Something To Fight For (dramione, Dutch)

2. Altijd pech...

Pov Hermelien

Ik zit huilend op bed. Ik had het nooit moeten vragen, hoe stom kon ik zijn!! De woorden van Ron galmde door mijn hoofd. Ik zat hier al een uur, en ik kon het nog steeds niet geloven. Tranen liepen over mijn wangen. Hoe stom ben ik geweest?!

*1u geleden (h=Hermelien R=Ron G=Ginny HP=Harry)*

H: "Vertel me nu eens, wat is er nu precies gebeurt in de vakantie?"
HP: "Luister, Hermelien, er is echt niks, helemaal niks!"
R: "Niets bijzonders, het is gewoon, niets, snap je?"
H: "Ik merk het aan alles dat er wat is, jullie doen afstandelijk, kijken elkaar niet meer aan, en het liefst zouden jullie elkaar van de aardbol af willen schoppen! Ik wil weten waar dit over gaat, jullie hebben er last van, en ik ook!
HP: "Ik heb nergens... last van... Ik ben gewoon gestresst ofzo, oké?"
R: "Ja dat is het, gewoon... uhm stress!"
H: "Doe alsjeblieft normaal! Laat die leugens achter jullie! Jullie weten, nog beter dan ik, dat er iets speelt! Vertrouw me!
G: "Hermelien is een vriendin! Je kan haar echt wel vertrouwen, ik wil het best vertellen, dan is er tenminste iemand die er geen taboe va-."
HP: "Ginny lief, liever niet oké, ik vind het prima als ze het weet, maar nu nog gewoon niet."
R: "HA! Ik zou willen dat ik het niet wist! Maar er heeft niemand medelijden met mij! Nee!!"
G: "Hermelien... Je moet me helpen... Je bent m'n beste vriendin!"
R: NEE! Dat is ze niet als ze zo doet! Af en toe is ze gewoon een trut!"
H: "DAT NEEM JE TERUG! IK BEN MISSCHIEN EEN TRUT, MAAR IK BEN WEL JE VRIENDIN!"
R: "ben?! Zei je nou Sirieus ben!"
H: "Wat?! Ja ik ben je vriendin. En voor het geval dat je het vergeten bent, dat ben ik al 2 jaar!"
HP: "Alsjeblieft, hou het een beetje netjes ja?"
R: "NEE! HERMELIEN! Zo. Gaan. We. Het. Niet. Doen!"
H: "RONALD WEMEL! JE DOET NU JE EXCUSES AANBIEDEN!"
R: "DAT BEPAAL IK ZELF WEL! EN WEET JE WAT! HET IS UIT!"
*Ginny begint te huilen*
HP: "Ron? Meen je dit ech-"
R: "Ja! Ik ben er klaar mee! Ik ga slapen! Doei!"
*Ron rent de trap op*
*Hermelien draait zich om en loopt nu ook de deur uit*
G: "Hermelien. Hermelien, wacht nou!"
Het hielp niet, Hermelien was al weg.

Zo zit ik huilend op mijn bed. "Het is uit!" Galmt het weer door mijn hoofd. Het kon gewoon niet! Hoe dan! Twee jaar hadden we, een leuke relatie, en alles was opeens weg, alles is kapot. Stiekem ben ik blij dat ik Hoofdmonitor ben, eerst zag ik er een beetje tegenop, maar nu. Ik had mijn eigen slaapkamer, samen met een andere Hoofdmonitor. Althans, ik wist nog niet wie. We zouden eigenlijk met alle Hoofdmonitoren op een slaapzaal slapen, maar dat paste blijkbaar niet. Nu slapen we met twee op een slaapzaal. En dat vind ik prima. Ik kijk naar de klok, het is exact half 1. Ik pak het fotolijstje van mij en Ron, wat ik ondanks alles op mijn nachtkastje heb gezet. Ik loop naar de prullenbak, en laat het fotolijstje erin vallen. Het glas breekt, en er vliegen scherven in het rond. Zo voel ik me nu, gebroken. Ik loop weer terug naar mijn bed, er licht een foto album op van mij en Ron. Ik kan het niet laten, ik blader er doorheen, en scheur er wat bladzijdes uit. Weer loop ik naar de prullenbak, ik gooi het foto album erin. Hij heeft mijn hart gebroken. Ik ga weer op mijn bed zitten, en ik kijk naar de prullenbak. Ik kan mijn magie niet onder controle houden, en de prullenbak vat vlam. Hij heeft het verdiend, ik wilde alle herinneringen gewoon wissen. "Doe eens normaal, de school hoeft niet in de fik." Lacht een kille stem achter me. Ik herken de stem uit duizenden. O nee, niet dat ook nog! Draco Malfidus! Ik draai me snel om, "Wat doe jij hier?!" Zeg ik nog steeds huilend. "Één, dit is ook mijn slaapkamer, en twee, kijken wat er met jou aan de hand is." Zegt hij rustig en vriendelijk. Wat is er met hem gebeurt? Andere jaren zou hij me allang tegen de muur gesmeten hebben, me modderbloedje genoemd, EN me een klap op mijn gezicht hebben gegeven. Hij lijkt wel, misschien een beetje, verandert. Een stem haalt me uit mijn gedachten. "Aguamenti" hoor ik Draco zeggen. De vlammen verminderen, en Draco draait zich om en loopt naar de badkamer.

