Taeyong's POV
မနက္အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ေခါင္းေတြကိုကိုက္ေနတာ ေသမလိုပဲ။ မေန႔ကဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲမမွတ္မိေတာ့ဘူး ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဦးဂ်ယ္ဂုတ္ႀကီးဆဲြဖက္ဖက္ၿပီး နမ္းေနခဲ့တာေတာ့မွတ္မိတယ္။ အာ..စိတ္ညစ္ပါတယ္။ ဦးဂ်ယ္က စ,ေနေတာ့မွာပဲ
*ringing*
ဖုန္းကmessageလာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးဂ်ယ္ပဲ!
သူ႔companyကိုလာခိုင္းေနတာ။ စိတ္ညစ္တယ္။ ဘယ္လိုသြားရပါ့မလဲ??
မသြားရင္လည္း ေျပာဆိုေနဦးမွာ
မသိဘူး မေန႔ကဟာေတြေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေနလိုက္ေတာ့မယ္
"ဦးဂ်ယ္!"
"Omm!!လာ"
ထံုးစံအတိုင္းျပတင္းေပါက္မွာရပ္ေနတတ္တဲ့ ဦးဂ်ယ္က သူ႔လက္ေတြကို ဆန္႔ထုတ္ၿပီး က်ေနာ့္ကိုႀကိဳေနျပန္တယ္။ က်ေနာ္လည္း အတံု႔အဆိုင္းမ႐ွိ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေျပးသြားလိုက္ၿပီး ဖက္လိုက္တယ္
"Blue eyes black jeans..lighters and candy
I've been a fool. But strawberries and cigarettes always taste like you~~"
ခ်က္ခ်င္းႀကီး သီခ်င္းေတြထဆိုျပေနတယ္။
"ဘာႀကီးလဲ"
"ကုိယ့္ ႏႈတ္ခမ္းက strawberryနဲ႔ cigarette အရသာဆို"
ၾကည့္ ေတြ႔လား! ဇာတ္လမ္း စ,ေနၿပီ။
"ဘယ္သူကေျပာတာလဲ?"
"မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔။ ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးကမေျပာရင္ ဘယ္သူကေျပာမွာလဲ"
"ဦးဂ်ယ္..က်ေနာ္ တကယ္မသိဘူး"
"မသိဘူးလား? ဒီမ်က္ႏွာနီေလးကေတာ့ သိေနတယ္ ထင္တယ္"
"မသိဘူး သြား!"
ဆက္မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ သူ႔လက္ထဲကေန ခြာၿပီး ခံုတစ္ခုဆဲြထုတ္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ သူလည္း ျဖည္းျဖည္းေလးနဲ႔လိုက္လာၿပီး ေဘးနားကို လာထိုင္တယ္။ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုေပါက္ထြက္ေနေအာင္ၾကည့္ရင္းနဲ႔
စကားတစ္ခြန္းမွလည္း မေျပာဘဲ လူကိုဒီတိုင္းႀကီးၾကည့္ေနတာ။ ၾကာေတာ့ က်ေနာ္လည္းမေနတတ္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းႀကီးကိုငံု႔ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္
"အဲ့ဒီ ဝိုင္းစက္မည္းနက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ရင္ ကိုယ့္မွာေသေလာက္ေအာင္ အရည္ေပ်ာ္ရတယ္ သိလား?"
YOU ARE READING
Uncle Jae (Complete)
FanfictionZaw gyi first & Unicode below!! Enjoy guys Taeyong: ဦးဂ်ယ္လို႔... Jaehyun: ဒီကေလးေတာ့!!! ×× Taeyong: ဦးဂျယ်လို့... Jaehyun: ဒီကလေးတော့!!!
