I'm here, where are you?

Hoofdstuk 12: Een dood beest op je hoofd

  ━ ━ ━ ━ ━ ━ ━ ━ ━ Hoofdstuk 12 ━ ━ ━ ━ ━ ━ ━ ━  

De nacht was voor mij minder comfortabeler dan ik dacht. Steeds zat ik te woelen over Nikolai, Olivia, Gwendolynn of Bernard. Gek werd ik er van.  Dat ik steeds geen appjes terug kreeg van Rune of van Rhydian hielp ook niet echt mee. Versuft zit ik dan nu ook aan de ontbijttafel terwijl mijn buurman, waar ik een badkamer mee deel, tegenover me zit. Zijn koksmuts zit wat scheef waardoor pieken haar eruit steken maar ik eet zwijgend mijn broodje met vlees op. Zelf merk ik dat hij vandaag geen aandacht wil en gelukkig hoef ik dat ook niet. Hij ontdekt zelf maar dat zijn muts wat raar zit. Het laatste korstje slik door met een glas melk en zet het dan in de vaatwasser. Als groet zwaai ik naar Daan. Hij knikt kauwend terug. Ik ga naar mijn kamer waar ik onder de douche ga staan en alle handige gadgets in de badkamer probeer uit te testen. Ja inderdaad, probeer. Pruttelend druk ik op allerlei knoppen als er een grote harde straal op mijn ietswat ielige lichaam komt. 'Stop het!' gil ik een hoge toon als het niet ophoudt. Uiteindelijk houdt de regenboog douche ermee op en sta ik dampend van het warme water uit te hijgen. Ik sla een zachte handdoek om mijn middel en knijp deze vast met een knijper. Ik heb geen idee hoe anderen dat doen in films dus ik gebruik een knijper. Wel zo makkelijk. De klassieke jazz dat in de badkamer afspeelt, maakt me loom. Ik kijk naar de beslagen spiegel waar een vage vorm van mijn gezicht is te zien. Mijn favoriete t-shirt valt soepel om mijn lichaam. De broek iets minder, ik heb me niet goed afgedroogd. De hele badkamer heeft nu een beklemmende lucht in zich en ik haast me naar buiten. Een schoonmaakster met een typisch zwart schort kijkt verschrikt op. 'Sorry, ik ben zo klaar,' excuseert ze zich. Ik wimpel haar excuus van me af en zeg haar rustig dat ze gewoon door mag gaan. Zichtbaar verrast gaat ze veder met het opkloppen van mijn kussens. Zelf gooi ik de balkondeuren open en kijk naar het weiland. Een blik op de wekker en ik weet dat ik weer veder moet. Met de trap naar beneden ga ik naar Gwendolynn haar kamer. Met een klopje vraag ik mezelf binnen. Ze zit op haar hemelbed haar lange blonde haren te kammen. De borstel raast door haar haar. 'Wat gaan we vandaag doen, Elias?' Zij is de eerste die mijn naam goed zegt en ik glimlach onbewust. 'Zeg jij het maar,' kaats ik haar vraag terug. Ze legt haar borstel op haar nachtkastje en haalt de haren eruit. 'Ik wilde vandaag paardrijden.' Ohno, de vorige keer dat ik deed was op het verjaardagsfeestje van Rhydian. We waren zes ofzo en ik viel er natuurlijk vanaf. Wat hadden ze zich om mij bekommerd maar niet heus. Ik druk de gedachte weg en knik. 'Prima, laten we dan maar gaan.' Als ik de blik van het twaalf jarige meisje zie, blijf ik stil staan. 'Niet?' vraag ik voorzichtig. Ze begint te lachen. 'Met die outfit red je het niet, dude,' lacht ze.  'Dude?' grinnik ik om haar woordkeuze. 'Dude,' zegt ze. Ik rol met mijn ogen en haast me naar mijn kamer om wat anders aan te trekken. De klok geeft tien uur aan. 

Om stipt elf uur staan we met zijn tweeën tegenover gigantische hengsten. Ik poep stiekem zeven kleuren poep. Wat zijn ze groot! De rij instructrice legt balken neer in de bak waar we straks gaan rijden. 'Aai hem maar,' zegt Gwendolynn terwijl ze zelf met haar hand over de neus streelt.  Voorzichtig raak ik met mijn handpalm de neus aan. Afentoe kijk ik af bij Gwendolynn en de spanning raast door mijn buik. Als ik hier van af flikker, ben ik echt de lul. Straks trapt zo'n beest je recht in je gezicht. Iehw, wat eng. De vrouw is inmiddels klaar en staat met haar handen in haar zij op ons te wachten. 'Kom, we gaan een cap uitzoeken.' Ik vind die dingen altijd zo onmodieus. Ze zitten niet lekker, het staat niet, je haar wordt er plat en vettig van en als klap op de vuurpijl lijkt het net alsof er een enorme pissebed op je hoofd zit. En ohja, als dat klikding te strak zit, krijg je geen adem.  Bah. Geef mij liever maar zo'n schermkap voor bij het schermen, dat bedekt je gezicht tenminste nog voor als je een trap krijgt. Maar nee, ik laat me meesleuren door Gwen die schijnbaar een roze cap (!) heeft. Van een pissebed op je hoofd naar een mislukte diarree van een eenhoorn. En ik kies de ultra sexy pissebed uit. Ze lijken ook allemaal op elkaar eh maar hangt ervan of je een groot hoofd hebt of niet. Gelukkig is mijn hoofd niet zo groot en past het prima in een middelmatige. Dus daar sta je dan, zij aan zij met een cap op je hoofd en in je handen het touw waar je zo'n paard mee moet leiden. Net wanneer de vrouw een krukje pakt, zodat ik beter kan opstijgen komt er iemand binnen. Niet nu, niet wanneer ik met een dood beest op mijn hoofd ten toon sta. Oh Nikolai, wat doe je hier? 

A/N:

1. Ik rij zelf ook paard dus 2. voel je niet beledigd omdat ik te lang doordram over een cap. 3. Hoe is jullie dag?