5 Seconds of Amnesia

Hoofdstuk 2

(Luke)

Ik liep over de brug. Het was al na twaalven, maar de frisse lucht deed me goed. Altijd maar in ons muffe appartement of de tourbus zitten, we kwamen nooit eens buiten. Ik liep over een grote brug. Met een ruk bleef ik staan. Op de rand van de brug, ongeveer 10 meter van mij, zat een meisje. Een mooi meisje. En het zag eruit alsof ze... Zo snel en stil als ik kon liep ik naar haar toe. Ze duwde zichvan de brug af en ik greep snel haar polsen vast. 'Nee! Stop, niet doen, nu lijkt het misschien de juiste oplossing maar...' stamelde ik. Ze draaide zich met een ruk om. Ik stopte met praten. Het mooiste meisje dat ik ooit had gezien keek me met een angstige blik aan.

(Alison)

' Leg me alles uit, vanaf het begin. ' zei Luke. Nadat we allebei over de ergste schrik heen gekomen waren, stelde we ons aan elkaar voor. En nu vroeg hij me alles te vertellen.. Dat had ik nog nooit gedaan, maar om één of andere reden vertrouwde ik hem. Dus vertelde ik alles. Van de dood van mijn moeder tot de mishandeling iedere dag. 'En hoe oud ben je?' vroeg Luke. '17. ' Ik zag hem nadenken.   ' Dus je kan nog nergens naartoe. Heb je nog andere familie? ' Ik schudde mijn hoofd. 'Iedereen aan mijn moeder's kant die ik kende is gestorven aan kanker en de zus van mijn vader is een jaar geleden gestorven.' Hij keek me meelevend aan. En toen knuffelde hij me. Een snik ontsnapte uit mijn keel. Het was jaren geleden dat iemand me echt geknuffeld had. Zachtjes begon ik te huilen. Luke streelde kalmerend over m'n rug. Toen ik uitgehuild was zei ik; 'Bedankt, ik ben blij dat ik het toch niet gedaan heb. En bedankt dat ik tegen je kon praten. ' Luke glimlachte. Hij zag er zo aanbiddelijk uit dat mijn benen helemaal slap werden en ik moest wel terug glimlachen. 

'Vertrouw je me? ' vroeg Luke me toen we wandelden naar Starbucks. Ik had mijn zak met kleren terug gepakt en nu gingen we iets eten. Zonder na te hoeven denken knikte ik. ' Kom mee naar mijn appartement. Je kan nergens anders naartoe dus...' Ik moest even mijn adem inhouden, anders was ik waarschijnlijk begin lachen van geluk. Ik kende Luke nauwelijks een uur en, tja, volgens mij was ik al verliefd op hem. Nog nooit was iemand zo lief tegen me geweest. Met een brede grijns knikte ik. 'Oké, als jij er geen probleem mee hebt. ' 

Terwijl ik in Starbucks mijn muffin op at, vertelde Luke: ' Ik woon samen met 3 vrienden hier in Australië, maar eigenlijk vormen we samen een band. En we zijn best beroemd geworden dus gaan we over een week touren. ' Mijn mond viel open. ' Een band? Cool! Maar, dat betekent dus, dat ik over een week...' Hij schudde zijn hoofd. ' Je kan wel op ons appartement blijven als je wilt. Het is groot genoeg en ik zal je wat geld geven zodat je ondertussen eten kunt kopen enzo. ' Ik glimlachte.  ' Je hoeft me echt geen geld te geven hoor. Dan voel ik me net een zwerver ofzo. ' Hij grijnsde. ' We zien nog wel. ' We kwamen aan in het appartement. Het was eerder een luxe-hotel, met 3 badkamers, 5 slaapkamers, 2 keukens en 2 woonkamers. Ik schudde mijn hoofd van ongeloof.  'Het is prachtig.' zei ik. ' 'Weet ik, ' zei Luke, ' onze manager heeft dit voor ons uitgezocht.' Ik vroeg me af wat dat moest kosten, dit luxe-appartement in het hartje van Sydney, Australië. ' De jongens zitten daar,' Luke wees naar een van de woonkamers, ' en daar kan jij slapen.' Hij wees naar een mooie, middelgrote slaapkamer. Ik hoorde gelach uit de woonkamer komen. 'Je kan je wel even omkleden of douchen als je wilt.' glimlachte Luke. ' De badkamer naast je slaapkamer staat helemaal tot je beschikking. ' Ik kreeg tranen in mijn ogen. Wat was hij lief! Ik gaf hem een kusje op zijn wang. ' Heel erg bedankt, Luke. Je weet niet hoeveel dit voor me betekent. ' En ik liep snel de slaapkamer in.

(Luke)

Ze deed de deur van de slaapkamer achter zich dicht. Ze had me een kus op m'n wang gegeven! Haar lippen waren zo zacht, en ze was zo mooi.. Ik liep de living binnen, waar Calum, Michael en Ashton een spelletjes op de Xbox aan het spelen waren. 'Hé, jongens?' riep ik luid, om boven het lawaai van de game uit te komen. 'Ik heb iemand bij.' vragend keken ze alledrie om.

Ik vertelde hen het verhaal over Alison. 'Als ze klaar is met douchen wil ik haar dolgraag ontmoeten, maar daarna ga ik wel slapen. Het is al half 3! ' zei Michael vriendelijk. Ook Ash en Calum stemden in. 

(Alison)

Nieuwsgierig liep ik de woonkamer binnen, waar Luke met Michael, Ashton en Calum aan het praten was. Ik wist hun namen omdat Luke veel over hen verteld had, en ze klonken alledrie super lief. 'Euh.. Hey.' zei ik ongemakkelijk. De jongens keken om en kwamen naar me toe. 'Alison! Hey, ik ben Calum.' zei de jongen met het donkerbruine haar. Ook Ashton en Michael stelden zich vriendelijk voor, en Michael gaf me zelfs een knuffel! ' Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik hen alles heb verteld over je... leven. Ik was hen namelijk een verklaring schuldig. ' zei Luke lief, mijn blik ontwijkend. Ik voelde een blos naar mijn wangen stijgen. 'Oh, nee, natuurlijk niet! Zij mogen het wel weten. ' zei ik. Luke keek opgelucht naar me op. ' Als jullie even zonder me willen praten ofze, zeg het dan maar gewoon hoor. ' zei ik, voor het geval Luke nog niet alles verteld had. ' Jij mag alles horen wat we tegen elkaar te zeggen hebben! ' zei Ashton vrolijk.

Voor het eerst in 4 jaar voelde ik me gelukkig.

Het is nu misschien nog niet erg romantisch, maar daar komt verandering in, ik beloof het! ♥