5 Seconds of Amnesia

Hoofdstuk 3

(Alison)

Ik werd wakker en keek op de wekker. 11 uur. Voor het eerst in jaren had ik goed geslapen. Ik nam een snelle douche, poetste mijn tanden en deed wat mascara, eyeliner en lipgloss aan. Ik keek tussen de kleren die ik had meegebracht. Ik koos voor een skinny jeans en mijn schattige, zwarte glitter topje. Toen ik nog bij mijn vader woonde kreeg ik eens in de zoveel tijd 100 euro van hem om kleren mee te gaan kopen, want hij wilde natuurlijk niet dat iedereen wist dat hij mij mishandelde en verwaarloosde. Achteraf moest ik natuurlijk alles kasticketjes aan hem geven, zodat hij kon controleren hoeveel geld er nog over was en wat ik had gekocht.

Mijn haar was van nature stijl, dus liet ik het gewoon los en liep naar de woonkamer. Daar was niemand, dus ik liep door naar de keuken. Ik kon mijn ogen niet geloven; op tafel stond versgeperst sinaasappelsap, croissants, sandwiches, brood, omelet,...

Het was jaren geleden dat ik zoveel eten bij elkaar had gezien. Ik moest vroeger altijd voor m'n vader koken en kreeg zelf 's ochtends en 's avonds één droge boterham en een glas water. Ik was 17, was 1 meter 65 en woog 45 kilo. Op school waren er vaak leerkrachten die aan me vroegen of ik anorexia had. 

Luke stond aan het fornuis spek te bakken. Wat je bakken noemt, hij was het vuur vergeten aan zetten. ' Luke, als je dat spek gaar wilt krijgen moet je het vuur wel aan zetten hoor! ' zei ik grijnzend. Verbaasd keek Luke naar het vuur en bloosde. Ashton, Calum en Michael lagen in een deuk.    'Normaal gezien maken we nooit zo'n ontbijt en eten we wat toast ofzo, maar we wisten niet wat je lekker vond dus...' zei Calum. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Zoiets had nog nooit iemand voor me gedaan. 'Hé, gaat het? Ben je allergisch aan spek ofzo?' vroeg Luke bezorgt. Ik lachte door mijn tranen heen. ' N-Nee, Het is gewoon... Zoiets heeft nog nooit iemand voor me gedaan en bij mijn vader kreeg ik op een hele dag 2 droge boterhammen.' Vol medeleven trokken ze me in een groepsknuffel, waar ik echt van genoot. 

Ik genoot echt van het ontbijt, en allemaal samen ruimden we de tafel af en wasten af. Ik voelde me echt zo gelukkig! 

' Zullen we samen even gaan wandelen? ' vroeg Luke aan me. De andere jongens joelden, en ik wierp hen een grijns toe. 

(Luke)

Zwijgend liepen we over een brug. Dé brug. Ik keek haar aan en probeerde haar reactie te peilen. Ik zag dat ze weer tranen in haar ogen had en ik had echt met haar te doen. 

Het was de eerste keer in maanden dat ik een meisje tegenkwam dat niet meteen begon te fangirlen toen ze mij zag. Ze vond me leuk (dat hoopte ik toch) om wie ik was. En ik vond haar ook leuk, meer dan leuk zelfs. Een traan liep over haar wang en ik stond stIl. ' Hé, als je met je vader wil gaan praten,... ' ik viel stil. Alison schudde haar hoofd en glimlachte naar me. ' Ik wil die klootzak nooit meer zien. Vier jaar lang heeft hij mij bont en blauw geslagen en me ondervoedt. Hij is het niet waard. Hij is niks waard.' Ik pakte haar beide handen vast. Zo bleven we een tijdje staan.

(Alison)

We hoorden een gil en keken verschrikt op. 'OMG KIJK DAAR IS LUKE HEMMINGS!' hoorde ik iemand schreeuwen, en ik zag een stuk of 10 meisjes gillend onze kant op rennen. Bang keek ik naar Luke en trok mijn handen los. Rustig liep hij naar zijn fans toe en ging met ze op de foto. Na 10 minuten handtekeningen uitdelen waren ze eindelijk weg. 

'Word je daar niet zot van na een tijd? ' vroeg ik Luke. ' Nee hoor, ik hou van mijn fans, dankzij hen is mijn droom uitgekomen; zingen en gitaar spelen als beroep! Al zijn ze soms wel eens een beetje irritant. ' grinnikte hij. 

We werden onderbroken door een vrolijk deuntje. Luke keek op zijn gsm. ' Sorry, die moet ik even nemen. ' zei hij verontschuldigend. 

(Luke)

'Ja?' zei ik toen ik opnam. 'Luke, met Max.' M'n manager. ' Sinds wanneer heb je een vriendin? Je weet toch dat je altijd eerst onze toestemming moet vragen! ' begon Max. ' Vriendin?' Ik liep wat verder van Alison vandaan. ' Ik heb helemaal geen vriendin? ' 'De foto's staan overal op het internet. Jij, hand in hand met een meisje met lang bruin haar? ' Ah shit. Eén van de fans had vast een foto van mij en Alison gemaakt toen ik haar handen vasthield. ' Ze is mijn vriendin niet, ' ontkende ik.      'Ze is gewoon een vriendin. Niks speciaals. ' Ik voelde me schuldig tegenover Alison dat ik dat zei, maar ik wilde haar nog even uit de media houden voor het geval dat. ' Ze woont voor een weekje bij ons, ze had problemen thuis. ' legde ik uit. ' Ze heeft wel een mooi snoetje. ' beaamde Max. Ik gromde. Ik wilde niet dat hij zo naar haar keek. 'Als ze toch niet jou vriendin is... Ik heb wel een ideetje.' zei Max. Voor ik kon vragen wat dat ideetje was, hing hij al op. Zuchtend liep ik terug naar Alison.

(Alison)

'Iets ergs?' vroeg ik terloops aan Luke nadat hij had opgehangen. 'Nee hoor, gewoon mijn manager. Maar Alison, ik vind je leuk, echt heel leuk.' Mijn hart maakte een sprongetje. Was hij verliefd op mij? Ik wilde juist zeggen dat ik hem ook heel erg leuk vond toen hij zei; 'Maar we moeten maar even geheim houden wat voor gevoelens we voor elkaar hebben. Anders krijg je waarschijnlijk veel haat op de social media enzo.' 'Oh, ' Mijn stem klonk schor van de teleurstelling. 'Oh,' zei ik opnieuw, 'tuurlijk, geen probleem.' Ik glimlachte gespeeld. Luke keek me opgelucht aan. 'Bedankt. Als je er iets op tegen hebt ofzo, zeg het dan maar.' Weer glimlachte ik fake. 'Tuurlijk.'

Toen we terug in het appartement waren was Ashton aan het bellen. ' Ik denk niet dat ze dat gaat willen, Max. Ik heb er niks op tegen maar..' Hij  zweeg en luisterde zo te zien verder. Hij keek naar me op. ' Ja oké, ik geef haar even. Onze manager, hij wil je even spreken.' zei hij tegen me. Verbaasd nam ik zijn gsm aan. ' Hallo?' zei ik. 'Alison? Ik ben Max, de manager van 5 Seconds Of Summer. We hebben een klein probleempje. Het zit namelijk zo; mensen denken dat jij en Luke een relatie hebben, maar dat vinden wij niet zo goed. Daarom moet jij met Ashton faken dat je een relatie met hém hebt. '