იუნგი არ აჩერებს უფროსს, როცა ის იყვანს და კედელს უხეშად ახეთქებს. შემდეგ მათ ტუჩებს აერთებს.
უფროსი პატარას მთელი ძალით აკრავს კედელზე და მისკენ რაც შეიძლება ახლოს იწევს. იუნგი კი თმაში უცურებს ხელს და ოდნავ ქაჩავს.
ჯონგუკი ცოტა ხნით უკან იხევს და მაისურს სწრაფად იძრობს. ოთახის მეორე კუთხეში მიდის და მას საკნის კამერას აფარებს.
უფროსი იუნგის უახლოვდება და მისი მაისურის ღილების გახსნას იწყებს, რაც საკმაოდ უჭირს. მაშინვე ბრაზდება და მაისურს სხეულზე ახევს პატარას, შემდეგ თავისკენ ქაჩავს, გამოჩენილ ლავიწზე ნაზად კოცნის და მატერიას მთლიანად ხდის.
როდესაც ტანსაცმელს ორივე იხდის, ჯონგუკი იუნგის საცვალსაც აშორებს და გაურკვეველი მიმართულებით ისვრის.
"მოდი ჩემთან." ჩურჩულებს და უმცროსიც ემორჩილება. ფეხებს წელის გარშემო ხვევს.
სწრაფად აწვენს საწოლზე და ბევრი ფიქრის გარეშე, ფრთხილად შედის მასში. "ჯონ-ჯონგუკ." პატარა უფროსს თმაზე ექაჩება. უფროსი სწრაფად პოულობს მის ტუჩებს და კოცნის. "ჩშშშ.. დანარჩენები გაიგებენ." ჩურჩულებს ჯონი.
შემდეგ ტემპს უჩქარებს. იუნგი გრძნობს როგორ ერჭობა უფროსის ფრჩხილები ბარძაყებძე.
იუნგი კვნესის და ხმის დასაფარად ჯონგუკს მხარზე კბენს. "ამის დედაც, იუნი."
"მიყვარხარ." ჩურჩულებს.
როგორც იქნა აღიარა.
______________________________________
იუნგის ჯონგუკის მკლავებში ძინავს, ფეხები ერთმანეთში აქვთ ახლართული. პატარას თავი უფროსის მკერდზე უდევს, მშვიდად ძინავს. მისი ციხის ფორმა აცვია, რადგან ჯონგუკმა მაისური დაუხია.
ჯონგუკი პატარას ფრთხილად კოცნის და მის ციცქნა სხეულს ათვარიელებს. კარგად ხედავს მის დალურჯებულ ყელს და ბარძაყებს, საიდანაც სისხლიც სდის.
YOU ARE READING
Prisoner
Fanfiction"შემდეგი დამნაშავე, რომელიც აქ მოვა, ალბათ იფიქრებს თუ რა იღბლიანი ვიყავი, რომ მხოლოდ შვიდი თვით ჩამსვეს ციხეში და შემდეგ გამათავისუფლეს, მაგრამ მწარედ შეცდება."
