5 Seconds of Amnesia

Hoofdstuk 12

(Ashton)

' Klaar, jongens? ' brult Max over het gegil van de fans heen. We staan nog backstage, en toch is hun geschreeuw al oorverdovend. Ik, Michael en Calum knikken en we lopen het podium op.

Na onze intro beginnen we met English Love Affair. De fans in de zaal gillen de tekst luidkeels mee, en ik moet mijn lippen op elkaar persen om niet te lachen. Wanneer ik voor duizenden mensen moet drummen en zingen, ben ik pas echt gelukkig. 

Het concert vliegt voorbij en voor we het weten is het gedaan. We eindigen met Wherever you are en onder luid applaus verlaten we het podium. 

(Luke)

Ik hoor de voordeur opengaan. Ik laat Alison los uit mijn omhelzing en ze strijkt haar haar glad. Voor ze de kamer uitloopt geeft ze me nog een klein kusje op m'n wang.

Ik loop de gang in en zie de jongens, die grijnzend hun schoenen aan het uittrekken zijn. ' Ik dacht, omdat jullie vandaag een concert hadden en jullie niet élke dag fastfood kunnen gaan eten... ' begint Alison, maar Michael onderbreekt haar; ' Natuurlijk kunnen we elke dag fastfood eten! ' Quasi boos kijkt ze hem aan, waar iedereen om moet lachen. ' Dus, ik dacht, misschien kan ik vanavond spaghetti maken? Als jullie dat graag eten natuurlijk want anders kan...' Ik en de jongens joelen en ze kijkt ons grijnzend aan. ' Spaghetti is mijn lievelingseten! ' roept Calum uit, waarna Michael en Ashton driftig knikken. Ik ga achter Alison staan en sla mijn armen om haar heen. ' Ik zal zo wel even naar de winkel gaan, oké? ' vraag ik, terwijl ik een kus op haar kruin druk. 

Alison schudt driftig haar hoofd. ' Doe ik wel. Dan hebben jullie even quality time. ' Ik wil protesteren maar ze loopt al weg om een jas te zoeken. 'Damn, Luke. ' zegt Ashton. ' Jullie passen echt wel bij elkaar. Ze kan zelfs koken, en dat vind jij het belangrijkst, niet? ' Hij grijnst en ik stomp speels tegen zijn schouder. ' Ze heeft ook heel andere capaciteiten... ' begin ik, met mijn wenkbrauwen wiebelend. Calum kreunt en Michael roept: ' Please, Luke, bespaar ons de details! ' 

(Alison)

Met de sleutel die ik van Max heb gekregen doe ik de voordeur open. Ik loop door naar de keuken en zet de zakken van de winkel op het aanrecht. Dan ga ik kijken waar de jongens zijn. Ze zitten in de woonkamer Fifa te spelen op de PlayStation en ik grijns. Wat zijn het toch schatjes. Ik loop terug naar de keuken en begin de groenten te snijden.

Ik ben net de tweede wortel in stukjes aan het snijden wanneer ik opschrik door twee handen op mijn schouders. Ik hoef me niet om te draaien om te weten dat het Luke is. ' Kan ik ergens mee helpen? ' fluistert hij in mijn haar. Ik schud mijn hoofd. ' Nee hoor, het is bijna klaar, ga maar verder Fifa spelen. ' Hij lacht. ' Ik ben liever hier, bij jou. ' zucht hij. Ik voel mijn hart een roffeltje maken. Ik draai mijn hoofd een beetje en voel Luke's lippen in mijn nek. Ik kreun en hij glijdt met zijn lippen wat naar boven, waar ze blijven hangen bij mijn oor. Zachtjes bijt hij in mijn oorlel en ik draai me om om hem te kussen.

Een vreemd, borrelend geluid haalt me uit mijn roes, en na nog één keer zachtjes Luke's lip tussen mijn tanden genomen te hebben, kijk ik om. Het water dat ik al op het vuur heb gezet om te koken kookt over, en ik draai het vuur snel wat zachter. ' Ga maar terug naar de jongens, ik roep jullie wel als het klaar is. ' zeg ik, terwijl ik de wortels bij de saus doe.

