Senin için

İşte Böyle

İşte böyle başladı benim hikayem.Ama gerek korktum gerekse utandım.O ağızdan çıkmadı bir türlü kelimeler.

Göğüs kafesim kırıldığında ve bir kaç dakikalığına nefes alamadığımda bile ona söylemedim söyleyemedim okulda etrafımda herkes beni izlerken hiç bir şey söyleyemedim. Öyle gözlerinin içine bakarken beni götürüyorlarken bağırmak istedim ama olmadı. Acımla baş başa iken bile onu düşünüyordum. Ama en azından onun gözlerinin içine bakarken bayılmıştım. O anı da asla unutmam.

Seneler geçti kederle ve bir tür beklenti ile. Ama olmayınca da olmuyor. Bu seneler ne kadar yavaş geçti. Bana yakın ama bir o kadar da uzakken.

Şimdi hala aklıma Esra'nın söylediği "O senin adını verdi" lafı geliyor. Şimdi aklıma hep "Acaba fikri aynı kalmış mıdır?" diye gelir.

Ona yanlışlıkla kırdığımda, canını yaktığımda ve diğer nicelerinden dolayı acaba bana kırgın mı? Sırf onu üzdüm diye iki gün okula gitmediğim oldu utançtan.

Bunların hepsi güzel anılar ama yaşarken ne denli acılar verdi insana dile kolay 10 yıl böyle geçti. Ama asla Ahmet dışında kimse bunun farkında değildi.

Şimdi aslında düşününce küçüklük zamanlarımı veya kalbimden bir parça koparan o mezuniyet gecesini gerçekten vazgeçilmez zamanlardı. Ama bir daha yaşar mısın deseler yaşamak istemezdim.

Mezuniyet gecesindeki o gözyaşlarımı kimse dindiremedi. Çünkü sekiz yıldır onunlaydım ve sonsuza dek onu göremeyecektim.

Annem başta neden bu kadar ağladığımı anlayamasa da sonra okulu özleyeceğime falan yordu ki beni yalnız bıraktı.

O günü asla unutamam etkisi belkide onsuzluğa alışmak olarak yada daha da kötüleşmem olarak sonuçlanabilirdi.

Onu o gün son gördüğüm zamanı hala hatırlıyorum da arabasına bindiği o an ilk defa bayılmaya o kadar yaklaşmıştım.Ama tabi ki bayılmadım.

İşte böyle bitmişti bu hikaye öyle başlayıp böyle bitmiş. Herkes farklı okula gitmiş. Yakında birbirinin adını bile unutur ama çok iyi yaşanmış 8 yıl.Herkes birbirini unutur ama ben onu unutmaz hatta unutamazdım.

Artık onun yüzünü fotoğraflarda, adını dualarda anımsayacağım.Ama her şeye rağmen ben onu hep bekleyeceğim.Sadece dua edip bekleyeceğim.