"႐ိုး႐ွင္းတယ္...............''
"႐ိုး႐ွင္းတယ္.....'' ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ႐ႈတ္ေထြးျခင္းေတြ လြတ္ၿငိမ္းသြားၿပီလို႔ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနတယ္.....
ဒါဆို ''႐ႈပ္ေထြးျခင္း........'' ကေရာ...........
"နာက်င္ျခင္း'' ''ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း ''ေတြခ်ည္းသာ႐ွိေနတဲ့ ႐ႈပ္ေထြးျခင္းမွာ အျမဲတေစ႐ွိေနတာက ''အထီးက်န္ျခင္း''.....
ကြၽန္ေတာ့ဘဝအတြက္ က်င္လည္ေနတဲ့ ႐ႈပ္ေထြးျခင္းက အခုေတာ့ တိုက္႐ိုက္သက္ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ....
ျပန္လွည့္လို႔မရေတာ့တဲ့ အတိတ္ကို အမွန္ေတာ့လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.....
ဒါဆို ေ႐ွ႕ဆက္သြားဖို႔ေရာ....
ဟင့္အင္း.....ကြၽန္ေတာ့လိုဘဝအတြက္ ေ႐ွ႕ဆက္ေလ်ာက္ဖို႔လမ္းမ႐ွိခဲ့ဘူး....
တစ္ခါတစ္ေလ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ေတြ႐ွိခဲ့ေပမယ့္လည္း ေျပးစရာ ခိုနားစရာ အရိပ္မ႐ွိခဲ့ဘူး......
"မလုပ္နဲ႔..!!!!!!!!......jimin....ေတာင္းပန္ပါတယ္....ျပန္ဆင္းခဲ့ပါ.......ငါတို႔ေတြ အရင္ဆံုးစကားေျပာၾကမယ္ေလ........''
ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အမွားေတြ......
ျပန္မလွည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းေနခဲ့ၿပီ......
ေ႐ွ႕တိုးဖို႔က်ေတာ့လည္း ေစာင့္ႀကိဳေနတာက ေသဆံုးျခင္း.......
ဘယ္အရာကိုေရြးရမလဲ......
ေ႐ွ႕တိုးဖို႔လား.....ေနာက္ဆုတ္ဖို႔လား.....
မငိုနဲ႔.......
အဲ့ဒီ့မ်က္ဝန္းေတြက အရင္က ေလွာင္ေျပာင္ၿပီးၾကည့္ခဲ့တဲ့ မ်က္လံုးေတြေလ...
ထိုးေဖာက္ပစ္ခ်င္စရာ အဲ့ဒီ့မ်က္ဝန္းေတြကေန ရြံဖို႔ေကာင္းတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ က်မေနနဲ႔.....
ႏႈတ္ကတတြတ္တြတ္နဲ႔ ေတာင္းပန္ေနတဲ့ အဲ့ဒီ့လွပတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြက တစ္ခ်ိန္က ခနဲ႔ၿပီးျပံဳးခဲ့ဖူးတာ......
မုန္းဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ ထပ္ၿပီး အသံေတြမၾကားပါရေစနဲ႔......
"Jimin.........!!!!ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေအာက္ကိုဆင္းခဲ့ပါေတာ့.....ဒါမင္းအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုမဟုတ္ဘူးေလ.....''
ထြက္ေပါက္??ထြက္ေပါက္လို႔သူေျပာလိုက္တာလား....
ဒါ..... ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတာေလ....သူမသိတာလား....
အင္းေပါ့.....သူသိပါ့မလား....သူ႔ကကြၽန္ေတာ့ကို အပ်က္ေကာင္ ဆိုၿပီး ေလွာင္ေနခဲ့တာပဲ..
