ไนท์พาร์ท.............
หลังจากที่เราสองคนกินข้าวเสร็จก็ต้องกลับไปที่ห้องแล็ปนั้นคือสิ่งที่เค้าบอกฉันตอนเช้า แต่ตอนนี้เค้ากลับพาฉันมาที่ห้องทำงานเค้าแทน
"เราไม่กลับไปที่ห้องแล็ปหรอ" ฉันถาม
พี่เซฮุน เขินนิดๆแฮะที่ต้องเรียกเค้าแบบนี้
"ไม่ เพราะเดี๋ยวไอ้เด็กนั้นมันจะจีบเธออีก" เค้าเป็นพวกหึงรุนแรงจริงๆสินะ เขินแฮะแต่จะไม่แสดงออกหรอกเพราะฉันต้องคีพลุคเอาไว้ก่อน
"ทิมอาจจะแค่หยอดเล่นๆก็ได้" ฉันขำแห้ง เพราะท่าทีของเค้าตอนนี้ วันนี้เข้าใจคำว่าขำแห้งเลยละ
"ไม่รู้แหละไม่ว่าจะหยอดจริง หยอดเล่นพี่ก็ไม่สน ไนท์ก็ห้ามสนมันเข้าใจมั้ยครับ"
จู่ๆเค้าก็เดินมาลูบหัวฉัน จากโหมดโหดก็มาอบอุ่นซะงั้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะจากด้านนอกดังขึ้นมา
"มีอะไร" พี่เซฮุนเสียงแบบนิ่งๆตลอดเลยแฮะ แต่ดีที่เค้าไม่เป็นกับฉัน
"ขออนุญาติค่ะ มีคนมาขอพบคุณ เธอบอกว่าเธอชื่อเพียว" ฉันกับพี่เซฮุนหันมองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมายทันที
"เอ่อ......ให้เธอเข้ามา" ท่าทีเค้าดูไม่อยากให้เธอเข้ามาสักนิด
"ทำหน้าดีๆหน่อยดี หน้าพี่ตอนนี้โครตฮา" ฉันพูดพรางยิ้มออกมานิดๆ
"เธอรู้ใช่มั้ยว่าคุณเพียวจะมา" เค้ายังพูดไม่ทันจบประโยคประตูก็ค่อยๆเปิดออกมา
"สวัสดีค่ะคุณเซฮุน" ฉันหันไปมองยัยเพียวที่กำลังเดินมาแบบว่าเสื้อนี้รัดชิบหาย คือคิดว่าอีแอลตอนเรียนรัดแล้วนะ ยัยนี้รัดกว่า หายใจออกมั้ยวะ
"สวัสดีครับ" ฉันขำกับท่าทีของนายเซฮุนไม่ดิพี่เซฮุนนิดๆ เค้าดูทำตัวไม่ถูก
"เอ่อเพียวไม่ได้มารบกวนคุณเซฮุนใช่มั้ยค่ะ คือเพียวชอบพวกน้ำหอมจริงๆ" ฉันละเกลียดท่าทีแม่นี้จริงๆ ดัดจริตจริงๆ
"งั้นผมว่าคุณไปห้องแล็ปน้ำหอมน่าจะดีกว่า คุณเลขาครับ คุณเลขา" เดี๋ยวนะเค้าตะโกนเรียกเลขาแทนที่จะเป็นชื่อของเธองั้นหรอ
"ค่ะคุณเซฮุน" เลขาเค้าเข้ามาถามด้วยท่าทีตื่นๆ
"คุณช่วยพาคุณเพียวไปที่ห้องแล็ปน้ำหอมที" เค้าสั่งเลขาด้วยท่าทีนิ่งๆ ทำให้ฉันได้แต่แอบขำอยู่คนเดียว
"แต่ว่าคุณเซฮุนค่ะ คือเพียว"
"ผมขอตัวก่อนนะครับ ไปเร็วไนท์" เค้าดึงมือฉันออกมาจากห้องแล้วตรงไปที่ลิฟท์ทำให้ฉันลอบมองเค้านิดๆเพราะดูเหมือนเค้าจะโล่งอกมาก
"ฮ่าๆพี่ดูลนๆแฮะ" ฉันหัวเราะออกมา
"พี่ไม่ชอบให้ ผญ มาจู่โจมแบบนั้นมันดูน่าอึดอัด" เค้าเป็นพวกหัวโบราณสินะ
"แล้วคุณเลขานี้คือเรียกเค้าแบบนี้ตลอดเลยหรอ" ฉันอยากรู้จริงๆนะเรื่องนี้ มันดูน่าขำไปปะถ้าตะโกนเรียกตำแหน่งแทนที่จะเป็นชื่อ
"จะบ้าหรอ แต่เลขาคนนี้เป็นคนใหม่ที่พึ่งมาตอนพี่มาไทย พี่เลยจำชื่อเธอไม่ค่อยได้แต่จริงๆก็ไม่ต้องจำแล้วละ" จู่ๆเค้าก็หันมามองหน้าฉันแบบแปลกๆ
ติ่ง
เสียงลิฟท์ดังขึ้นบ่งบอกว่ามันถึงชั้น1แล้ว
"เราจะไปไหนกันหรอ" ฉันถามเค้า เพราะเค้าลากฉันมาหนิแต่ฉันยังไม่รู้จุดหมายปลายทางเลย
"พี่จะพาว่าที่เลขาใหม่ไปคอนโด 🙂" ไอ้คำพูดเจ้าเล่ห์แบบนี้ สายตาหื่นๆแบบนี้
ท่าทีแบบนี้ แถมยังบอกว่าพาฉันไปคอนโดงั้นหรอ เค้ากำลังจะทำอะไรวะเนี้ย
#มาแล้วค่าาา ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่าา
ВЫ ЧИТАЕТЕ
(4)เธอนะคือmy girl (end)
Фанфикชีวิตฉันแมร่งโครตเหมือนซินเดอริล่าต่างกันตรงที่ฉันสู้คนไงละ แต่มีคนคนนึงที่ไม่รู้ว่าทำไมชอบเข้ามาในตอนที่ฉันไม่เหลือใครทุกทีเลย