Pov Draco

Het nieuws verspreidde zich door de school. "Heb jij het al gehoord? Nee? De twee beste vrienden van Harry Potter hebben het uitgemaakt!" Ik werd gek in de leerlingenkamer van zwadderich, en daarom ben ik naar Hermelien gelopen. Ik wist dat ik bij haar op de kamer zou slapen, mijn vader heeft er de hele zomervakantie over gezeurd bij Perkamentus, maar hij zij dat hij echt geen kamers zou kunnen ruilen. Ik vind het niet erg, maar mijn vader... Die denkt daar heel anders over. Het zijn bloedverraders, ze verdienen het niet in deze wereld. Vaak ben ik het met hem eens geweest, totdat Griffel met mij op een kamer zou slapen, dat vond in gek genoeg wel goed. Ik haat Griffel misschien wel, maar toch loop ik nu naar de badkamer om een glas water voor haar te halen. Ik vul het glas water, en loop weer terug. Ik blijf even twijfelen, maar ga dan toch bij haar op bed zitten. "Drink, dat lucht wat op Griffel." Ik zie haar twijfelen, ze bekijkt het glas goed. Ik lach in mezelf, "sorry dat ik er geen vergif in heb gedaan, want dan zou ik meteen van school worden gestuurd." Ik zie haar nadenken, maar toch drinkt ze het uiteindelijk op. "Bedankt Malfidus." Zegt ze zacht. Ik glimlach, "noem me maar Draco, want ik haat het om bij mijn achternaam genoemd te worden." Ze knikt kort. Ik weet niet meer wat ik moet doen, mijn hoofd zegt dat het beter is om me nu om te draaien, en weg te lopen. Maar mijn hart zegt dat ik naar haar moet luisteren, en moet blijven zitten. Ik kies echter voor het tweede, best dom, want ik had een ander -die al jaren lang een persoon haat- hebben uitgelachen als hij diegene hulp wilt bieden. "Wat is er precies gebeurt?" Vraag ik medelevend.

Pov Hermelien

"Wat is er precies gebeurt?" Vraagt Draco vriendelijk aan me. Het lijkt alsof hij oprecht medelijden met me heeft, want zijn stem klinkt sirieus en gevoelig. Ik kijk hem aan, in zijn groene ogen, ze lijken zoveel op de zwadderich kleur. Er loopt weer een traan over mijn wang. "Ik weet niet of dit je beter laat voelen, maar de leerlingenkamer van zwadderich praat erover, en daar werd ik gek van." Het klinkt echt of hij het meent, en ik moet iemand vertellen wat me dwars zit, want anders voel ik me alleen maar slechter. "Het begon in de trein..." begon ik. Ik vertelde huilend aan een stuk door. Over de koetsen, over Ginny aan de eettafel, over Harry en Ron, en ik sloot mijn verhaal af met de ruzie. "Dus nu... Nu is het uit?" Vraagt Draco onzeker. Ik knik, woorden schoten te kort. Tranen rolden voor de zoveelste keer over mijn wangen. Verbeelde ik het me? Of kwam hij echt dichter bij zitten? Nee, ik verbeelde het me niet. Want twee seconden later voel ik dat Draco een arm om me heen slaat. Ik ben bang, maar alsnog voel ik me vertrouwd bij hem... Wat moet ik doen? Ik durf het bijna niet, maar toch leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Zo blijf ik een tijdje snikken, todat ik volledig gekalmeert ben. "Beter?" Vraagt Draco. "Veel beter." Antwoord ik.

Pov Draco

Ik voel me fijn bij haar, het voelt vertouwt. Nee Draco! Zet het uit je hoofd! Ze is en blijft een modderbloedje! Maar... NEE DRACO STOP! Mijn gedachten slaan op hol, pfff lekker dan. Ik weet niet wat ik doe, maar ik druk Hermelien tegen de muur aan. Ik zie dat ze bang is. "Doe je ogen dicht." fluister ik. Hermelien kijkt me verward aan. "W-wat?" "Ik zei sluit je ogen Griffel." Ze kijkt me bang aan, maar na een paar seconden sluit ze toch haar ogen, "Ik ga je alles laten vergeten, door een ding te doen, begrijp me niet verkeerd, maar je hebt het nodig." Ik kom langzaam dichterbij. Ik kan dit niet doen, maar... Ik moet nu doorzetten. Ik sluit mijn ogen, er zit nog maar twee centimeter tussen onze lippen. Zal ik het doen?

(iknow ik ben heel gemeen om hier te stoppen, maar er komt zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk aan! Laat even in de reacties weten wat je ervan vind, en geef hem alsjeblieft een stem. En een random vraagje, hoe oud zijn mijn lezers eigenlijk?)