(4)เธอนะคือmy girl (end)

6

ไนท์พาร์ท...........

ฉันนั่งอยู่บนรถเมล์เพื่อจะกลับบ้าน ฉันมักนั่งรถเมล์เวลาเครียดๆหรือคิดอะไรไม่ออก แต่วันนี้ฉันมีเรื่องต้องคิดจริงๆ นายเซฮุนคือพี่ชายคนนั้นจริงๆหรอ แปลว่าชีวิตเค้าต้องโครตจะโชคดีมากๆเลยสินะ

"เห้อ ชีวิตนี้มันพลิกผันได้ตลอดเลยจริงๆสินะ" ฉันบ่นออกมาพรางมองไปนอกหน้าต่าง

"คงงั้นแหละครับ" ฉันค่อยๆหันมองไอ้ ผช ที่นั่งอยู่ข้างๆที่ยิ้มอย่างกับคนบ้าให้ฉัน แต่เค้ายังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลยหนิ แต่เราไม่รู้จักกันหนิ หรือจะรู้จักแบบเซฮุนวะแต่ถ้าไม่รู้จักนี้โครตเสือกเลยนะ

"เอ่อ.....อย่าพึ่งด่าว่าผมยุ่งนะครับ ผมแค่เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณบอกเท่านั้นเอง" ไอ้คนข้างๆรีบพูดแบบนี้แปลว่าเราไม่ได้รู้จักกันคิดว่าจะโดนด่าว่าสมองปลาทองอีกซะแล้ว

"ค่ะ ขอตัวนะคะ....น้อง" ฉันยิ้มออกมานิดๆแล้วรีบเดินออกมาจากที่นั่งแล้วลงรถเมล์เพราะถึงป้ายที่ฉันต้องลงแล้ว

"คุณ ผมชื่อทิมนะครับไว้เจอกัน" จู่ๆ ผช คนนั้นก็โผล่หัวมาจากหน้าต่างรถเมล์แถมยังตะโกนแล้วโบกมือไปมาอีก ฉันนี้โครตอายพราะมีแต่คนมองมา ไอ้เด็กบ้าเอ้ย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

หลังจากที่ต้องเผชิญกับความอับอายไปตอนนี้ก็จะทุ่มนึงแล้ว ฉันคงต้องไลน์บอกเพื่อนๆว่าคงไม่ได้ไปแล้ว แต่มันต้องซักไซร้ถามหาเหตุผลแน่ๆถ้าบอกว่าเพราะนายเซฮุนงั้นหรอ หรือว่าเราจะไปดียังไงเค้าก็คงไม่รู้อยู่ดี

"โอ้ย!!! เอาไงดีวะ" ฉันเริ่มยีหัวตัวเองเพื่อระบายอารมณ์ จะโกหกเค้าหรือยกเลิกนัดเพื่อนดีวะ เอาวะขอโทดนะมายเฟรนที่รัก

[LINE : คนสวย (4)]

ไนท์: พวกมึงวันนี้กูไปไม่ได้แล้วนะ ไม่ต้องถามเหตุผลเพราะกูคิดไม่ออก ฝันดีล่วงหน้านะเพื่อนๆอันเป็นที่รัก

ฉันไลน์ไปแล้วรีบปิดโปรแกรมทันทีไม่งั้นพวกมันรู้ว่าฉันอ่านต้องซีกถามแน่ๆ

ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง
ติ่ง

เสียงข้อความยังคงดังไม่หยุดจริงๆ พวกมันไลน์ด่าฉันแน่ๆ

ครืนนนนน มือถือที่กำลังสั่นแถมยังโชว์เบอร์ยัยมิราอีก

" จ้างให้ก็ไม่รับหรอกยังคิดคำแถไม่ออกโว้ย" ฉันปิดเสียงแล้วคว่ำหน้าจอลง จากนั้นก็เดินมาตรงไปยังห้องน้ำทันที อย่างน้อยฉันควรไปอาบน้ำน่านะดีกว่า ไม่งั้นถ้าเล่นมือถืออาจจะเผลอรับยัยเพื่อนๆที่น่ารักที่จะโทรมาด่าเพราะฉันเบี้ยวนัดแน่ๆ

20นาทีผ่านไป

ฉันเดินมาพร้อมกับผ้าเช็ดหัว แต่ประเด็นคือมือถือฉันยังสั่น อย่าบอกว่าพวกมันยังไม่หยุดโทร เอาวะรับก็รับ

"เอ๋? ฮัลโหลค่ะ" ฉันรับมือถืออย่าง งงๆเพราะมันเป็นเบอร์แปลกไม่ใช่เพื่อนฉัน

[ฉันเองนะโอเซฮุน] นี้เค้ามีเบอร์ ไม่สิมันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเค้าซะหน่อยที่จะหาเบอร์ใครสักคน

"นายมีอะไร" ฉันถามถึงเหตุผลที่จู่ๆเค้าก็โทรมา

[เช็คว่าเธอไม่ได้ไปผับไงละ เธอไม่ได้ไปใช่มั้ย] เช็คงั้นหรอ ทำไมรู้สึกดีขึ้นมาได้นะ ดีที่เค้าโทรมาถ้าคลอแบบเห็นหน้าเค้าคงเห็นว่าฉันกำลังยิ้มเพราะคำพูดเค้าแน่ๆ

"เงียบขนาดนี้นายก็น่าจะรู้นะ ผับบ้านนายเงียบขนาดนี้หรอ"

[ดีแล้ว แค่นี้นะเจอกันพรุ่งนี้ ฝันดี] เค้าพูดๆแล้วก็วางสายไปเลย นี้คิดจะให้ฉันตอบอะไรบ้างมั้ยละเนี้ย แต่พรุ่งนี้เจอกันงั้นหรอนี้ยังต้องไปเจออีกหรอ ขี้เกียจโว้ยแต่คงปฏิเสธไม่ได้อยู่ดีเพราะนายเซฮุนต้องเตรี๊ยมกับพ่อแล้วแน่ๆ

#มาแล้วค่าาาาา ฝากโหวต เม้น แล้วก็ฝากไปติดตามไอจี sms_jt ยังไม่มีรูปโปรนะค่ะเราพึ่งสร้างขึ้นเพราะคิดส่าจะเอาไว้ลงเกี่ยวกับเวลาที่จะลงนิยาย และเอาไว้พูดคุยเกี่ยวกับนิยายหรือเรื่องทั่วไปด้วย ใครสะดวกก็ไปฟอล ใครไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรจ้าาาา