2049 NINJA: Katana [TAMAMLANDI]

XII. BÖLÜM

Zindanda küçük bir yatak, küçük bir tuvalet, küçük bir lavabo, küçük bir dolap ve 4-5 tane küçük kitap -hepsini daha önce okumuştum- vardı. Anlayacağınız yapacak pek bir şey yoktu. Resmi olarak bir hapishanede olmadığım için avluya çıkartma gibi bir zorunlulukları yoktu. Yapabileceğim tek şey okuduğum kitapları tekrar, tekrar ve tekrar okumak oldu.

Ziyaretime pek gelen yoktu. Zaten hapis yattığımı bilen pek kimse de yoktu. Ama özellikle sarı zırhlı çocuk gelip bana birkaç soru soruyordu. O kadar hızlı konuşuyordu ki ne dediğini anlayamıyordum. Ben de her seferinde onu başımdan kovmak için sertçe bakıp

"Beni rahat bırak!" demem yetiyor.

Sonrasında korkup kaçıyor. Başka bir ziyaretçim daha vardı: Asena. Beni ziyarete geliyor ama tek kelime etmeden gidiyordu.

Son bir hafta içinde yeni bir ziyaretçi daha edindim: Emily Hunter.

Alaycı bir şekilde güldüm:

"Tahmin etmeliydim. WSSU benim zamanda yolculuk yaptığımı nereden bilebilirdi ki başka?! Öyle değil mi Emily?"

"Beni anlaman gerek, Peter. Başka seçeneğim yoktu. Sen Asena veya Helios gibi kahraman değilsin. Onlar öldürmüyor, ama sen öldürüyorsun, Peter!"

Ağlıyordu.

"İnsanlar hapis yatmaktan korkmuyor, yine kaçacaklar. Kalıcı olan çözüm yolu onları öldürmek."

Koluyla göz yaşlarını sildi.

"Seni ikna etmeye çalışmak hataydı!" dedi ve gitti.

O günden sonra bir daha ziyaretime gelmedi.

.....

Yatakta dinlendiğim günlerden biriydi. Diana bu sefer zırhsız geldi.

"Sana ihtiyacım olacağı aklıma gelmezdi." dedi.