Ik laat de pasta in het kokende water glijden en dek de tafel. ' Het eten is klaar! ' roep ik wanneer ik de borden vol schep. Joelend komen de jongens binnenlopen. 

' Als ik een superkracht zou hebben zou het spaghetti uit mijn vingertoppen laten schieten zijn. ' zegt Luke opeens wanneer we aan het eten zijn. Eén moment kijkt iedereen hem vragend aan, en dan barsten we in lachen uit. Speels woel ik met mijn hand door zijn kuif en de jongens houden opeens op met lachen en kijken me serieus aan. ' Wat? ' vraag ik. ' Je woelde door Luke's haar en hij sloeg je hand niet weg! ' roept Michael uit. ' Dan moet hij toch echt wel dol op je zijn. ' zegt Ashton er achterna. Blozend steekt Luke een grote hap spaghetti in zijn mond. Ik grijns en geef hem een kusje op zijn wang. ' Mooi zo. ' zeg ik. 

 ' Naar waar gaan we eigenlijk? ' vraag ik aan Luke, terwijl ik de laatste spullen in mijn koffer prop. Vannacht om 2 uur vertrekken we naar het vliegveld. ' Volgens mij gaan we naar... ' Luke denkt even na. ' Turkije. Ja, naar Turkije.'  

 ' En wat heeft de dokter gezegd? ' vraag ik. Luke is daarstraks met Max naar de dokter geweest om zijn sneden te laten onderzoeken.  ' Alles is prima. ' zegt hij. Zijn normaal zo lieve stem is nu hard. Ik weet dat hij het moeilijk heeft, en dat hij zich soms moet inhouden om zichzelf niet weer te verwonden.  Ik loop naar hem toe en hij knuffelt me. ' Het is gewoon...' begint hij - me nog steeds vasthoudend - ' Het is gewoon zo moeilijk. ' Ik voel hem schokken. Omg, Luke is aan het wenen. Stevig houdt ik hem vast en streel over zijn rug, terwijl ik probeer mijn eigen tranen binnen te houden. Luke zien wenen doet gewoon te veel pijn. Maar hij heeft mij nu nodig. 

' Alison? ' Verbaasd kijk ik op. ' Ja? ' We zijn een uur geleden op het vliegveld aangekomen en we staan nu aan een of andere balie. Het is half 4 's ochtends en ik ben dood op. ' Je paspoort. ' zegt Luke. Ook hij heeft wallen onder zijn ogen. ' Oh. Oh ja. ' zeg ik versuft. Snel haal ik hem uit mijn portemonnee en geef hem aan de vrouw achter de balie. Ze bekijkt hem, knikt even en geeft hem dan aan me terug. ' Prima. Over een half uur moeten jullie bij Gate 7 zijn. ' 

 Normaal gezien zou ik het nu in mijn broek doen van de schrik om te vliegen, maar ik ben zo moe en Luke is bij me dus, ja. Op de één of andere manier kan ik me er gemakkelijk over zetten. Ik ga naast Luke zitten en neem zijn hand vast, en voor ik het weet slaap ik. 

Ik wordt wakker en kijk om me heen. Luke is ook wakker en kijkt op zijn gsm. Slaperig vraag ik; ' Hoe laat is het? ' Hij kijkt op zijn gsm. ' Half 8. ' Ik geeuw. ' Heb jij niet geslapen? ' vraag ik hem. ' Oh, jawel hoor. Ik ben een kwartier geleden wakker geworden. ' Weer geeuw ik. ' Wanneer landen we? ' vraag ik. ' Over zo'n 10 minuten. '

Terwijl ik uit het raam kijk voel ik zijn lippen over mijn wang glijden, en ik draai me zo dat onze lippen elkaar vinden.

Heyy beautiful people! ♥

Ik ben bezig aan een nieuwe fanfiction over Luke en 5SOS enzo, hier is de link:  http://www.wattpad.com/story/22720539-forbidden-love-luke-hemmings-fanfic-dutch

Ik hoop dat jullie gewoon de inhoud is willen lezen en als die jullie aanstaat zeker verder lezen!

Ik persoonlijk vind dat verhaal beter dan dit, maar da's mijn mening.

Love you all!! 

*smiley face*