အပန္းေျဖအိမ္ေလးကို အေျပးႏွင္ၿပီးေမာင္းလာတဲ့ကားတစ္စီးက အိမ္ေပါက္ဝတင္ထိုးရပ္လိုက္၏
အေမာတေကာ ေျပးဝင္လာရင္းနဲ့ taehyungက တုန္ရီေနရင္း......
"အ ....ေမ..........''
"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္.....ကြၽန္ေတာ္...လူတစ္ေယာက္ကို.....ကားနဲ႔တိုက္မိသြားၿပီ.....လုပ္.. လုပ္ပါဦး........''
"ဘာ.......''
"အေဖ....ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္ အဖမ္း..ခံရမွာလား... ...ကြၽန္ေတာ္....ေက်ာင္း..လည္းဘယ္လိုျဖစ္.သြား.. မွာလဲဟင္...''
တစ္ခုခုေတြးေတာေနဟန္ျဖင့္ ထိုလူက.....
"မင္းတို႔...သားအမိ...ဆိုးလ္ကိုျပန္ေတာ့.... ငါဒီမွာ ကိစၥေတြ႐ွင္းၿပီး လိုက္လာခဲ့မယ္........တစ္ခုပဲမွတ္ထား.....ဒီေန႔ ဘယ္သူပဲေမးေမး...ငါတို႔...ဂ်ယ္ဂ်ဴကြၽန္းကိုမေရာက္ခဲ့ဘူး....ဟုတ္ၿပီလား......''
ကားေဘးကတြန္႔ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေသြးေတြေပက်ံေနရင္းနဲ႔သာ.
taehyungအေဖက ထိုေသြးေတြကို ေရပန္းနဲ႔ေလာင္းခ်လိုက္ၿပီး ကားေပၚtaehyungတို့ တက္သြား၏
.
.
.
မတရားမႈ့က ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြမွာမ႐ွိဘူး....
.
.
.
.
.
.
.
............Lie............
"သူ႔နာမည္က park jiminတဲ့....အေမကကားတိုက္ခံရၿပီးေဆးရံုမွာ.......အေဖကလည္းအေႂကြးေတြနဲ႔ပတ္ေျပးေနလို႔ ဆိုးလ္ကိုေခၚလာတာ......အဟင္း.....အဲ့ဒါေစာင့္.. ေ႐ွာက္..ေပး..ပါ...ဦး.......''
ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္စပစ္ျပရင္း တစ္ခုခုကို အၾကံထုတ္ေနပံုရတယ္.....
ထိုသူထားခဲ့တဲ့ေနရာက ကလပ္တစ္ခုတြင္သာ...
အစကေတာ့ အရက္ပုလင္းေဆး....အကူအေနနဲ႔ေပမယ့္....
ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ေတြေနတဲ့အတိုင္း...လူတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူေနခဲ့ရတယ္......
အသက္၁၃ႏွစ္အရြယ္မွာ နာက်င္ျခင္းေတြ စတင္လာခဲ့တယ္..အဲ့ဒီ့တုန္းက..ေၾကာက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဘာလို႔မ်က္ရည္မက်မိပါလိမ့္....
သတိလစ္တဲ့အထိ.....ေဆးရံုေရာက္တဲ့အထိ....နာက်င္ေနခဲ့ရေပမယ့္ မငိုမိဘူး......
ဘာလို႔ဆို ဒီကိုေရာက္ကတည္းက ဒီဘဝမ်ိဳးေရာက္မယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားပဲ...
ထပ္ၿပီးင္ုေတာ့ေရာ.....????
နာက်င္တာေတြပဲ ဆည္းႀကိဳေနတာမဟုတ္လား.......?
သက္သက္မဲ့မ်က္ရည္က်ၿပီး အ႐ွံုးမေပးခ်င္ဘူး
ဒါက သူတို႔ေျပာတဲ့ ေယာက္်ားပ်က္တစ္ေယာက္ရဲ႕ မာနပဲ....
