DAX (Detective Agent X)

Chapter 8

DAX Pov

Tinapik ko yung mukha ni Nicole para gisingin ito. Dinilat niya ang kanyang mga mata at tumulo ang kanyang luha sa gilid ng kanyang mata.

"Hali na kayo"Sigaw ni Sofia habang nasa kotse siya. Inakay ko si Nicole at binuksan yung payong para hindi kami matamaan ng mga bala at dali dali kaming pumasok sa kotse at pinatakbo na ito ni Sofia palabas sa parking lot na yun. Binaba ni Detective A ang salamin ng kotse na ito at don nilabas ang kanyang kamay para paputukan ang nasa likod namin. Tinignan ko si Nicole na ngayon ay nakahawak sa kanyang tenga at nakaduko ito habang takot na takot.

Nilabas ko yung kanang kamay ko at sinabayan si Detective A sa pag putok ng baril pero yung ginamit ko ay yung payong. Dahil ang nagagawa ng payong na ito ay marami tinamaan ko yung driver nong kotse nayun at timilapon ang kanilang kotse dahil tinamaan din ito ni Detective A sa gulong nito. Napakabilis ng pagkakatakbo ng aming Kotse dahil si Sofia ang nagpapatakbo nito kaya nahihirapan ang mga kalaban namin na pantayan kami sa pagtatakbo nito.

"May isa pang natira DAX"Sabi ni Detective A habang tinototok ang kanyang baril sa kotseng sumosunod samin. Ng natamaan na niya ito ay bumalik na sa normal ang pagkakatakbo ng kotse namin at kinuha ni Detective A ang kanyang towel idinikit ito sa ilong ni Nicole para mahimatay ito at makalimotan niya ang nang yayari ngayon.

Domeretso kami sa isang hotel kung saan ang condo ni Nicole at dinala namin ito sa loob at hininga sa kanyang kama. Pagkatapos naming masiguro na okay na ito ay lumabas na kami sa kanyang condo at bumalik sa camp namin.

"Sa Ingston tayo"Sabi ni Detective A at don kami pumunta.

"Anon gagawin natin dito?"Tanong ko sakanya

"Pupunta tayo sa Private Camp Ingston. Dahil nandon yung mga bagong tuturoan mo"Sabi niya sakin at binuksan na yung pintuan tapos bumalik kami sa kung saan kami pumunta kanina para kunin ang payong na ito. Pumasok kaming tatlo sa bathroom at pinindot niya yung sa itaas ng salamin at para itong elevator dahil  bumaba kami sa ilalim ng Lupa. Pagdating namin don ay parang wala paring pag babago ganon parin ang nasa loob non napakaraming kotse an mga eroplano at chopper.

Binuksan ni Sofia ang pinto ng sasakyan namin papunta sa PCI (Private Camp Ingston) at pumasok na kami don. Umupo ako don at sinuot ang seatbelt dahil napakabilis nitong tumakbo kung ang sasakyan namin ay eroplano matagal tagal pa kaming makakarating dito dahil sa subrang layo nito. Makalipas ang ilang minuto ay nakadating na kami sa Aming pupuntahan bumukas ang pintoan at nilanghap ko ang napakalamig na hangin kung saan dito na ako lumaki.

"Welcome to Private Camp Ingston"Sabi ng matandang lalaki ma noon pa nandito.

Lumakad kami sa napakataas na hallway at ng nakarating na kami sa isang malaking pinto an ay kumatok ako at pinagbuksan kami ng dalawang lalaki na naka suot ng napaka pormal na damit. Tumuloy kami sa loob nito at wala paring pagbabago dahil ganon parin. Napakaraming pintuan at napakataas ng hagdan.

"Welcome back DAX"Bati sakin ng una kung naging guro dito.

"Salamat"Masaya kung sabi, Lumakad ito papunta sa kanyang office kaya sumunod naman kaming tatlo sakanya.

"Salamat at nakabalik ka ng maayos dito, Ang tuturoan mong mga bago nating istodyente ay nasa room A2"Sabi niya at tumango naman ako tapos lumabas sa kanyang office dahil hindi ko naman kailangan mag tagal don at baka maya maya lang ay babalik ma sa Philippines sila Detective A kasama si Sofia.

Binuksan ko ang Room A2 at ngayon ay nakasuot ako ng pormal na damit at ito ay ang lageng sinusuot ng mga nagtuturo dito.

"Goodmorning Prof."Bati ng mga istodyenteng nasa loob nito.

"Goodmorning I'm Professor DAX and i am the one na mag tuturo sa inyu"Binigyan ko sila ng tig iisang mga damit na kulay itim at mga matataas na baril "Suotin niyo yan at sumonod kayo sakin sa labas"Pagkatapos kung sabihin yun ay lumabas na ako don at pumunta sa labas dahil ngayon ang una kung pag tuturo bilang professor.

Nasa labas na silang lahat ngayon at nakasuot na ng mga itim na damit. Yung ilan sa kanila ay na bibigatan sa kanilang dalang mga malalaking bag at mga baril.

"Ngayon ang una nating pagsasanay kaya ang una kung task sa inyu at tumakbo kayo ng 20 times sa buong ground na ito"Turo ko sa napakalawak na ground na nandito. Kaya nagpalabas sila ng isang malalim na hininga.

"Get ready in 1 2 3 Go"Sigaw ko at nag simula na sila sa pagtakbo. hindi paman sila nakakalahati sa 20 times ay parang uurong na ang kanilang tuhod kaya lage ko silang sinisigawan. May mga nahihimatay na pero yung iba ay pinipilit paring tumakbo. "Okay ang laman ng papel na ito ay ang resulta ng inyung training, may mga nakapasa at may mga maaalis"Sabi ko at tinignan sila isa isa "Tatawangin ko ngayon ang mga nakapasa. Zaire, Bilks, Shawn, Ferry, Hopks, and Trixie kayo ang unang naka pasa sa task na binigay ko"Pagkatapos kung sabihin yun ay iniwan ko na silang lahat don at bumalik sa loob at pumasok sa aking opisina.

Pagkatapos ng Araw na yun ay pagkabukas ay bumalik ulit ako sa Room A2 para bigyan uli sila ng task.

"Goodmoring proof DAX" Bati nila sakin

"Maghanda kayo at may bago akong ipapagawa sa inyu! Sumunod kayo sakin"Ang ikalawa kung task sakanila ay ang pag baril ng mga maliliit na bagay kagaya ng bato. Nagsimula na silang bumaril at ni isa sa kanila ay walang tinamaan kahit isa.

"Walang ni isang nakapasa sa inyu pero wag kayong mag- alala dahil practice pa lang yan!"Sabi ko sakanila at natuwa naman silang lahat. "Gusto kung turuan kayo kung pano bumaril dahil mag bibigay ako ng task sa susunod at yun na yung final!" Sabi ko sakanila "Ang pag baril ay kailangan niyong maging mautak at maging matatag.Wag kayong matakot i putok ito dahil kung magpapadala kayo sa takot kayo ang tatamaan. Ipagsabayan niyo ang inyung mga utak at ang puso." Kwento ko

"Dahil kung hindi mo iyan ipagsasabay ikaw ang ma uunang babagsak! You need to focus on your target and use you heart and mind because if you don't use it you'll die!"

This is a work of fiction. Name,Characters,Places,Businesses,
events and incidents are either the products of the author imagination or used in a fictitious manner.any resemblance to actual person, living or dead or actual event is purely coincidental.