Sensiz Asla (Tamamlandı)

2.Bölüm

Mary Haversham armasının olduğu at arabasına binerken ona yardım etmek için inen uşağın yardımını kabul etmedi. Amcası ve kuzenleri onu yolcu etmeye inmemişlerdi. Zaten istemiyordu da.. Ama evdeki tüm hizmetliler kapıya dökülmüştü. Çoğu çocukluğundan beri onu tanıyorlardı. Kahyaları Thomson dolan gözlerini saklamak için başını eğmişti. Aşçı Broody'ninse bunu saklamaya bile gerek duymadan ona baktığını görünce boğazına oturan yumruyu yok saymaya çalıştı ,araba hareket etmeye başlayınca el salladı. Gözlerinden damlayan yaşlara engel olamıyordu. Sabah olanlara hala akıl erdiremiyordu. Elindeki safir yüzüğe baktı. Şimdi kendini beğenmiş, ruhsuz bir dükle nişanlıydı. Gideceği yere geldiklerinde gözlerini kuruladı ve kızarmamış olmaları için dua etti. Arabadan indiğinde ki şaşkınlığını gizlemek için ağzını kapattı fakat gözlerine sözü geçmiyordu. Ev Londra'nın en sosyete caddesinde ki Upper Brook sokağındaydı. Evin ihtişamı ve güzelliği sokağın güzelliğine güzellik katıyordu. Krem rengi boyası ve önünde çiçeklerle bezenmiş bahçesine bakınca evde becerikli bir kadının olduğuna kanaat getirdi Mary. Evin girişinde uşak onları bekliyordu. Mary ilerleyip merdivenleri tırmandı.

"Hoş geldiniz Leydim, Düşes sizi oturma odasında bekliyor.." Mary uşağı takip etti. Uşak oturma odasının kapılarını açıp onu anons ettiğinde derin bir nefes alıp içeri girdi. Yaşlı bir kadın koltukta oturmuş onu izliyordu. Üzerinde koyu mavi bir elbise vardı. Kırlaşmış saçları tepesinde düzgünce toplanmıştı. Yüzünde yılların oluşturduğu çizgiler dışında duygularını ifade eden bir mimik yoktu. Mary içeri girip reverans yaptı.

"Hoş geldiniz Leydi Mary. Ben Jordan'ın halası Amelia.." Kadının yüzünde basit bir tebessüm oluşup kayboldu. Mary sesinin titrememesini umarak cevap verdi.

"Hoş bulduk efendim. Tanıştığıma memnun oldum"

"Ayakta kalma, lütfen otur ve bana gerçekte olanları anlat"

"Gerçek?" Mary koltuğa yerleşince Amelia ona çay koydu ve uzattı. Mary çayı alıp cevap bekledi.

"Jordan bana bu sabah senin buraya geleceğini ve evlenene kadar burada yaşayacağını bildiren bir not yolladı. Daha dün akşama kadar Vanessa Merriville adında biriyle nişanlıydı" Mary elindeki fincanı masaya bırakıp olanları anlattı. Kadın kaşlarını kaldırıp ilk defa gerçekten gülümsedi.

"Yani sende olaya en az benim kadar uzaksın öyle mi?" Mary eldivenine damlayan yaşı fark edince gözlerini kırpıştırdı.

"Üzülme Mary, Jordan kötü birisi değildir. Sadece çok sinirlendiği bir ana denk gelmişsin. Seninle de tanışalı henüz birkaç dakika olmasına rağmen yeğenime uygun bir gelin olacağını düşünüyorum. Şimdi sen yukarı çıkıp dinlen, akşam yemeğinde görüşürüz umarım" Leydi Amelia Jordan'dan not gelir gelmez Mary'i araştırması için bir uşak yollamıştı. Kızın hakkında hiç kötü bir şey duymamasına rağmen toplumda olan kurallara uyum sağlamadığı konuşuluyordu. Gençken Amelia'nın da sosyete de etkin bir yeri yoktu zaten.. Amelia şimdiden Mary'i sevmişti.

"Elbette.." Mary odasına gitmek için yukarı çıktı. Kendi evinde sahip olduğundan daha büyük bir odayla karşılaşınca biraz şaşırdı. Oda pembe krem ağırlıklıydı. İçinde Mary'nin ihtiyacı olan her şey vardı. Hatta bir yardımcı bile.. Yardımcı Mary'nin evinden getirdiği ve daha önce hiç görmediği elbiseleri yerleştiriyordu. Mary hafifçe öksürünce kadın ona döndü. Yardımcı Mary'i görünce reverans yaptı.

"Merhaba Leydim ben yeni hizmetçiniz Martha" Mary gülümseyerek cevapladı.

"Merhaba Martha bende Mary... Bana banyo yapmam için yardımcı olur musun?"