εντάξει"
Εγώ γνέφω χαμογελώντας στην απάντηση του. "Χαίρομαι. Ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους του Πάνου. Δεν ήταν σωστή η συμπεριφορά του, απλά θύμωσε που στήσατε το βίντεο"