game over | yoonmin ✓

özel bölüm ;; doors locked

Game Over 3bin olmuş! Destekleriniz için çok teşekkür ederim! :")

Söz verdiğim gibi özel bölümle döndüm.
İyi okumalar. 💜

×××

Beyaz bir ışık hüzmesi görüşümü işgal etmişti. Çok uzun sürmemiş, bu defa görüş alanıma başkası girmişti. Min Yoongi bembeyaz ortamda bana uzattığı eli ve güzel gülüşü ile duruyordu. Tutmuştum ellerini. Ne olursa olsun umurumda değildi artık. Sadece onun yanında kalmak istemiştim.

"Bize ne olacak Yoongi?" demiştim yankı yapan sesimle. "Bu sonsuzlukta kaybolacağız," diye cevaplamıştı beni. Ürkütücü ortam her ne kadar beni korkutsa da Yoongi'nin elleri minik ellerimi tuttuğu sürece korkularımdan kurtulacağımı hissediyordum. "Burası cennet mi?" diye sordum bu defa. Gözlerim kapanmış Yoongi'nin cevabını beklemiştim.

"Burası bir cennet olsaydı buraya ait olamazdık Jimin," demişti. "Ben bir intikam uğruna onca insanın katili oldum. Sense bir sevginin katili oldun." Soğuktu sesi, buz gibiydi. "Kalbimiz cenneti hak etmiyor." Bırakmıştı elimi. Sıkıca tuttuğu elimi bırakmış boşta kalan elleriyle belimden tutmuştu. "Biz burada kendi ateşimizde yanacağız Jimin'im." Alnımdan öpmüştü tam da. Ayak parmaklarıma kadar yandığımı hissetmiştim.

"Seni görememiş olan kör gözlerimi öp Yoongi. Öp ki gerçekleri görsün." Öpmüştü. Göz kapaklarımdan öpmüştü tam da. "Başka ellere dokunan bu sevmeyi bir kere bile düşünmediğim tombul ellerimi de öp. Böylece senin kadar sevebilirim ellerimi." Belimi tutan ellerini geriye çektiğinde bu defa ellerimden öpmüştü.

"Kendi yalanlarımda boğulduğum dudaklarımdan öp bu defa. Öp ki gerçekleri fısıldasın, sevgiyi fısıldasın kulaklarına." Birkaç saniye beklemişti. Dayanamamış pembe ince dudaklarını dolgun dudaklarıma bastırmıştı. Nefesim kesilene dek öpmüştü beni.

Ateşe daha çok yaklaştığımı hissetmiştim. "Jimin," demişti fısıltıyla. Nefesi düzene girdiğinde devam etmişti. "Hayatım boyunca ilk defa yaşadığımı hissediyorum," elleriyle yanaklarımı sıkıştırdı. "Nerede olduğum, ne yaptığım umurumda değil. Burada gördüğüm tek şey sensin." sıkıştırdığı yanaklarımın yandığını hissetmiştim. "Tam 5 yıldır hayal dünyamdaydın. Fakat gözüme bürünen intikam hırsı seni görmemi engellemişti Jimin-" ellerimi ellerinin üstüne koydum. "Sorun değil Yoongi. Seni affediyorum." kısık çıkmıştı sesim, duyamamıştı belki de. "Sen beni affetme ama," burukça gülümsedim. "Çok canın yandı, yaktılar, yaktım. Affetme tamam mı? Yanayım, biraz daha seninle yanayım. Söz o zaman alacağım gönlünü."

Gülümsedi. Bense onun gülüşünde kaybolmuştum. "Çok değişmiştin Jimin," gülüşü silinmişti. "Saçlarını boyatmıştın. Kızıldı, yakmıştın içimi. Lens kullanıyordun, masmaviydi gözlerin. Vücudunda dövmeler de vardı. Tanıyamadım seni, yabancı gelmiştin gözlerime." Yüzümü inceledi. "Böyle daha güzelsin Jimin. Tıpkı okul yıllarımızdaki halin gibisin."

Gözlerinin dolduğunu fark etmiştim. Silmek için ellerimi kıpırdatmışken yanaklarımı özgür bırakan elleri yakalamıştı beni. "Onu seviyor muydun? Bu yüzden mi o güzel gözlerin beni göremedi?" Konuşamamıştım.

Sessizliğime karşı kaşları çatılmıştı. "Gerçekleri duymak istiyorum Jimin," demişti bu kez.

"Sevdiğimi sanıyordum Yoongi. Yemin ederim çevremde sadece o olunca onu gerçekten sevdiğimi sanmıştım. Görememiştim seni, görememiştim sevgini." Gözyaşlarımı tutamamış yanaklarıma akın etmesine izin vermiştim. "Senin bana teklifte bulunduğun günden tam bir gün önce Namjoon evime gelmişti. Camıma çarpan taşla pencereyi açmıştım. Öylece karşıma geçip beni sevdiğini söylemişti. Onu sevdiğimi sanmıştım Yoongi. Yanılmıştım. Tıpkı onun gibi ben de yanılmıştım.