Taeyong's POV
"ငါ မင္းကိုမေျပာခဲ့ဘူးလား? ရန္ျဖစ္တာဘာညာမၾကားခ်င္ဘူးလို႔!"
Doyoungက အိမ္ထဲကို လူေတာင္ ေရာက္မလာေသးဘူး အေပါက္ဝကေနကို လွမ္းေအာ္ၿပီးေျပာေနတယ္
"ငါလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ..ၿပီးေတာ့ အခု ဒီကိစၥမွာ ငါလည္း အေလ်ွာ့မေပးခဲ့ဘူး။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ျပန္မေခ်ာ့ႏိုင္ဘူး။ အဲ့လူႀကီး!! သူအရင္လာေခ်ာ့မွ ေက်နပ္မွာ"
"ေနပါဦး မင္းတို႔ရန္ျဖစ္တာရန္ျဖစ္တာေပါ့၊ ငါတို႔က ဘာလို႔ၾကားကေန ဝင္ခံေနရတာလဲ?"
"အိမ္က ဟိုလူႀကီးလုပ္လိုက္လို႔ ေနလို႔မရေတာ့ဘူးေလ...အဲ့ဒါေၾကာင့္လာေနတာလို႔သေဘာထားလိုက္ေပါ့ကြာ.. ၁ပတ္ပဲေနမွာကို"
"၁ပတ္? ၁ပတ္ႀကီးမ်ားေတာင္??"
"အင္းေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ? Doyoungရာ..ကူညီပါေနာ္"
*sigh*
Taeyong's POV END
***
#Narration#
Taeyongတစ္ေယာက္ Doyoungအိမ္မွာ ေနတာ ၅ရက္ေလာက္႐ွိေနပီ။ Doyoungခမ်ာ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းလည္း မေတြ႔ရ။ Taeyongကို ေ႐ွာင္ေနရတာနဲ႔တင္ ၿပီးၿပီးေနေတာ့ ၾကာလာရင္ သူ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလာေလသည္။ ထို႔အတူ Johnnyတို႔အိမ္မွာလည္း Jaehyunေၾကာင့္ Johnnyမွာ ဒုကၡမ်ိဳးစံုခံေနရေလသည္။ သူ႔မိသားစုေတြ Jaehyunကို ျမင္မွာစုိးၿပီး ဖုံးတစ္လွည့္ ဖိတစ္လွည့္နဲ႔ လုပ္ေပးေနရင္း ၾကာေတာ့ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာေလသည္
📱"Ten!!"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Johnnyမေနႏိုင္၍ Tenကို ဖုန္းဆက္လိုက္ျခင္း
"Johnny hyung ေျပာ!"
"Tenေရ..မင္း ၾကားၿပီးၿပီလားေတာ့ မသိဘူး။ မင္းသူငယ္ခ်င္းတို႔အတြဲေလ..သူတို႔အိမ္ေပါက္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ျဖစ္တာ အခုထိမေခၚၾကေသးဘူး။ မေခၚတာထားဦး ငါ့မွာ အခုဒုကၡမ်ိဳးစံုနဲ႔။ ငါက အိမ္မွာ Jaehyunကို ဖြက္ထားတာကို အခုအေမတို႔အိမ္လာလည္ေတာ့ ငါ့ကိုဘာေျပာတယ္ထင္လဲ? အိမ္မွာ ေကာင္မေလးထားထားတာလားတဲ့! ငါ့ကို မေကာင္းတဲ့ေကာင္လို႔ထင္ေတာ့မွာပဲ"

YOU ARE READING
Uncle Jae (Complete)
FanfictionZaw gyi first & Unicode below!! Enjoy guys Taeyong: ဦးဂ်ယ္လို႔... Jaehyun: ဒီကေလးေတာ့!!! ×× Taeyong: ဦးဂျယ်လို့... Jaehyun: ဒီကလေးတော့!!!