When She Spelled Him (Villains Series #1)

Epilogue

Epilogue

Iritado kong binato ang shotglass ko dahil sa sobrang frustrations.

I am freaking crying hopelessly. Ilang araw na akong ganito at ang dami-dami ko ng nabasag na baso sa tuwing naaalala ko ang pag-iwan niya sa akin.

Damn! Just like that?! Iniwan niya ako? Ginawa ko naman lahat ah? Bakit parang kulang pa rin?

Bakit ang sakit sakit pa rin?

"Pwede bang huwag na lang? P-pwede bang dito ka na lang Mau?" My voice broke. Damn it. Hindi ako makatingin sa kaniya.

This is my first time to plead someone to stay.

Tila bumagsak ang mundo ko nang bigla siyang umiling. Lahat ng pag-asa ko ay biglang naglaho ng parang bula.

"I-I can't..." She said, calmly, na parang wala lang sa kaniya ang sinabi niya.

Why are you doing this baby? Am I not enough?

"I.. I will do anything you want. Do you want that land so much? Gagawa ako ng paraan para mapasa'yo 'yon. Gagawan ko rin ng paraan 'yong kaso ng mommy mo. Just please... Please don't leave me..."

"Aurose..."

"Please...?" I lifted my face and saw her face.

Tula nasaktan siya nang makitang umiiyak ako at napailing siya sa akin.

Ako rin baby, nasasaktan na rin sa sitwasyon. Hirap na hirap na ako.

"I-I'm sorry but I have to do this. W-we are rivals- our families are enemies- I can't be with you. W-we c-can't tolerate this feeling. I-it will destroy us... in the end. Aurose, please u-understand. This is for our own good. Para hindi na tayo mahira-"

"Mahirapan? Do you think hindi pa ako nahihirapan sa lagay na 'to? Ang hirap hirap ng sitwasyon ko Mau. You're so near yet I can't reach you. You're so close yet we're still far from each other. Nahihirapan na ako noong una pa lang Mau."

I tried to reach her hands but she refused it.

"Aurose, just hear me out-"

"No! You'll say it again. Masakit na Mau. Knowing that you're slipping away? Masakit. Hindi ko alam kung mas masakit ba ang maiwanan ng walang paalam o maiwanan na may ganito. Nasasaktan din ako. Bakit ba palagi mo na lang iniisip ang iba? You're evil right? Why can't you be selfish for once? Why can't you choose to stay?" Nanghihina kong sabi.

"For what Aurose? Para mahuli ang mommy ko? Siya na lang ang mayroon ako. Mahal ko siya Aurose. Hindi mo ako masisisi. She's my mother..."

Ako? Ano ba ako sa'yo?

"You have me. Don't you remember? You have me. I'm yours Mau. Hindi magandang tinatakbuhan ang problema..." I spat.

Natigilan siya sa sinabi ko. Napalunok ako at hinantay ko siyang magsalita.

"So you're saying that I'll surrender my own mother? Are you insane Aurose? I told you she's the only one left on me!"

Napahilamos ako sa aking mukha at nanghihina siyang tiningnan.

"But she did something bad Mau. She have to face the consequences. She tried to kill my father. She's responsible for that. Please understand the situation Mau."

"No, hindi. Hindi ko siya isusuko. Hindi ko siya ibibigay sa inyo." Matigas niyang sabi. Tinulak niya ako at agad na umalis sa harapan ko. Pumunta siya sa likuran ko at napahawak sa kaniyang buhok.

Mabilis akong tumayo mula sa pagkakaluhod at napahilamos ako sa sobrang ftustrations. Why can't she understand the situation?!

I sighed. She's her mother. Of course she will not surrender her.