Asya duyduğu soruyla kısa bir an dumura uğramıştı.
Bı kaç saniye sonra
-ailede kanser yok diyiverdi.
Kendide biliyordu ki babannesini akciğer kanserinden kaybetmiş annesi ise yumurtalık kanserini yenmişti. Diyemedi var diye ağzından çıkamadı o iki kelime.
- Mehmet bey Asya hanım isterseniz bu gün hazirliklarinizi yapın ilk endoskobiye alalım parçanın sonuçlarına göre tedavi sürecini belirleyelim yanılmış olmayi çok isterdim ama miğde kanseri 2 evre olmak uzeresiniz sizin yaşınızda ne kadar erken başlarsak tedaviye o kadar çabuk yenersiniz kendinize ve bana guvenirseniz. Bu hastalığı birlikte yenecegiz dedi.
- Asya Mehmet bey nasıl olur ben daha düne kadar sağlıklı bir bireydim. Evet arada bir agrilarim oluyordu ama kanser olmam mümkün degil. Asya hanım kaç yıldır bu ağrılar var. Lisede başladı miğde koruyucularla gecistiriyordum. Yani on sene olmuştur.
-Bakın sizde diyorsunuz on yıldır bu ağrıyı çektiğinizi dua edin ben işinde uzman bir hekimim hala farketmemis olabilirdiniz. Bu yüzden biran önce başlayalım lütfen sizin gibi güzel bir bayanın genç yaşta gözünü dünyaya kapatmasına benimde gönlüm el vermez sizinle ayrıca ilgilenecegimi de söyledim merak etmeyin yanlız değilsiniz.
- Asya peki Mehmet bey sizden bişey rica etsem. Hastaligimdan ailemi arkadaşlarımı haberdar etmeden çözsek. Bende işe gelir gibi gelip burda gereken tedavileri alsam yada duruma göre yurtdışı alternatifi düşünsek.
-Tamam o halde önce endoskobiye başlayalım onu benim arkadasin yerinde daha hızlı sonuç alacak şekilde ayarlarım ben. Sonrasını da konuşuruz endoskobiye ne zaman alalım seni Asya. - Bu gün olmaz şu şoku bir atlatiym uzerimden yarın gelip yaptirsam olur mu?
-Peki o halde bu aksam yemeği dahil hiç bir şey yemiyorsun migdene hiç bişey girmeyecek ayrıca şuan bunyen çok zayıf lokal anestezi de yapamiyiz biraz canın yanacak. Canlı canlı endoskobiye gireceksin anlaştık mı? Önemli olan senin sağlığın.- Tamam o halde yarın saat kaç gibi gelmem gerekiyor?
- Saat 11 uygun olur bende yeri hazirlatirim sende çok acikmamis olursun.
Asya yaşadığı durumu sindirmeye çalışıyordu. Hastaneden çıkarken kime ne diyecekti.Kanserim de diyemezdi ki kimsenin ona acıyan gözlerle bakmasına tahammül edemezdi. Karar verdi bu bilgi gizli kalacak kimseyle paylasilmayacakti.
Aklına Serdar geldi ne diyecekti. Çocuğun tek derdi evlenip çocuk sahibi olmaktı. Ben şimdi ne diyeceğim bu işin içinden nasıl çıkacağım diye düşünerek otobüs durağına doğru yürümeye başladı. Yürürken düşünce yumagindan çıkamıyordu annesini atlayıp bu endoskobiye yanlız girmesi gerekiyordu. Ama Mehmet bir yandan da zor geçecek hazırlıklı ol demisti. Gizli kalsın diye tembihledigi için inşallah ağzından bisi kaçırmaz diye düşünerek durağa vardı.
İlk işi miğde kanseri evreleri ve yaşananları okumaya başladı. Üçüncü evrede bir çok hasta hayatını kaybetmişti. Beşinci evreyi görenlerde vardı. Ama kendi çektiği acıları kiyaslayinca çok daha üst seviyedeydi. Hem yaşı diğerlerine göre daha genç olduğu için hücreleri daha çok reaksiyon gösteriyordu. Acı katlanılmaz bir hal alıyordu. Bu hastalıktan kurtulamazsa Serdar'in yaşayacağı yıkımı düşündü kendine gelemezdi. Ne yapıp Edip ondan ayrilmasi gerekiyordu. İnsan böyle seven birini nasıl terkederdi ki. Çocuk onun bir mutluluğu için dünyaları önüne sermeye hazırdı. Ah Serdar ne olurdu biraz odun olsan terketmek kolay olsaydı. Bı yol düşün Asya durduk yere bitmez. En kolay yol kıskançlık krizi nasıl olsa bı durum çıkar.
Asya durumundan haberdar etmek için Serdar i aradı-Canım nasılsın günün nasıl geçiyor?
-İyidir ömrüm asıl sen nasıl oldun bu ağrılarına bir çözüm bulabildiler mi? Neyin varmış? Nasıl bir tedavi uygulanacak?
-Sakin ol şampiyon teker teker cevaplıyorum.
Öncelikle merak edilecek çok bişi yok endoskobiye girince belli olacakmış yarın saat 11 de anestezi yapılmadan olacakmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Pınarım
Non-FictionBilgisayar ekranına tutkun iki kişi... Serdar Toprak, yazılım öğretme işini becerebilecek mi yoksa; hayatının dersini mi alacaktı. Bundan habersiz ders vermeyi kabul etmişti... Asya yazılım mı öğrenecek yoksa; hayatı mı öğretecekti. Bilgisayar ekr...