႐ူးသြပ္မႈ့တိုင္းကို စည္းခ်က္ညီညီ အလိုက္သင့္မြန္းမံေပးေနျခင္းက သူ႔အတြက္ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေအာင္ပင္....
သူမ႐ွိရင္ တစ္ခုခုလိုအပ္သလို
အ႐ူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေအာင္သူ႔ခနၶာကိုယ္နဲ႔ ေပးဆပ္ျခင္းမ်ိဳးျပဳလုပ္ရင္း...
စြဲလန္းသြားကာမွေတာ့ ေ႐ွာင္မေျပးနဲ႔...
ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ငါ့ခနၶာကိုယ္ရဲ႕အေရျပားေအာက္က အေသြးအသားးထဲထိ ဆာေလာင္ေနၿပီးသားျဖစ္ခဲ့ၿပီ....
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို မိမိရရစြဲယူစားသံုးလိုက္တိုင္း ၿငီးညဴသံေလးက မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ေအာင္ လွံဳ့ေဆာ္ေပးေနတယ္....
အတည္ျပဳစရာရယ္မ႐ွိ.... စည္းထားစရာမ႐ွိ...... ငါတို႔ၾကားမွာ ပိုက္ဆံက အရာရာကန့္သတ္ထားၿပီးသား....
ခ်စ္ျခင္းမ႐ွိ အားနာစာနာျခင္းမ႐ွိ ...လိုအပ္တဲ့ဆနၵကိုေတာင္းယူတယ္.... တန္ရာတန္ေၾကးအရသူ႔ခနၶာကိုယ္ကိုယူတယ္...သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ၾကားထဲမွာ ပိုက္ဆံတစ္ခုတည္းသာ႐ွိမည္.....
ဒါအမွန္ပဲ....ဒီထက္စိတ္ပိုစြန္းစရာမလိုအပ္ဘူးလို႔လည္းထင္သည္။
"ခ....ခန...ေလး...ရပ္ေပး..ပါဦး......''
ေမာဟိုက္ျခင္းမည္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကေန ဟန္႔တားသလိုစကားေျပာရင္း ထပ္မံစကားေျပာဖို႔ႀကိဳးစားသည့္အခိုက္ အသံသဲ့သဲ့ေလးနဲ႔ ထပ္ထြက္လာသည္
"ေတာ္...ပါ..ေတာ့... ကြၽန္ေတာ္...ဒီည ပင္ပန္းေနလို႔..... ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ရပ္ေပး......''
ေအးစက္တဲ့မ်က္ဝန္းနဲ႔ ရက္စက္စြာတံု႔ျပန္မယ္လို႔ထင္ခဲ့ေပမယ့္ အေတြးနဲ႔တျခားစီဆိုၿပီး သူသက္ေသျပခဲ့တယ္......
သူထ ထြက္သြားၿပီး jiminအတြက္ သူ႔ရဲ႕ေစ်းႀကီးလြန္းတဲ့ အက်ႌတစ္စံုယူလာၿပီး ပစ္တင္ေပးလိုက္တယ္.....
"Gucci...?????ေစ်းႀကီးမွာပဲ....ကြၽန္ေတာ္ ယူဝတ္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား.......''
Jiminေစာင္ပံုထဲထိုင္ေနရင္း အက်ႌကိုယူကာလွမ္းေျပာ၏
ျပန္ေျဖျခင္းေတာ့မ႐ွိေပမယ့္ သူမ်က္ခံုးတစ္ဖက္တြန္႔ျပကာ ယူဆိုသည့္သေဘာနဲ႔ပင္.....
"ေက်းဇူးပဲ......ကြၽန္ေတာ္ မနက္ ခင္ဗ်ားကိုေလ်ာ္ၿပီးျပန္ေပးမယ္......''
