(4)เธอนะคือmy girl (end)

7

ไนท์พาร์ท.............

เช้าที่แสนเกือบจะสดใสของฉันละมั้งวันนี้พ่อให้คนขึ้นไปปลุกฉันตั้งแต่หกโมงเช้า
ให้ตายเถอะเช้ากว่าฉันไปมหาลัยซะอีก

"ช่วงนี้กับคุณเซฮุนเป็นไงบ้าง" พ่อถามขึ้นท่ามกลางบรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่มียัยเพียวและแม่นางนั่งอยู่ด้วย

"ก็ดีค่ะ แล้ววันนี้หนูต้องออกไปไหนกับเค้าหรอค่ะ" ฉันถามพ่อโดยไม่สนใจสายตาสองแม่ลูก

"ไปบริษัทน้ำหอมของคุณเซฮุน เค้ามาขอพ่อว่าอยากให้ไนท์ไปช่วยเป็นเลขาเค้า" ฉันหันมองพ่อนิดๆ ไปทำงานกับเค้าหรอ ก็น่าสนอยู่นะเพราะฉันก็ยังไม่มีงานทำแถมบริษัทน้ำหอมก็ไม่ได้แย่

"พ่อค่ะเพียวก็อยากไปทำงานที่บริษัทน้ำหอมคุณเซฮุน เที่ยงนี้เพียวไม่มีเรียนเพียวขอไปดูงานด้วยได้มั้ยค่ะ" ฉันหันมองยัยเพียวที่กำลังเสนอหน้าอยู่

"ได้สิลูก ไนท์เดี๋ยวคุณเซฮุนจะมารับนะลูก" ฉันพยักหน้าให้พ่อแล้วรีบลงมือกินข้าวต่อ

จบพาร์ท

เซฮุนพาร์ท..............

ผมพึ่งไปรับคนข้างๆผมที่กำลังนั่งหน้างอๆอยู่ข้างๆ ดูทรงแบบนี้ง่วงแน่นอนเพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาหาวจะสิบครั้งได้แล้ว

"เธอชอบน้ำหอมมั้ย" ผมหันไปถามเธอ เพราะผมไม่เคยได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอเลย แต่กลิ่นตัวเธอมันก็หอมอยู่แล้วนั้นแหละ

"ฉันชอบกลิ่นที่ดูเป็นแบบแป้งเด็กไม่ฉุน
จริงๆฉันไม่ค่อยชอบฉีดน้ำหอมด้วยแหละ" เธอพูดพรางจ้องมือถือ แต่เธอกำลังคุยกับเพื่อนเพราะผมแอบเห็น สายตามันไปเองผมเปล่าจงใจนะ

"งั้นเดี๋ยววันนี้ฉันผสมกลิ่นให้เธอเอง เตรียมตัวนะถึงบริษัทแล้ว" ผมค่อยๆจอดรถหน้าบริษัทแล้วเปิดประตูรถลงรวมถึงเธอ

"สวัสดีค่ะท่านประทาน" มีคนจำนวนนึงเริ่มโค้งให้ผม ผมเองเลือกที่จะพยักหน้าตอบนิดๆ

"เด็กฝึกเข้าห้องแล็ปกันครบแล้วใช่มั้ย" ผมหันไปถามพนักงานหัวหน้าฝ่าย

"ครบแล้วค่ะ เชิญท่านประทานได้เลย"
เธอเดินนำผมไปซึ่งผมเองก็หันไปมองไนท์แล้วบีบมือเธอนิดๆเพราะแค่มองก็รู้แล้วว่าเธอกำลังประหม่าอย่างเห็นได้ชัด

"ไม่ต้องกังวล พี่อยู่ข้างๆเธอ" ผมเลือกที่จะแทนตัวเองว่าพี่เหมือนเมื่อก่อนแล้วยิ้มออกมาให้เธอนิดๆแล้วจูงมือเธอไปยังลิฟท์เพื่อไปห้องแล็ปที่เราจะใช้ในการผสมน้ำหอม
.
.
.
.
.
.

ไม่นานผมกับเธอก็มาอยู่ที่ห้องแล็ป ตอนนี้มีนักศึกษาจำนวนไม่มากที่มาอยู่ในห้องนี้เพราะผมคัดมาแค่ตัวท็อปของมหาลัยชั้นนำเท่านั้นซึ่งในห้องนี้น่าจะมีแค่20คนได้ละมั้งแต่ไม่เกิน25คนแน่นอน

"เอาละผมต้องการให้พวกคุณลองผสมกลิ่นที่บ่งบอกถึงตัวพวกคุณเอง หวังว่าคงไม่ยากไปนะครับ" ผมพูดด้วยท่าทีนิ่งๆแล้วยืนมองเพื่อให้นักศึกษาพากันเริ่มงาน

"นายฉันเดินไปดูพวกเค้าได้มั้ย" คนข้างๆถามผมขึ้นเบาๆ ผมเองจึงพยักหน้าตอบเธอ เธอจึงเดินไปทันที ผมเองก็มองรอบๆเพื่อตรวจความเรียบร้อย ผมต้องการคนที่เก่งจริงๆเพื่อมาปรุงกลิ่นน้ำหอมที่บริษัทผมและทำงานให้ผมได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด

"ไอ้เด็กบ้า " 🙍‍♀️
"ผมไม่เด็กแล้วนะครับ พี่ชอบน้ำหอมกลิ่นแบบไหนเดี๋ยวผมทำให้"🙎‍♂️
"ไม่เอาหรอกยะ เค้าให้นายทำน้ำหอมที่บ่งบอกตัวเอง"🙍‍♀️
"ก็ผมอยากทำให้พี่"🙎‍♂️

ผมมองไนท์ที่กำลังพูดคุยกับนักศึกษาชายคนนึงเหมือนพวกเค้าจะรู้จักกันมาก่อน แค่มองสายตาไอ้เด็กนั้นก็รู้สึกลางไม่ดีแล้ว ผมกำลังจะมีศรัตรูหัวใจสินะ

"หึ" ผมกำมือแน่นเพื่อข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้

#เซฮุน หึ แล้วนะไนท์ 5555555 ฝากโหวตเม้นด้วยนะค่ะ