D.E.C.A.D.E |dbh.ff|

T.R.U.D.N.E D.E.C.Y.Z.J.E

Almę Norton poniosły nerwy.
I to zupełnie. Zaczęła wyładowywać swoją złość na RK800, okładając androida neseserem.

- TY. CHOLERNA. GNIDO.- wykrzykiwała raz po raz.
Connor nie wiedział czemu ale w tamtym momencie nie wytrzymał i odepchnął kobietę.

Ta złapała go za nadgarstek i wskazała na obrączkę, którą szatyn wciąż miał na palcu.

- Co to jest?!- spytała Alma- Czemu wciąż to nosisz?!-

- Skoro jest na mojej ręce to znaczy, że należy do mnie.- wyjaśnił RK800, na co Norton zareagowała dość gwałtownie.

- Nie masz prawa do własności! Jesteś tylko maszyną!-

Wtem kobieta klasnęła w dłonie i uśmiechnęła się złowieszczo.

- Wiem co zrobimy. Nagramy odezwę i zaproponujemy im rozmowę. A ty...- tu Alma zwróciła się do androida, którego dioda rozbłysła na ostrzegawczy, czerwony kolor.

- Ty zajmiesz się wreszcie tym co do ciebie należy.-
*****
- Laura!- syknęła North, budząc swoją przyjaciółkę- Laura wstawaj!-

- C... co?- wydusiła kobieta w półśnie- Co jest?-

- Mam coś dla ciebie. Chodź szybko.- androidka złapała przyjaciółkę za ramie i podprowadziła ją do głównego pomieszczenia.
Tam brunetce "opadła szczęka".

- Hank?- spytała z niedowierzaniem- Rany boskie to naprawdę ty!-

Po tych słowach zarówno kobieta jak i porucznik padli sobie w objęcia.

- To ja was zostawię.- rzekła North, uśmiechnęła się lekko i wyszła na zewnątrz.

- Jak udało ci się im uciec?- dopytywała zielonooka.

- Metodą "na Perkinsa".- stwierdził mężczyzna.

- Co z resztą?- Laura zadała kolejne pytanie- Z dzieciakami? Z Richardem?-

- Mają się dobrze. Są ukryci razem z małą Alice. Tą od...-Hank chciał coś powiedzieć ale jego rozmówczyni mu przerwała.

- Od Kary i Luthera.- rzekła.

- W ogóle... wiesz, że twoja matka chciała wywieźć bliźniaki z Detroit?- kolejne pytanie bardzo zdenerwowało Laurę.

- Słucham?!- zawołała- Ale przecież... ona nie ma do nich praw! To by było porwanie... Jezus Maria!-

- Spokojnie.- jej rozmówca uniósł ręce do góry w obronnym geście- Twoje dzieci są mądrzejsze niż przypuszczasz. I całkiem dobrze o siebie zadbały. Uciekły twojej matce z auta. Przetrwały noc w pustostanie i dziki bieg po autostradzie. Oprócz tego uratowały dupę Richardowi.-

- Umm... to brzmi przerażająco. Wychodzi na to, że jestem najgorszą matką świata.- zielonooka złapała się za głowę.

- Nie prawda.- zaprzeczył Hank- Poza tym... jesteś jedyną kobietą jaką mogłyby nazwać  matką... a niedługo będziesz jedynym rodzicem...-

- Ty... ty też nie wierzysz, że Connor coś sobie przypomni?- Laura natychmiastowo posmutniała.

- Widziałem zbyt dużo by w to uwierzyć. Swoją drogą... widziałaś go gdzieś przez ostatnie dni?- odparł porucznik pytaniem na pytanie.

Brunetka pokręciła głową na "nie".

- To nie był Connor.- stwierdziła- To była pusta maszyna.-

- Hank...- Laura ledwo powstrzymywała łzy- Jeśli coś mi się stanie... to chcę żebyś to ty zajął się Jeremym i Amelią. Obiecaj mi, że to zrobisz.-