Uyan artık

243 10 2
                                    

Hasan beni uyandırmaya gelmişti ama ben uyanmıyordum. Dürtmüştü de yine de uyanmamıştım. Herkesin de yapacağı gibi Hasan da sıkılmış ve gidecekti ki yere düşen boş ilaç şişesini gördü.

Artık daha şiddetle sarsmaya başladı ve en sonunda tokat attı. Acıdı ama uyandım aç karna icmem ilacı beni kötü yapmıştı. Hasan bana bunu neden yaptığımı sorduğunda duymamazliktan geldim.

Ama hocalara bu yaptığımı söylemekle tehdit etti. Bir kaç aydır garip davrandığımı söyledi.

Bende biliyordum bunu bütün acılara rağmen de şikayetçi değildim. Kimsenin bilmediği bir rüya idi o.

Bir rüya ile başlayan bir sıkıntı

Bir rüya ile büyüyen bir sevgi

ve yine bir uykuyla bitecek bir aşktı o bendeki.

Bana karnım aç olduğu için yiyecek bir şeyler söylemiş Hasan ama olayın farkına tam varamadi derken Tekin geldi. Aynı şeyleri Hasan ona da anlattı ama başka kimseye anlatmadilar.

Ben yiyecekleri yedikten sonra başım çok fazla agrimaya ve dönmeye başladı.

Aklıma hep bunları Eda'ya nasıl anlatacağım geliyordu. Ölürken bile onunla olmak istiyordum. Sanki ölürken bile yanımdaydı.

Ben sanki Dünya'ya yada anılardan ziyade Eda'ya veda ediyordum. Gözlerimde film şeridi yerine okulunun önündeki inşaatta, evinin önündeki bankta ve mezarlıkta döktüğüm gözyaşları beliriyordu.

Ve sanki bilincimi kaybetmiştim. Kendi içimde yaşadığım bu dünyadan kurtulacağımı hissettim. Bayıldım inşallah uyanmamak üzere.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 14, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Senin içinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin